HBO-drama

Beste Hanneke,

Heb je die discussie op onze site gezien? Het schijnt dat het HBO-onderwijs de arbeidsmarkt elk jaar overspoelt met een tsunami aan zeer slecht opgeleide studenten Communicatie. 12000 zullen er tot 2016 aan de poorten van ingekropen pr-afdelingen en noodlijdende bureaus rammelen. Geen idee van de kracht van sociale media, nog denkend in dode bomen, dromend van totaal verouderde concepten als het com-mu-ni-ca-tie-plan. Hahahaha.
Jaja.

Is het waar Hanneke? Jij als directeur van een flashy pr-bureau, jij weet als geen ander hoe het zit. Zijn ze werkelijk zo onnozel en onwetend, die vers afgestudeerde non-valeurs? Moet je ze eerst helemaal afbreken? Moet je alles wat ze in die bouwput genaamd Hoger Beroeps Onderwijs geleerd hebben onmiddellijk van hun harde schijf wissen om vervolgens hun brein te wassen met relevante praktijkinfo?
Heb je wel eens stagiairs? Komt er wel eens een begeleidend docent langs en dat je dan denkt – daklozenkrant?

Ik heb – ik beken – heeeel lang geleden les gegeven op de Haagse Hogeschool. Ik schrik als ik denk hoe lang dat al weer geleden is. Laat ik zeggen dat er bijna een student communicatie in past, in die periode.
Ik was de enige in de docentenkamer die wel eens een pr-bureau van binnen had gezien. Het merendeel van mijn collega’s was afkomstig van een opgeheven leergang. Het cliché van de moe-gereorganiseerde leraar Duits? Hij slofte rond en doceerde het vak Interne communicatie.
Voor gevorderden.

Ik zei al. Het is lang geleden. En één ongemotiveerde leraar Duits maakt nog geen eh… Sommer.
Maar toch. Staat het HBO-onderwijs inderdaad met de rug naar de praktijk, zoals Ron ‘Logeion’ van der Jagt beweert? Stamt de lesstof nog uit Bijbelse tijden? Net als het lerarencorps dat weliswaar goed getraind maar verder totaal verouderd en misplaatst voor de klas staat?
Wat jij?

Beste Rocco,

Je vraag intrigeert me om 2 redenen. Ten eerste omdat mijn ‘flashy PR’ bureau regelmatig te maken heeft met stagiaires en pas afgestudeerden en ten tweede omdat ik jarenlang zelf docent ben geweest op een beroepsopleiding. Ik verbaas me niets over de kwaliteitsdiscussie. De mismatch van beroepsopleidingen op de arbeidsmarkt lijkt tijdloos te zijn en ik vrees dat deze in lengte der jaren zal duren. Ik heb er nooit een diepgaande studie over gedaan maar gezien de aantrekkelijkheid van het beroep van docent, kan ik me voorstellen dat de echte praktijktoppers hun didactische talenten liever ergens anders aanwenden. En laat me daar duidelijk in zijn, dat is reuze jammer.

Zelf koos ik ook om het onderwijs de rug toe te keren want het is op zijn zachts gezegd niet de meest vrolijke sector. Niet vanwege de leerlingen, hoor, die vond ik, een paar uitzonderingen daar gelaten, een genot om mee te werken. Na 15 jaar onderwijs, waarvan de laatste 8 jaar in de directie van een school , woog het plezier dat ik aan lesgeven had niet meer op tegen de vaak zurige medecollega’s.

Ik kan genoeg verhalen schrijven over wat er naar mijn mening mis is met het onderwijs, maar eerlijk gezegd brengt dat niet het goede in mij boven, dus laat me naar de eerste reden gaan.
Wij hebben op dit moment 5 stagiaires en 2 trainees rondlopen verspreid over de teams van BrandPR, Corporate Communicatie en Special Events.

Het is meestal een komen en gaan van deze toppertjes . Ik zeg toppertjes omdat we gelukkig in de positie verkeren om alleen de beste te selecteren. Het aanbod is groot, dus daar moet ik je gelijk in geven. Voor ons als bureau een mooie luxe.
Maar laten we ook niet vergeten dat een diploma geen bewijs van bekwaamheid is. Dit geldt trouwens niet alleen voor de communicatiestudies – of dacht je dat er alleen maar topjuristen uit de Faculteiten der Rechtsgeleerdheid komen wandelen? Je moet wel zelf het kaf van het koren scheiden.
Voordat ik in de pen klom om jouw prangende vraag te beantwoorden heb ik een van onze stagiaires, Ramon, die helaas afgelopen week zijn afscheid vierde, gevraagd naar zijn mening. Ik wilde je zijn relaas niet onthouden.

Hi Hanneke,

Persoonlijk vind ik het een vertekend beeld van de werkelijkheid. Er lopen inderdaad leraren rond die, om het nog zacht uit te drukken, weinig praktijkervaring hebben en qua charisma misschien niet in de pot met toverdrank zijn gevallen. Daarentegen zijn er ook genoeg docenten die dit weer compenseren en juist met een enorme gedrevenheid staan te vertellen wat hun ervaring en passie is. Incapabele docenten zie je nauwelijks en mocht je al een zeldzaam exemplaar tegenkomen dan heeft deze de levensduur van een pak melk.
Uiteindelijk bepaalt de student zelf hoe hoog hij of zij de lat legt en wat er daadwerkelijk met de stof wordt gedaan. Ik denk dat ambitie hier een belangrijke factor in speelt en die zie ik onder mijn medestudenten volop aanwezig. De ‘studenten’ die op wat voor manier dan ook het niveau niet aankunnen sneuvelen bij bosjes in de eerste twee jaar en zullen dus überhaupt geen stage lopen. Natuurlijk zullen er een aantal door heen sneaken maar vroeg of laat komen die zichzelf toch wel tegen.

Groetjes,
Ramon