Deze week was Michelle Kames, Brand & Reputation Manager NS en Jonge Ambtenaar van het Jaar 2022, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week. Vijf dagen lang deelde zij haar inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).
Kames over haar week: 'Curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week? Fantastisch! Maar wat schrijf ik op over wat mij inspireert, wat jullie ook nog eens enthousiasmeert? Wat een uitdaging!
Natuurlijk kan ik allerlei marketingtechnische termen en communicatietheorieën over jullie uitstorten, maar ik ga ervan uit dat jullie die als professionals inmiddels wel kennen. Dus ik doe wat mij past en ga de menselijke kant op. De meest krachtige merken en indrukwekkendste personen vind ik die met een authentiek karakter, een groter doel en een warme ziel. Ze zijn menselijk. Net als jij en ik. Ze zijn onderscheidend, uniek en leidend met, op hun eigen manier, oog voor de wereld om hen heen.
Daarom houd ik het deze week dichtbij mezelf in de hoop dat mijn persoonlijke verhalen jullie aanspreken.'
Hier haar 5 bijdragen:
1. Het begint met ‘hallo’ & Drie sterke vrouwen
'Paramaribo, 25 december 1989. De dag dat velen kerst hebben gevierd, maar ook de dag dat ik geboren ben. Als ik de verhalen mag geloven was ik vrolijk, mollig en zeer gewenst. Op mijn derde ben ik verhuisd naar het, voor mij, onbekende Nederland. Het land waar mijn vroegste herinneringen zijn gemaakt, waar mijn dromen zijn ontstaan en waar ik ben gevormd. Tot mijn twaalfde ging ik elk jaar zeven weken terug naar Suriname. Het land waar ik voor het eerst het licht heb gezien, waar ik leerde wat echte gastvrijheid is en waar ik door familie werd omringd. Twee landen totaal verschillend van elkaar. Verbonden door geschiedenis en taal. Samen geven zij invulling aan het ‘waarom’ van mijn verleden, mijn heden en mijn toekomst.
Dus hallo, dit ben ik, Michelle. Aangenaam. Inwoner van Rijswijk, foodie, kosmopoliet, spelletjesfanaat, voormalig Jonge Ambtenaar van het Jaar van Nederland en nu Brand & Reputation Manager. Mijn grote inspiratiebronnen die hebben bijgedragen aan wie ik ben, hoe ik ben en de successen die ik tot nu toe heb behaald? Dat zijn drie sterke vrouwen die ik in mijn leven heb mogen leren kennen. Mijn moeder, haar moeder (oftewel mijn oma) en mijn lievelingstante. Van hen heb ik geleerd hoeveel voldoening het geeft om het goede te doen en hoe belangrijk het is om de dingen goed te doen. Dankzij hen heb ik ervaren wat het betekent om ergens echt voor te gaan en ook als het moeilijk wordt daadkracht en volharding te tonen. Met hen heb ik mijn creativiteit verder ontwikkeld en met dank aan hun aanmoedigingen heb ik successen gevierd. Zij hebben de woorden begrip, zorgzaamheid en steun voor mij betekenis gegeven. In mijn werk als communicatieprofessional, maar ook in het leven als dochter en vriendin zijn deze levenslessen wat mij typeert.
Maar ik zou mezelf niet zijn als ik niet ook koppig, eigenzinnig en vernieuwend zou zijn. De grenzen zoek ik graag op. ‘Nee’ is voor mij geen antwoord. ‘Niets is onmogelijk’ is mijn levensmotto en ‘hoe kan het wel’ is het perspectief waarmee ik naar zaken kijk. De komende dagen neem ik jullie daarom op een persoonlijke en inspirerende wijze mee in vraagstukken, waarvan ik denk dat het tijd wordt dat we daar op een leuke, andere manier naar kijken en met lef verandering in brengen!'
'Een gevulde winkelwagen vertelt een verhaal. Hebben we te maken met een echte levensgenieter? Is iemand vegetarisch? Zie ik ingrediënten voor een date?'
2. De winkelwagen - 'Boodschappen doen is voor mij pure ontspanning'
'Welk verhaal vertelt jouw winkelwagen? Wat zeggen de producten over jouw persoonlijkheid, over de avond die je tegemoet gaat of juist over de dag die je hebt gehad? Of gewoon simpel, wat zegt het over wat je heel graag eet? Die persoonlijke verhalen houden mij bezig. Gevulde winkelwagentjes bieden mij namelijk, zo nieuwsgierig als ik ben, veel nieuwe inzichten. Benieuwd welke inzichten een winkelwagen kan geven en waarom die mij inspireert? Lees dan snel verder 😉
Aan de ene kant is boodschappen doen voor mij pure ontspanning. Uit gesprekken met de mensen om mij heen weet ik echter dat dit niet voor iedereen geldt. Er zijn er zelfs velen die aan het doen van boodschappen proberen te ontsnappen of dit geheel vermijden. Maar ik zie boodschappen doen als een prikkelende ontdekkingsreis. Zonder kompas (‘het boodschappenlijstje niet meegerekend’), vol uitdagingen (‘is mijn favoriete pastasaus er nog?’) en boordevol inspirerende verhalen. Als ik eerlijk ben vertelt mijn winkelwagen vooral dat ik te weinig discipline heb om het chipspad over te slaan, maar dat terzijde. Zo vertelt een winkelwagen ieders verhaal. Hebben we te maken met een echte levensgenieter? Is iemand vegetarisch? Zie ik ingrediënten voor een date? Zij gaan zeker barbecueën vanmiddag of daar is vast een feestje dit weekend! Door de ingrediënten in een winkelwagen te observeren, probeer ik de unieke verhalen te ervaren.
