Al in de aanloop naar de persconferentie vanavond wist Nederland, dat er teleurstelling zou zijn. De coronacrisis heeft het openbare leven al weken in de greep. Het begin van het begin is voorbij, maar er lijkt sprake van nog niet eens het prilste begin van het einde.
Het bleek in alles uit de toon. We zagen een zorgelijke, serieuze en diepdonkerblauwgedaste premier met een groot dilemma: de strijd tussen de vrijheid van de een en de gezondheid. Rutte had maar één optie: alle 17 miljoen Nederlanders zo vaderlijk mogelijk blijven oproepen om zelfbeheersing te tonen. Wie slim is, blijft sober.
In het communicatievak is een bekende uitdrukking “de olifant in de vogelkooi”: hoe meer informatie je wilt overbrengen, hoe groter de kans dat de boodschap niet overkomt.
Zo had Rutte vanavond weinig zoets weg te geven. Er is een heel klein beetje lucht voor de jongste jeugd met de opening van basisscholen en kinderopvang op 11 mei, maar het is amper een versoepeling te noemen. De horeca blijft dicht, we worden nog steeds opgeroepen om het thuis in ieder geval tot 20 mei vol te houden en over het bedrijfsleven werd amper gerept. En dat terwijl mensen snakken naar een shot oxycotine. Maar in een land tussen hoop een vrees heeft krachttaal geen zin.
De boodschap tussen de bedrijven door was zuur: tot 1 september nog geen evenementen. Een goed luisteraar hoorde dat er dan ook geen zomervakantie 2020 zal zijn. De vrijheid van de een is immers de gezondheid van de ander.
Inmiddels zijn 4000 overledenen te betreuren, 10.000 mensen zijn in een ziekenhuis opgenomen geweest en meer dan een half miljoen mensen hebben het virus gehad. Hoe langer de coronacrisis duurt, hoe meer zelfbeheersing wordt gevraagd. Dus we mogen nog niet naar opa en oma, laat staan naar het terras.
Rutte duidde diverse duivelse dilemma’s, toonde zich kwetsbaar en begripvol naar alle Nederlanders die gewoon willen leven.
Nog niet zo lang geleden werd Rutte wel bespot dat hij zaken weglachte, maar dat verwijt kon hem vanavond niet gemaakt worden. Voorzichtigheid nu is beter dan spijt achteraf: als we te snel normaliseren, zijn de risico’s niet te overzien.
De premier gaf fijnzinnig aan voor welke waarden Nederland staat: eerst de volksgezondheid en dan de rest. Een stille hint naar zijn vriend Jort Kelder. Wat uiteindelijk het meest bleef hangen zijn niet de woorden van Rutte, maar zijn zucht. Het masker ging af en daar was de mens achter de premier. Het is volhouden. Ook voor hemzelf.
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!
Sjapoo Paul Stamsnijder, maar ook een sjapoo voor Mark Rutte!