Wordt Stadia een déjà vu van Google Glass of een echte gamechanger?

In Googles eigen Amsterdamse huiskamer op de vijfentwintigste etage van hun luxueuze Zuidas-kantoor is een enorme 4k-tv frontaal tegenover een comfortabele lederen bank geplaatst. Google-woordvoerder Rachid Finge heeft net uitgelegd hoe het werkt: ‘Je hebt enkel een chromecast en een controller. Geen gameconsole dus. Ga maar zitten en probeer maar.’ 

Dat klopt, Stadia draait volledig op de cloud. Hardware, zoals een ronkende PS4, Nintendo Switch of Xbox One is niet meer nodig om te gamen. Games hoef je niet meer te downloaden of in schijfvorm te kopen. Stadia-games koop je gewoon eenmalig online en speel je streamend via een chromecast op de tv, niet veel anders dan het afspelen van een YouTube-video. Net als bij het streamen van films en video’s is de kwaliteit ervan afhankelijk van de sterkte en snelheid van de internetverbinding.

De tv wordt aangezet en de intro van het spel ‘Gylt’ wordt afgespeeld, een prachtig geanimeerde thriller-game die alleen via Stadia is te verkrijgen. De Stadia-controller ligt fijn in de hand en de gamebesturing is feilloos. Geen vertragingen tussen handbeweging en de bewegingen van de avatar op het scherm (latency). En daar ging het om. Test geslaagd. In Googles eigen huiskamer gaat er op een 4K-scherm en met goed en stabiel internet niets mis met het gamen op Stadia.

Streamend gamen was al jaren de box van Pandora van de gaming-industrie. Technologische obstakels en de alledaagse lage internetsnelheden weerhielden lange tijd de ontwikkeling ervan. 

Behalve dat cloud-gaming consoles en schijfjes overbodig maakt, is er in principe de mogelijkheid om vanuit elk scherm, pc, tv of mobiel te gamen. De traditionele scheidslijnen die gamemarkt in console-, pc- en smartphone-segmenten verdelen komen daarmee enigszins te vervallen. De producent die dat voor elkaar krijgt, heeft het gulden vlies van de industrie in handen. In theorie.

Bovendien maakt de Stadia-technologie het mogelijk dat multiplayer-games met meer spelers tegelijkertijd kan worden gespelen dan nu met consoles geval is. De race-game Grid kan volgens Finge ‘alleen met Stadia door veertig gamers tegelijkertijd worden gespeeld.’

In principe zouden in nabije toekomst niet honderden maar duizenden mensen tegen elkaar kunnen vechten in multiplayergames als Fortnight. Een ‘second’ Second Life zou over een paar jaar wel eens grote delen van de wereldbevolking zonder haperingen met elkaar kunnen verbinden. Neem daarbij een VR-bril en de eerste stap in de richting van de VR-dominantie zoals dat in Spielbergs Ready Player One is verkondigd, is gezet.

Google heeft natuurlijk ook nog YouTube. Natuurlijk kunnen games via Stadia veel gemakkelijker live gestreamd worden op dit kanaal. En meer dan dat, Stadia en YouTube worden gecombineerd. Gamers kunnen op elk gewenst moment de gamevideo’s stopzetten en vanaf dat moment de game zelf of gezamenlijk verder spelen. Leuk als dit ook bij e-sport-evenementen kan worden toegepast, gamers kunnen dan het spel van hun helden naspelen vanaf elk gewenst moment.

Gamers die massaal een 4K-abonnement nemen of gebruik maken van de vrije versie (1080k) van Stadia, zullen zeker gebruik maken van YouTube. En naast abonnementsgeld, wellicht een deel van de aanschafprijs van de games, zijn de extra advertentie-inkomsten natuurlijk mooi meegenomen.

Stadia-games kunnen worden gestreamd dankzij het grote servernetwerk van Google. De huidige, toch niet onaanzienlijke servernetwerk van de tech-moloch moest worden aangepast aan de eisen van Stadia. ‘Er is daarom behoorlijk geïnvesteerd, zegt Finge. Dat is geen understatement. Phil Harrison, de Stadia-eindbaas van Google zegt in een interview dat alleen dit jaar al Google dertien miljard uitgeeft 'aan de infrastructuur en andere investeringen’. Het ligt voor de hand dat een groot deel daarvan Stadia-gerelateerd is. Zelfs voor Google zijn dit behoorlijke bedragen.