Maar er zit ook een keerzijde aan. Kloppen de verhalen die ik ervaar wel? Heb ik door het met mijn ogen scannen van producten en daar verhalen aan te verbinden voldoende informatie om de leefwereld echt te begrijpen? Waarom kiest iemand voor plantaardig of juist niet? Is iemand allergisch of is het een kostenoverweging? Door enkel te kijken naar de winkelwagen ervaar ik misschien wel het huidige station, maar niet de bijbehorende reis. Dit besef vraagt van mij kritische reflectie op mijn gedachten. De realisatie dat mensen logischerwijs meer zijn dan een momentopname. Dus hoe een winkelwagen mij inspireert? Door mij scherp te houden en mij er continu aan te herinneren dat de ingrediënten iets vertellen over iemands persoonlijke verhaal, maar lang niet alles. Dat vraagt meer. Van mij, van jou en van ons als samenleving. Het vraagt verder kijken dan de ingrediënten in de winkelwagen en oog te hebben voor de persoon erachter. Iets wat wij allemaal (nog) vaker mogen doen.'
3. De kracht van ‘anders’ - kunnen genieten van het geluid van stilte
'Ik was te stil om succesvol te zijn zei mijn juf in groep 8. Een zin die ik nooit ben vergeten. En nooit meer vergeet. Wordt succes afgemeten aan de kracht van een stem is wat ik toen dacht? Moet ik mij anders gedragen, waardoor ik hetzelfde word als zij? Denken wat zij denken en doen wat zij doen? Dan is succesvol niet wat ik wil worden, had ik besloten.
Maar dat dacht ik toen. Het gevoel niet genoeg te zijn als mijzelf heeft indruk op mij gemaakt. Zoveel dat ik er nog regelmatig aan refereer. Maar tegenwoordig benoem ik het, omdat het mij krachtig heeft gemaakt. De uitspraak heeft mij geïnspireerd. Hierdoor help ik anderen hun stem te vinden. Niet omdat ik vind dat het moet, maar omdat ik weet dat het kan. Dat zij het kunnen. Dat het helpt bij het durven zijn wie ze willen zijn, zichzelf.
Ook in mijn werk liep ik er tegenaan dat ik ‘anders’ was en anders dacht. Ik was te ambitieus, te intelligent, te enthousiast. Ik dacht te snel, te vooruitstrevend en te groot. Maar inmiddels weet ik wat de meerwaarde daarvan is. Anders denken verrijkt, het verruimt, het verlicht. Dat zagen we bij Einstein, Wonder Woman en Martin Luther King. En zoals Steve jobs ooit zei: “The ones who see things differently… some may see them as the crazy ones; we see genius, because the people who are crazy enough to think they can change the world are the ones who do.” Anders zijn is lef, durf en moed. Anders zijn is jezelf durven zijn. Anders zijn is zijn zoals ik en daar blij mee zijn.
Dus juf uit groep 8, uiteindelijk heeft de, op een eigen referentiekader gebaseerde zin die mij altijd bij is gebleven, mij geïnspireerd om verder te kijken dan wat ik zie. Dieper te graven naar wat voor het blote oog onzichtbaar is. Het anders zijn te waarderen én te kunnen genieten van het geluid van stilte.'
4. Nog wel van deze tijd? - 'Wij staan op de zevende plek van landen die procentueel het minste (!) aantal vrouwelijke CEO’s heeft'
'‘Jij studeert vast nog.’ Nee, ik werk eigenlijk al een geruime tijd.
‘Je bent nog te jong voor deze positie.’ Ik breng voldoende ervaring mee.
‘Welkom meneer, laten we direct beginnen.’ Bedankt, maar deze mevrouw is de directeur. Niet ik.
‘Dat is voor jouw tijd, dat ken je vast niet.’ Ik ben waarschijnlijk ouder dan je denkt.
Ik heb last van hoofdpijn en vermoeidheid. ‘Dat is waarschijnlijk gewoon stress, zoals bij veel vrouwen.’
Hoe herkenbaar is dit? Maatschappelijke stereotypen die zelfs nu, in 2024, nog te vaak voorkomen. Slechts 5,4% van alle CEO’s wereldwijd is een vrouw, terwijl vrouwen meer dan 49% van de wereldbevolking vormen. Nog steeds zijn directeuren en bestuurders voornamelijk de usual suspects, terwijl deze tijd vraagt om nieuwe gezichten en een andere manier van leidinggeven. Zelfs in de medische wereld is er verschil tussen mannen en vrouwen. Zowel op het gebied van onderzoek als behandeling, terwijl iedereen recht heeft op de juiste gezondheidszorg. En in het grote Amerika waren de verkiezingen tot voor kort een race naar het bejaardenhuis. Zijn deze maatschappelijke stereotypen nog wel van deze tijd?
