Apps van uitersten

De laatste weken lijkt er een explosie van nieuwe apps die je in staat stellen verhalen te maken. Niet zomaar verhalen, maar zogenaamde long-reads in stijl van het succesvolle Medium-formaat. De New York Times maakte school in 2012 met dit Snowfall. En je ziet hoe Facebook met de Paper-app die kant op beweegt.

Je ziet ze nu dus oppoppen in verschillende vormen. Ik weet niet of ik ze allemaal heb gezien, maar een net nieuwe is Selfish, en eerder bijvoorbeeld Steller. De apps kenmerken zich door de belofte dat je momenten kan vangen en op een visueel aantrekkelijke manier kan vastleggen. Op een bepaalde manier kun je een app als Moves ook toe rekenen, die maakt een logboek van je leven via sensoren en vertaalt dat naar een mooi weergegeven metrokaart.

Aan de andere kant staan de apps die ze we ‘disposable social media’ noemen. Waar de momenten die je deelt in het moment blijven. Snapchat is de bekendste. Je maakt een foto of een filmpje, deelt die met een of meerdere vrienden en zodra die het hebben gezien is het moment voor altijd verdwenen. Behalve in je herinnering natuurlijk. Dichter bij het echte leven kun je niet komen. Vergelijkbaar is wel dat er in Snapchat ook veel aandacht is voor het maken van verhalen of verhaaltjes. De kracht is de laag die erop ligt waarmee je tekst kan toevoegen, en de beweging die je kunt gebruiken door korte filmpjes te maken. En sinds kort ook stories van verschilllende momenten.

Een nieuwe variant is Taptalk, de nieuwe app van de naar Berlijn verhuisde Nederlandse app-makers van de Dingdong-app, die hetzelfde doet als Snapchat maar locatie toevoegt aan het moment van de foto. Ze zijn nog in soft-launch en ontwikkelen continu aan de werking, maar ik vind het een krachtige app die ik veelvuldige gebruik.

De overeenkomst is misschien het gebrek aan oppervlakkige interactiviteit. In Snapchat kun je niet een foto liken zonder zelf een moment te delen. Of je weet niet waar je op reageert zoals bij Secret, een app waar mensen anoniem geheimen kunnen delen.

Ook interessant om de ontwikkeling te plaatsen in het licht van de nieuwe generatie mobiele devices - de wearables - die voor een groot gedeelte het delen en ervaren van een moment van jezelf en anderen centraal hebben staan. De video van Android Wear laat mooi zien hoe ons besef van tijd verandert als ze voortdurend aan momenten worden gekoppeld. Het is ‘now-media’. Deze apps zijn een uiting van het ontstaan van een nieuwe taal en riten voor het delen van momenten.