Inhaakreclame als randverschijnsel?

Angst voor inhakers op de Olympische Winterspelen in Vancouver
In de Telegraaf van 7 november griezelt Marcel Peereboom Voller bij de gedachte aan schaatsreclames, vooral met het oog op de enorme publiciteit rondom de Olympische Winterspelen waarop veel reclame- en promotiemakers ongetwijfeld weer zullen meeliften.

Zie de column van Marcel hieronder. Ook hem is de impactvolle start van Svenergy opgevallen en deze eerste inhaker op Vancouver 2010 heeft inmiddels een plek gekregen op www.goudeninhaakmedailles.nl. Peereboom Voller vreest pas in mei 2010 verlost te zullen zijn van de schaatsreclames.

Maar, Marcel, dan wordt je direct overspoeld door een tsunami aan inhakers op het WK voetbal. En is dat nou zo erg? Ik vind dat het echt deel is gaan uitmaken van de Nederlandse nationale sportfolklore. Dat zie je ook aan de reacties van consumenten.

Elk groot sportspektakel levert reclame- en promotiehoogstandjes op waar consumenten het nog lang over hebben.

Elk groot sportspektakel levert reclame- en promotiehoogstandjes op waar consumenten het nog lang over hebben. Denk maar even terug aan de Unox ijsmutsen, ooit ingezet rond de Elfstedentocht van 97.

Of aan de AH Wuppies, de fameuze Heineken luidsprekerhoeden, de originele advertenties met Dick Advocaat (Rexona) en Jan Wouters (Grandorado), de creatieve TV commercials van grote merken als Appelsientje, Heineken, Albert Heijn, Nederlandse Spoorwegen, Vodafone, Unox, Centraal Beheer, Rexona en nog vele anderen. Kijk maar op de site van de Gouden Inhaakmedailles onder ‘hoogstandjes’ en ‘inspiratie’ en je angst voor deze randverschijnselen verdwijnt vanzelf.

Het hoort er niet alleen maar gewoon bij, de inhakers zorgen ook voor een verrijking van de evenementen. Ze helpen ‘hypen’ en sfeer creëren. Het zijn de enige situaties waarbij reclame en promoties meehelpen bij het realiseren van hogere kijkcijfers!

Als Heineken, Amstel, Bavaria, Unox, Albert Heijn, Jumbo en al die andere inhakers oranje kleuren, dan is de leeuw pas echt los. Het zijn dus geen randverschijnselen maar volwaardige onderdelen van de feestjes die we met z’n allen maken van grote happenings zoals de Olympische Spelen en de EK’s en WK’s voetbal. Denk maar terug aan het WK 2002 (Zuid-Korea/Japan), toen Nederland ontbrak.

Het was knap ongezellig!

Gezellig Vorige week begon het schaatsseizoen. Het hele weekeinde was er schaatsen op tv en het was alsof de natuur erop had gewacht. Sindsdien komt de regen met bakken uit de hemel en vallen de blaadjes eindelijk van de bomen. Eén machtige slag van ijskoning Sven en de grillige natuur voegt zich naar zijn wensen. Nu nog wat vorst om het koek-en-zopiegevoel compleet te maken. Gezellig, er is weer schaatsen op tv! De vraag is alleen hoe lang het nog gezellig blijft. Ik doel op randverschijnselen zoals de reclameblokken. Ook dit weekeinde, tijdens de World Cupwedstrijden, zullen we weer met het spotje van Henk Gemser worden geconfronteerd. Die met de kreet: „Dat kan beter, kerel!” Dat filmpje ging al ver voor de start van het schaatsseizoen in première, is dus al tientallen keren voorbijgekomen en zúllen we nog tientallen keren zien. Tot lang na de Olympische Winterspelen in Vancouver zullen „de fans van Sven” reclame maken voor de maatschappij die de energie van Neêrlands beste schaatser wist te vangen in de term Svenergy. Tegen de tijd zullen we er kotsmisselijk van zijn. Hoe vaak zal het overjarige spotje met Erben Wennemars nog uit de kast worden gehaald, waarin hij zichzelf tijdens de training zo afbeult dat je er hartkloppingen van krijgt? Staat er een remake klaar van de beroemde pindakaasreclame? „Jij wilt zeker boer worden? En schaatser! Eet dan maar lekker door, mien jong!” Nee mensen, het wordt een lang seizoen. We zullen pas in mei verlost zijn van de schaatsreclames. Als het zó warm is, dat de mussen dood van het dak vallen. Marcel Peereboom Voller Telegraaf 7/11/09