In Barbie-land gaat het anders. Daar zijn mannen en vrouwen gelijk. Vrouwen oefenen elk beroep uit. En mannen? Die steunen dat. Barbie the Movie is dan ook mijn inspiratie voor deze post. Vroeger speelde ik nooit met Barbies en de kleur roze ben ik pas op latere leeftijd echt gaan waarderen. Maar dankzij de Barbie-film zag ik ineens waar het Mattel (bedrijf achter Barbie) om gaat.
Ook al moeten meisjes en jonge vrouwen soms harder werken, worden ze gevraagd om koffie te halen of zijn ze het slachtoffer van ‘mansplaining’ (de man legt een vrouw even haarfijn uit hoe het allemaal in elkaar zit), Mattel laat meisjes en jonge vrouwen weten, zien en ervaren dat ze alles kunnen worden wat ze willen worden. Helaas is Barbie-land nog niet van onze tijd.
Landen met het hoogste percentage vrouwelijke CEO’s zijn Noorwegen, Singapore en Thailand. Waar Nederland staat? Wij staan op de zevende plek van landen die procentueel het minste (!) aantal vrouwelijke CEO’s heeft. Hiermee staat Nederland net iets hoger dan Brazilië, Japan, Mexico, Saudi-Arabië, Rusland en India. Met dit prominent in mijn achterhoofd zijn er dagen waarop ik ook in Barbie-land wil wonen. Niet omdat ik een opperfeminist, mannenhater of jonge vrouw ben, maar wel omdat ik zie dat het tijd is voor verandering.'
5. Tijd om te vertrekken - 'Ik bied me aan als nieuwe fakkeldrager van verandering, jij ook?'
'Als samenleving zijn we voorzichtig vertrokken richting de toekomst. Terugkijkend was 2023 een jaar met mooie voorbeelden. Zo won Claudia Goldin als eerste solo vrouw in 2023 de Nobelprijs voor economie. En kwam er, na 28 mannen, eindelijk een vrouwelijke regisseur met een miljardenfilm, Greta Gerwig. Ook was 2023 het jaar waarin Taylor Swift startte met het verbreken van alle records met haar Eras Tour. Hoopvol!
Naast de toenemende aandacht voor gendergelijkheid is er ook steeds meer aandacht voor de toetreding van nieuwe generaties op de werkvloer. De roep om ander leiderschap neemt hierdoor toe. Meer divers, empathisch en inclusief leiderschap is de wens. Iets, waarvan uit onderzoek blijkt, dat jongere leidinggevenden vaker vertonen. Het is dan ook niet verassend dat jongeren een hogere waardering hebben voor een leidinggevende onder de 35 jaar dan voor een leidinggevende van boven de 50 jaar. Helaas durven veel organisaties het niet aan om nieuwe gezichten en nieuwe generaties op bepalende posities aan te nemen. Deze organisaties houden zich krampachtig vast aan wat is geweest, wie ze al kennen en proberen risico’s (voor zover een jongere directeur zo genoemd kan worden) te vermijden. De huidige status quo is duidelijk toe aan verandering. Ik bied me aan als nieuwe fakkeldrager van verandering, jij ook?
De gehele week heb ik op deze manier mijn inspiratiebronnen mogen beschrijven. Inspiratiebronnen die mij motiveren om het elke dag weer een beetje beter te doen. Voor mijzelf, voor jou en voor anderen. Een korte samenvatting:
- Koester de personen, gebeurtenissen en herinneringen die invulling geven aan het ‘waarom’ van je verleden, heden en toekomst.
- Kijk verder dan de ingrediënten in de winkelwagen en heb oog voor de persoon erachter.
- Durf het ‘anders zijn’ te omarmen. Graaf dieper naar wat voor het blote oog onzichtbaar is.
- Draag bij aan een samenleving waarin vrouwen en mannen gelijk zijn, zodat ook meisjes en jonge vrouwen alles kunnen zijn en worden wat ze willen.
- Daag de huidige status quo uit. Het is tijd voor nieuwe fakkeldragers van verandering.
Of gewoon voor iemand die zich uitspreekt.
Net als Ryan Gosling die als reactie op zijn nominatie voor zijn rol in de Barbie-film (Ken) – en de ‘niet-nominatie’ van Greta en Margot Robbie (Barbie) zei: “There is no Ken without Barbie, and there is no Barbie movie without Greta and Margot, the two people most responsible for this history-making, globally celebrated film.”
Het is tijd. Tijd om te vertrekken naar verandering!'
In de week van 7 oktober (Random Pic(k) Of The Day For A Week verschijnt tweewekelijks) is Dick van der Lecq, voormalig bureaubaas, tegenwoordig succesvol fotograaf en oprichter consultancyfirma BoardSupporter, curator van #RPOTDFAW.
