Raar dat we in een tijd dat we Terre des Hommes geheel terecht kronen tot Adverteerder van het Jaar, een campagne moeten beginnen om voetballiefhebbers die voor het WK naar Brazilië afreizen te waarschuwen tegen de kinderprostitutie in dat land.
‘Don’t Look Away’ heet de campagne van onder andere Terre des Hommes en het ministerie van Veiligheid en Justitie. Meisjes uit de favela’s figureren in talloze WK-commercials vol groen-met-geel, samba, carnaval en Braziliaanse billen. Die van Coca-Cola spant de kroon in onbetamelijkheid. De lange versie begint met aandoenlijke beelden van kinderen en volwassenen van over de hele wereld die zich verliezen in het op onschuldige wijze beoefenen van hun blijkbaar favoriete sport, voetbal. Ranziger wordt het als door de geportretteerde amateurs wordt gesuggereerd dat het voetbal hun misère verlicht, om vervolgens de FIFA als voorbeeld voor te stellen van een verbroederende organisatie waarmee de wereld met grenzeloos optimisme tot euforische hoogten boven zichzelf uit kan stijgen. ‘Eens in de vier jaar zijn er vier speciale weken’, zegt de voice-over: ‘Met ontelbare omhelzingen, miljoenen intense emoties en grenzeloos optimisme. Vier weken lang is ons glas halfvol. En zijn we voor even één.’ Om af te sluiten met: ‘Zou de wereld niet meer zoals de FIFA moeten zijn?’. Blijkbaar geschrokken van zichzelf is dat snel veranderd in ‘zou de wereld niet meer zoals de FIFA Worldcup moeten zijn?’ en daarna nog eens in ‘zoals de Worldcup’.
Het leed is echter al geschied. Sweetie wordt er moedeloos van en op de kust van Italië spoelen intussen de lijken aan van de minder bedeelden die hun niet eens halfvolle glas in Afrika willen verruilen voor het hun voorgespiegelde halfvolle glas in Europa. En ironisch genoeg vliegen de luchtvaartmaatschappijen die zichzelf op de borst kloppen omdat ze biobrandstof bijmengen ter compensatie van hun CO2 uitbrakende vliegtuigen, kisten vol voetballiefhebbers naar een land dat met gezwinde spoed bezig is het regenwoud te kappen ten behoeve van gewassen waarvan diezelfde biobrandstof gemaakt moet worden. De stadions lopen vol, met of zonder dak.
We vieren feest over de ruggen van protesterende Brazilianen, verwoesten het milieu en we hijsen moeder de vrouw in een te klein Bavaria-jurkje (Bavaria wil natuurlijk alleen maar lekkere wijven in hun niemendalletje op de tribune zien). De miljoenen vloeien weg, maar waarheen? Ik kan het Coca-Cola niet kwalijk nemen, het zullen de optimistische Amerikaanse genen wel zijn. Maar kom op, dit is een internationale campagne!
