Hoe kon TeamNL nu denken dat een korte mededeling over Yuri’s vertrek zou volstaan?

Zo werd niet de medailleoogst, maar de afgang van een sporter hét onderwerp van gesprek. Dione, Henri, Humberto, kom er maar in…

[door Marco Doeser]

Hoe kon het zo misgaan in de beeldvorming rond TeamNL, met zoveel Olympische ervaring aan boord? En hoe had je het kunnen voorkomen?

Ingrijpen of niet

Natuurlijk, ook voor een Chef de Mission is het een evenwichtsoefening als een van je medaillekandidaten de huisregels aan zijn laars lapt en de hele wereld meekijkt. Wat is er precies gebeurd? Moet ik ingrijpen of niet? Welke sanctie is redelijk? Hoe vertel ik het de buitenwereld, zonder de balans te verliezen tussen Olympische waarden en de reputatie van de sporter? Hoe vind ik de juiste woorden en geef ik niet te veel, maar ook niet te weinig informatie?

‘Veilige’ route

Dit lastige dilemma biedt een verleidelijke optie: de ‘veilige’ route. Om de rust in het team te bewaren, beperken we ons tot de hoognodige informatie en geven we Van Gelder de ruimte om na thuiskomst zijn eigen verhaal te vertellen. Het compromis als ideale beslechting van het publicitaire pleit.

Olympisch vergrootglas

Aardig bedacht, dat wel, maar in de praktijk een grove onderschatting van het Olympisch vergrootglas. Wie hier de confrontatie met de media mijdt en denkt te kunnen volstaan met een korte dienstmededeling, creëert alle ruimte voor interpretatie en speculatie. En construeert hiermee een ‘waarheid’ op basis van veronderstelde gebeurtenissen, oorzaken en gevolgen, die gelanceerd worden door derden op afstand, zonder kennis van feiten. Dione, Henri, Humberto, kom er maar in! Om over Twitter maar te zwijgen. Elke mening zijn eigen uitlaatklep. Resultaat: een randzaak die uitgroeit tot Olympische proporties.

Louter verliezers

De vraag is of zowel het collectief belang als de sporter in kwestie hiermee gebaat is? Feit is dat zowel de waarden van NOC*NSF als de integriteit van de sporter zwaar ter discussie staat en de beeldvorming kantelt naar een negatief oordeel. Een confrontatie met louter verliezers. Dat kan, lijkt me, niet de bedoeling zijn.

Niet ingewikkeld

Hoe had het dan wel gemoeten, zult u denken. Crisiscommunicatie hoeft niet ingewikkeld te zijn. Vertel duidelijk, persoonlijk en met voldoende autoriteit (Maurits Hendriks, waar ben je?) wat er feitelijk is gebeurd, welke afweging je gemaakt hebt en waarom je tot het besluit gekomen bent. Breng het nieuws zo snel mogelijk en wacht geen halve dag met aanvullende informatie, want dan ben je gewoon te laat. Zeker als je in tijd achterloopt op het thuisland.

Hard waar het moet

Neem de sporter in bescherming, bijvoorbeeld door hem hulp aan te bieden. Kortom, acteer proactief, blijf zo dicht mogelijk bij de waarheid, wees hard waar het moet en zacht waar het kan. Daarmee voorkom je een hoop publicitair gedoe en besteed je je energie aan wat er echt toe doet: medailles winnen.

Marco Doeser is mediator en specialist op het gebied van conflictcommunicatie. Op 15 november doet hij een

FOTO: ANP

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie