WK kwartfinale is een feit. De beesies zijn bijna op. Maar wat moeten we ermee als Oranje verliest? En wat doen we met de miljoenen gogos, bandjes, handjes, de stacky, sparcky en de rest? Als we ondanks alles en tegen elke verwachting in, toch de WK finale niet halen? Ik verwacht nationale rouw. Als Oranje eruit ligt, is het WK over. Dan kijken misschien een paar echte voetballiefhebbers nog die laatste wedstrijden, maar de rest wil niets meer van Zuid-Afrika weten: de natie kleurt binnen een paar uur grijs. Wat doen we met de resten van oranje? Return-to-sender! Deze week een praktische invulling aan het pleidooi van vorige week.
Precies zeven dagen geleden blogte Hanneke over de wenselijkheid van de gratis goodies enerzijds versus de onwenselijkheid van al deze milieubelastende hard-to-resist waste anderzijds. En riep op tot actie: laten we al die vrolijke oranjetroep terugbrengen naar waar deze vandaan komt. De oproep bleek aan geen dovenmansoren gericht: veel reacties volgden, variërend van lof en hulde tot cynisme. En dan kwamen de vragen: ‘Waarom zouden mensen in beweging komen?’, ‘Hoe moet die actie er dan uitzien?’,’ Moet de supermarkt dat zelf niet eens doen?’ en ‘Gaat Opinionators dan een landelijke campagne organiseren?’
Om met die laatste vraag te beginnen: nee, wij gaan deze actie niet nationaal uitrollen. Want een massamediale actie gaat het gewenste effect niet brengen. Het doel van de actie mag uniform zijn, maar er is niet één eenduidige boodschap. Voor de actievoerders geldt dat de onderliggende motivatie om mee te doen te sterk varieert, van groep tot groep of zelfs van persoon tot persoon. De één wil alle gratis promotionele artikelen bannen, de ander wil duurzamer acties en hangt het principe aan van ‘de vervuiler betaalt’. Misschien bent u voorstander van recycling – inzet voor knutselarij bij scholen, gebruik als aas in de sportvisserij of regulier hergebruik bij een volgend Oranjefeest. Je zou zelfs (betaalde) lease kunnen overwegen: 'huur uw gadgets'.
Een diffuse boodschap en uiteenlopende drijfveren om te participeren spreken tegen een centraal georkestreerd landelijk offensief – maar zijn geen redenen om geen campagne te voeren. Integendeel. De actie is zinnig en dient gevoerd. Wij nemen de handschoen graag op. Maar wij organiseren niet. Wij faciliteren. Zoals communicatiemanagers dat vaker zouden moeten doen. En we dagen u graag uit om mee te doen.
Bundel uw krachten. Mobiliseer uw achterban. Laat iedereen doen waar hij goed in is. Brieven schrijven, twitteren, schoolpleinacties of striptease: er zijn vele manieren om deze actie kracht bij te zetten. Meer weten? Bezoek dan Waste with Taste.
Met de voorbereidingen kan de rechtgeaarde activist nu al beginnen. Maar we moeten wel rekening houden met het heersend sentiment: ons land is vooralsnog in de opgewonden ban van Oranje. Daar moeten we niet tegenin willen gaan. De boodschap zou slecht landen. Start de actie als de koorts is gezakt. Als men weer terugkeert naar de dagelijkse realiteit en tot opruimen overgaat. Pak dat moment om de actie te starten. Haak in op het sentiment, zoals ook de supermarkten dat deden.
Wij houden van Oranje. Maar genoeg is genoeg.
Emilie van Rappard
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!