Tim Berners-Lee zag hoe de kracht van informatie meer vrijheid en verandering kon brengen. Hij keek verder dan zijn eigen context en dat is de manier om tot verandering te komen.
Deze tekst, uit een speech van eurocommissaris Neelie Kroes die zij eind maart in Düsseldorf hield, kwam ik tegen bij de voorbereiding van een interview met Kroes in Brussel deze week. ‘The biggest border is in our mind’, besloot ze haar verhaal.
Mooie idealistische woorden van de machtigste Nederlandse vrouw in Europa. Kroes pleit voor de bouw van een Digitaal Europa en de volgende voorzitter van de Europese Commissie moet een Digitale Voorzitter zijn.
Zelf heeft de 73-jarige geen belangstelling voor nog een termijn als eurocommissaris namens Nederland. Haar derde en laatste termijn eindigt dit jaar. Zou dat enkel met haar leeftijd te maken hebben? Of is ze na tien jaar EU moegestreden? De grote successen die ze boekte, eerst met mededinging in haar portefeuille ‑ de enorme boetes die ze oplegde wegens koppelverkoop en prijsafspraken - en sinds 2010 als eurocommissaris voor de Digitale Agenda - recent inzake netneutraliteit en het opheffen van roamingkosten - zijn prestaties van formaat, maar stuk voor stuk zaken die afgedwongen moesten worden in een niet aflatende strijd tegen protectionisme. Nooit eens een bedrijf of organisatie die haar visie en missie omarmde en beaamde: het moet anders.
Het wegnemen van belemmeringen en protectionisme is essentieel in de concurrentie met de VS en Azië. Een bedrijf als Apple, een paar jaar geleden door milieuorganisaties nog aan de schandpaal genageld, wekt nu 100 procent van zijn stroombehoefte voor zijn energieverslindende datacenters duurzaam op. Het grootste deel daarvan uit eigen centrales.
Ik zie Europese bedrijven, gehinderd door de stroperige Europese regelgeving en de eindeloze lokale vergunnings- en inspraakprocedures nog niet zo snel schakelen. We kunnen veel in Europa, de individuele landen dan, maar mag het allemaal wat sneller en vooral met wat minder politiek?
