Op 14 november presenteerde HOI, Instituut voor Media Auditing, in het Stedelijk Museum Amsterdam de nieuwe systematiek voor het bepalen van de digitale oplagecijfers voor dagbladen, publiekstijdschriften en vakbladen. Op de bijeenkomst filosofeerde Frank Eijken, commercieel directeur van de FD Mediagroep over de digitale toekomst. Dat die toekomst digitaal wordt is onontkoombaar. Hij vond het daarom “geen gek idee om te overwegen eind 2013 met de papieren krant te stoppen” Toen ik dat op Twitter zette explodeerde mijn timeline.
Is het Financieele Dagblad (FD) op zoek naar iemand die hun drukperscapaciteit kan overnemen? Geenszins. Wat Eijken bedoelde te zeggen was dat je als uitgever beter nu kunt gaan nadenken over de digitale toekomst dan straks, als het te laat is. Voorlopig leveren zijn digitale advertenties nog lang niet hetzelfde op als de papieren variant. Ook Marc Stubbé, CCO van Sanoma, neemt voorlopig nog geen afscheid van zijn papieren tijdschriften. Waar Sanoma een paar jaar geleden enthousiast begon met het ontwikkelen van prijswinnende interactieve versies van bladen als Autoweek en Viva zijn ze inmiddels wat voorzichtiger geworden. Lezers zien een groot deel van die interactiviteit er niet aan af en zijn ook niet bereid om er meer voor te betalen dan voor het papieren blad, terwijl de productiekosten wel een stuk hoger liggen.
Kortom het financiële model van de digitale toekomst lijkt nog niet geheel duidelijk. Gelukkig was daar een spreker van PwC die ons inzicht ging geven in de digitale verdienmodellen van de toekomst. Aan het ene uiterste van het spectrum, zo betoogde hij, staan straks de uitgevers die al hun ‘content’ gratis digitaal weggeven en hopen daardoor veel bezoekers te trekken en hoge advertentie inkomsten te genereren. Aan de andere kant heb je degenen die juist alle ‘content’ achter een betaalmuur of ‘pay wall’ stoppen en hopen dat toch zoveel mensen hun exclusieve krant of tijdschrift willen lezen dat ze bereid zijn er veel voor te betalen. En daartussen zijn dan alle varianten mogelijk van een deel gratis: ‘free’ en een deel betaald: ‘premium’. Samen ‘freemium’. Dit was het! Wat een inzicht! Wat een duiding! De digitale toekomst ontsluierd! Mijn broek zakte af en ik sloeg steil achterover, wat nog aardig wat consternatie veroorzaakte, aangezien ik op de eerste rij zat. Naar ik begreep is deze PwC wijsheid voor nog geen €600 per uur ook binnen uw bereik. Doe er uw voordeel mee, zou ik zeggen.
George Bohlander, de directeur van HOI en de aanwezige HOI accountant zetten de toehoorders gelukkig weer met beide benen op de grond door uit te leggen hoe HOI de digitale oplages in de cijfers gaat verwerken. Daarin heeft het HOI een interessante keuze gemaakt. Iedereen die ‘gerechtigd’ is om een digitale versie van een uitgave te ontvangen telt mee voor de digitale oplage. Dus niet alleen degenen die van hun recht gebruik maken en de titel ook daadwerkelijk downloaden. Aangezien bijvoorbeeld de Persgroep alle dagbladabonnees voor hetzelfde geld een inlogcode verstrekt om de krant ook online te kunnen bekijken zijn nu de oplages van bijvoorbeeld het AD, de Volkskrant, NRC en Trouw in één klap verdubbeld. En omdat de Telegraaf extra geld vraagt voor digitale toegang tot de krant haalt dat de oplageverhoudingen in Nederland behoorlijk overhoop. Weliswaar rapporteert het HOI straks de papieren en de digitale oplage strikt gescheiden, maar het is uitgevers toegestaan om de cijfers bij elkaar te tellen.
Volgens de aanwezige HOI accountant was deze manier van tellen het best objectief controleerbaar. Verder gaat het HOI met ingang van 2013 de huidige oplagecijferbrij enorm ‘decomplexeren’. Dat is op zich goed nieuws, allerlei exotische oplagevarianten waar toch nooit iemand naar keek verdwijnen daarmee uit de tabellen. Maar waarom dan wel het onderscheid aangebracht tussen digitale oplage binnenland en digitale oplage buitenland, zo vroeg Johan Smit van het PMA zich naast mij af?
Wat ik me zelf op weg naar huis nog afvroeg, was hoe dat nu met die Persgroep kranten gaat. Met een abonnement op de papieren krant krijg je de digitale versie er gratis bij, of andersom. Is dat dan één betaald en één gratis abonnement? Welke is dan betaald en welke gratis? Zijn dat twee betaalde abonnementen voor de standaardprijs? Of zijn het twee abonnementen tegen actieprijs? Als ze er in de volgende JIC vergadering niet uitkomen kunnen ze misschien PwC nog een keertje inhuren.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!