De linkkunstjes van Crumpler (en Regus)

Molblog wees eerder op de buzzmollen van Groupon en het kunstmatig link-netwerk van Conversion Company.

Deze keer bekijken we artificial links van tassenleverancier Crumpler en kantoorverhuurder Regus.

Crumpler is een bekende leverancier van laptopbags en fototassen. Het merk is ooit in Australië ontstaan en van daaruit internationaal gegroeid met hulp van Duitse ondernemers. De marketing in Europa wordt vanuit Berlijn aangestuurd, waar ook de Europese webshop gevestigd is. Crumpler is een hip merk dat zijn verhaal op internet goed weet te vertellen. Het bedrijf heeft een eigen blog en het merk associeert zich met talloze activiteiten (zoals het Nederlands Filmfestival) die tot vermelding op een groot scala aan blogs leiden.

Zulke activiteiten zijn een schoolvoorbeeld van online marketing. Ze leidden tot wat Google noemt 'natuurlijke zoekresultaten' omdat eventuele verwijzingen spontaan en authentiek zijn. Het is daarom verbazingwekkend dat Crumpler daarnaast ook artificial links inkoopt door bloggers te betalen voor artikels die geplaatst worden in social media en onderlinge kruisbestuiving op populaire platforms zoals Google+, Twitter en Pinterest. Molblog heeft zowel de verantwoordelijken bij Crumpler als het betrokken SEO Agency om commentaar gevraagd, maar dat verzoek werd genegeerd. In plaats daarvan worden de bewuste berichten en links nu verwijderd.

Een blogger die voor Crumpler werkt is een zogenaamde Alice Smith. Haar pagina's op Twitter en Pinterest lijken inmiddels gewist, maar in Google cache is nog te zien hoe ze uiting geeft aan haar enthousiasme voor het merk. Ook voor de artikels op Storify moeten we uitwijken naar de cache. In Squido zijn haar bijdragen nog wel te vinden.

Er zijn meer bloggers actief, onder eigen naam en met fake identities. Neem bijvoorbeeld Tas Online op Posterous, Tanya Adelia op een Portugees blognetwerk en Fernando Garcia op Storify en een Spaans blognetwerk. Een andere fake blogger is Marie Dupont in Parijs, wiens Twitter-account nog wel open is. Daar wemelt het van links die ze plaatst voor een vergoeding. Het account van ene Elsa Dijksma is inmiddels opgedoekt. Op Storify is ze echter nog wel te vinden.

Het onderlinge verband tussen deze kunstmatige bloggers was simpel te leggen, omdat er kruisbestuiving plaatsvindt via Twitter en Google+. Ze verwijzen naar elkaars postings en tweets, die qua content en backlinks voor een groot deel overlappend zijn. Behalve over tassen en rugzakken, publiceren deze fake bloggers ook over kantoorverhuurder Regus en het Spaanse eiland Tenerife. Waarom Tenerife? Daar is het SEO-bureau gevestigd dat deze bloggers hoogstwaarschijnlijk ingehuurd heeft: Optima Nova. Er is verband, want een aantal Google+ links leidt naar oprichter Alfonso Verdugo en het Spaans-Duitse bureau heeft Regus, Crumpler en de lokale VVV als klant.

Alfonso Verdugo is een SEO-specialist met een indrukwekkende stamboom, want hij was tot enkele jaren geleden senior search quality analist bij Google in Ierland. Daar zitten de mensen die op Europees niveau de kwaliteit van Google's zoekresultaten bewaken en verbeteren. Verdugo weet dus prima wat wel en niet werkt in zoekmachinemarketing. Hij kent uiteraard Google Guidelines, maar reageerde niet op een verzoek tot commentaar op de vraag of dit soort blogs, pins, tweets, backlinks en onderlinge kruislinks nou wel of niet als kunstmatig gezien worden. Verdugo is bovendien oprichter van de Search Quality Alliance, een online netwerk van voormalige Google-medewerkers die regelmatig live SEO hangouts organiseren.

Een andere klant van Optima Nova is kantoorverhuurder Regus. Dat is een ietwat minder hip merk dan Crumpler, dus deze opdrachtgever heeft meer moeite om natuurlijke backlinks in de zoekmachines te krijgen. Ook daar bieden betaalde bloggers uitkomst. Via Optima Nova heeft Regus zich verzekerd van assistentie van Mario Kamintzki in Hamburg, de eerdergenoemde Elsa Dijksma in Amsterdam en Marie Dupont in Parijs.

Regus schakelt bovendien andere SEO agencies in om kunstmatige backlinks te verkrijgen. In België wordt Bert Weemans door het bureau Outrider ingezet voor #ixzz1xgL4aKuC" title="#ixzz1xgL4aKuC">artikelmarketing terwijl in Engeland verschillende bloggers voor het bureau Webcertain (ook actief onder het label Keywordfluency) de gewenste backlinks inbedden in relevante content. Zeer enthousiast is bijvoorbeeld ene Karlijn Thompson die behalve door middel van blog postings ook regelmatig te zien is in commentaar op Nederlandse artikels over Regus. We vinden haar bijdragen onder andere op OV Pro en een website over Het Nieuwe Werken.

Dit soort comment-spam is voor de betrokken SEO-bureaus en hun opdrachtgevers linke soep, want volgens de Wet Oneerlijke Handelspraktijken is het illegaal om reclame te maken onder valse voorwendselen. Kunstmatige links kunnen bovendien leiden tot Google penalties in de vorm van verlaagde zoekresultaten. Daarnaast zijn zulke linkkunstjes niet bevorderlijk voor de reputaties van de betrokken SEO-experts en hun opdrachtgevers. Al heeft de SEO-gemeenschap gemengde gevoelens over zulke publiciteit. Het is dan ook interessant om te vernemen hoe de glijdende schaal van artikelmarketing via social media marketing tot comment spam beoordeeld wordt door SEO professionals. In hoeverre zijn betaalde bloggers te bewaken? Wie is verantwoordelijk voor uitglijders? Welke vormen van link-building zijn acceptabel en welke niet? Comments zijn weer welkom!

Naschrift

Ook in de VS is dit een actueel thema. "What Can We Learn From The Latest Brand To Be Called Out For Paid Links?" schrijft Danny Sullivan op Searchengineland naar aanleiding van paid links voor Dunn & Bradstreet. Hij verwijst naar een bericht van Josh Davis op zijn blog LLsocial.com die opmerkt dat dit soort linkvervuiling geen marginaal gedoe is, maar beleid bij prominente SEO agencies. Opvallend is dat ook in de Verenigde Staten de halve SEO-gemeenschap monkelt dat zulke linktrucs overal uitgehaald worden en dat outing onsportief is. Wake-up! Google heeft het betrokken SEO-bureau inmiddels geband van zijn zoekmachine. In de USA treden ze blijkbaar wel snel op tegen foute zoekboeren.