Vandaag gaat Stadia dus van start. De console kan de zolder op, het is wachten op de nieuwe multiplayer games en VR-toepassingen die ons allen real-live zonder te veel vertragingen verbindt. The future is here.

Nou, nee…

'The future is still the future', kopt het gezaghebbende Gamespot in zijn Stadia-review. Veel features, met name die betrekking hebben op de multiplayer-functionaliteit zijn namelijk nog niet beschikbaar. Idem geldt voor de YouTube-toepassing en zelfs het gratis-1080kp-abonnement is nog niet gereed. De meeste van deze functionaliteiten worden in pas 2020 ingevoerd, zegt Google.

Hoewel Google beweert dat Stadia ook met lagere internetsnelheden goed werkt, al heeft het invloed op de beeldkwaliteit (zie boven), getuigen steeds meer filmpjes van Stadia-testers het tegendeel. Latency is in sommige gebieden wel degelijk een grote factor. Daarbij moet worden opgemerkt dat latency naast van internetsnelheden afhankelijk is van de afstand van de dichtstbijzijnde Google-server. 

De kans is wel groot dat Stadia in Nederland bij stabiel internet goed werkt:‘ In Nederland is deze servers in Groningen en hebben geldt de infrastructuur als een van de beste van Europa', merkt Finge terecht op.

Oorspronkelijk zou Stadia gelanceerd worden met twaalf games. Dat daar gisteren te elfde ure nog eens tien bijkwamen (lijst hier) is, naast goed nieuws voor Stadia, een teken aan de wand. Google heeft geen volledig uit-ontwikkeld platform gelanceerd. Of Google meer gamemakers aan zich weet te binden en ook met meer nieuwe games kan komen dan ze nu doet, is een kritische factor voor het slagen van Stadia.

Googles haast is niet helemaal zonder grond. Stadia loopt voor wat betreft cloud-gamingtechnologie voor op concurrenten Sony (PS4) en Microsoft (Xbox One) die beide werken aan een nieuwe generatie consoles. De twee beheersen (samen met Nintendo) al decennialang de console-game-markt en gaan nu in het licht van deze nieuwe concurrent naar verluidt zelfs samenwerken. Google is de 'new kid on the block' en wil deze voorsprong snel benutten. Is dat verstandig?

Te vroeg lanceren is iets wat Google in retrospectief ook al deed met Google Glass in 2013. Toen was gadget eveneens niet volledig uit-ontwikkeld en wist het publiek zich zich geen raad met de functionaliteit. Nu weten de gamers wel wat ze met Stadia kunnen doen, de potentie is duidelijk, maar is de consument uiterst kritisch en zeer loyaal aan de oude merken.

De vraag is of Google niet beter af was met een half jaartje uitstel van Stadia's lancering en de lucratieve feestdagen aan zich voorbij had moeten laten gaan. 

Met de multiplay-functionaliteiten, YouTube-toepassing en het vrije abonnement (Stadia Base) en een nog gevarieerder game-aanbod had Google Stadia veel beter gepositioneerd dan nu het geval is. Een vuistslag voor de concurrentie. Bovendien had Google had Stadia kunnen uitrollen in de enkel gebieden waar serverafstand en internetsnelheid op orde waren en daarna langzaam kunnen uitbreiden. Met Base had het direct ook de niet-gamers kunnen targetten. Tijd had in de vorm van verbeteringen van de snelheid en de komst van 5G met een beetje goede marketing in Googles voordeel kunnen werken. 

Nu krijgt Stadia de volle laag kritiek van de merk-loyale consument. En toch, kijkend naar puur de potentie van Stadia, mag Google het voordeel van de twijfel krijgen. Het is bovendien afwachten of de concurrentie in staat is om op korte termijn cloud-gaming van dezelfde knowhow te ontwikkelen. Hoeveel tijd Stadia krijgt van de gamers zelf, valt eveneens te bezien, maar enige haast lijkt geboden.