Vuurwerk in plaats van vuurpijlen

Donderdag 5 april 2018 was er de lancering van de nieuwe Adformatie. Een gedurfd besluit om 3 vakbladen onder één noemer te plaatsen. Maar geheel terecht want strategie is kiezen. Voor mij had deze keuze ook een onderliggend signaal. Marketing en in het verlengde Marketingcommunicatie, Corporate Communicatie en Communicatie zijn niet vier aparte silo’s maar zijn alleen dan succesvol als ze alle vier werken vanuit hetzelfde vertrekpunt met dezelfde identiteit. Ieder vanuit zijn eigen vakdiscipline maar als onderdeel van het geheel.

Zoals Roland van der Voorst deze week al beschreef in zijn bijdrage zijn er kleine verhalen genoeg te vertellen. De (digitale)technologie zal in toenemende mate ervoor zorgen dat steeds vaker de focus verplaatst naar de korte termijn en er wordt ingezet op een korte termijn succes.

Steeds vaker zie je dus drie disciplines die ieder vanuit hun eigen doelen en strategieën doelgroepen en stakeholders willen bereiken. Daarmee verdwijnt de lange termijn uit beeld. Of erger nog, wordt het gecreëerde beeld eerder diffuus dan helder.

De ontvangers van al onze organisatie of merk brede activiteiten hebben geen idee van achterliggende doelstellingen. Vuurpijlen hebben slechts een tijdelijk effect maar worden pas een schouwspel in combinatie met de gehele show.

Vertrouwen in merken en organisaties is een gepercipieerde waarde. Om die gewenste positie te kunnen verdienen is dus een eenheid in veelzijdigheid noodzakelijk. Consistentie is dan de voorwaarde. Hoe mooi zou het zijn als we ook als breed vakgebied beseffen dat aandacht een waarde is. Dat ieder moment van aandacht een bijdrage moet leveren aan een groter doel. Dat tijdelijke activiteiten, hoe leuk of origineel ook, niet alleen tot doel hebben om te voldoen aan de KPI’s maar ook moeten worden beoordeeld op basis van het grote geheel.

April 2018 was met de keuze voor één titel een eerste stap in de goede richting. Laten we in 2019 doorpakken in het vakgebied en langzaam maar zeker de silo’s afbreken. Dat we snappen dat het niet gaat om het verdedigen van een postcodegebied maar om gebruik te maken van de gezamenlijke kennis om het grote doel te bereiken. En dat we de vuurpijlen bewaren voor 31 december.