In een artikel geschreven op persoonlijke titel artikel in het Financieele Dagblad van maandag jl. neemt Wansink de miljoenen-campagnes van zorgverzekeraars als voorbeeld. “Misschien was de zorgbranche wat te uitbundig in zijn communicatiedrift, de consument kon in elk geval niet om de dwingende boodschap heen.”? Volgens Wansink moet de overheid bij veranderingen in de wetgeving ook uitbundiger communiceren. “Nieuwe wetten komen in het Staatsblad, want dat moet. Hooguit zien we nog een Postbus 51-spotje, maar daar stopt de communicatie.”?
Als pensioenverzekeraar maakt Wansink zich er zorgen over of de nieuwe regelgeving, zoals die omtrent de WIA, wel bij de burgers aankomt. De werknemer verkeert volgens hem veelal in de waan ‘dat de baas het wel weer regelt’. Hij vreest dat zijn beroepsgroep bij problemen de zwartepiet krijgt toegespeeld. “Het is niet de eerste keer dat het gedrag en de producten van verzekeraars met terugwerkende kracht worden afgerekend op nieuwe wetgeving.“
Volgens Wansink moet de overheid zelf meer tekst en uitleg geven over nieuwe wetten. “De aanname dat de burger worden geacht de wet te kennen, is een dooddoener. De overheid moet bij de voorlichting over wetten minstens een redelijke inspanning leveren. “
Wanneer het ministerie van Tekst en Uitleg te hoog is gegrepen zou Wansink graag een extra staatssecretaris zien bij Financiën. “Dan kunnen ze daar voortaan niet alleen bepalen of plannen financieel haalbaar zijn. De nieuwe staatssecretaris moet dan ook beoordelen of de plannen wel uit te leggen zijn en hoeveel dat weer gaat kosten.”?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!