Deze week was Kamiel Meijers, medeoprichter en creative director van digital experience agency 51North uit Sittard met klanten als MG, Porsche, Vredestein en Fortuna Sittard, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week. Vijf dagen lang deelde hij zijn inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).
Meijers over zijn week: 'Deze week vijf dingen die mij inspireren of geïnspireerd hebben. Daarin zitten meerdere onderwerpen die met elkaar verbonden zijn en die ik belangrijk vind in mijn dagelijkse leven.
Het creatieve proces. Hoe werkt creativiteit en waarom zijn sommige mensen zo goed in wat ze doen. Dat vind ik interessant en inspireert me om zelf ook beter te worden, maar ook om in hun werk en werkwijze te duiken en te zien wat ik er zelf uit kan halen voor mij persoonlijk.
Humor en persoonlijke vrijheid. In mijn optiek essentieel in het creatieve proces. De juiste mensen in de juiste omgeving plaatsen. Mensen in hun waarde laten en laten zijn wie ze zijn, zodat ze kunnen uitblinken in waar ze goed in zijn. Daarbij zijn humor en een positieve sfeer onmisbaar. Ze zijn het smeermiddel voor de motor.
Daarnaast zie ik passie als de belangrijkste drijfveer voor het maken van kwalitatief werk. Passie stimuleert enthousiasme en gedrevenheid, gedrevenheid bevordert doorzettingsvermogen, en doorzettingsvermogen is cruciaal om obstakels te overwinnen en tot exceptionele resultaten te komen.
Positiviteit, passie en enthousiasme werken aanstekelijk en vormen, in de juiste verhouding, een soort licht ontvlambare mix die ik altijd probeer te vinden in alles wat ik doe.'
Hier zijn 5 bijdragen:
1. Quentin Tarantino - Grootmeester en geeky film ADHD-er ineen
'Vanaf mijn tienerjaren zijn de films van Tarantino een rode draad in mijn leven. Ik raakte gefascineerd na het zien van Pulp Fiction en ben sindsdien nooit meer gestopt met bijna alles volgen wat hij maakt.
Op creatief vlak een held en inspiratiebron omdat hij op sublieme wijze zijn filmkennis en invloeden kan omzetten naar iets dat nieuw, verfrissend en vooral verrassend voelt. Terwijl het ook op duizend en één manieren refereert aan zijn voorbeelden en inspiratie, maar nooit een kopie is. Hij vindt altijd nieuwe combinaties die verrassen en speelt qua verhaalvertelling altijd met de beleving van het publiek. Het verrassingselement is hetgeen wat het belangrijk maakt, dat is hetgeen wat mensen onthouden. Dat maakt iets memorabel.
De man zelf is mijn ogen een grootmeester geworden in wat hij doet, doordat hij een soort totale nerd-out passie heeft voor cinema en daar met zo’n eindeloos enthousiasme in losgeslagen is, dat hij het leeft en ademt; hoewel hij nauwelijks tijd heeft om te ademen als je hem hoort praten.
Maar juist dat maakt het voor mij herkenbaar en geeft me energie als ik er naar luister. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Ik ben zelf zeker niet zo’n drukke verteller, maar ik herken de overenthousiaste gedachtegangen en word er door geactiveerd. Met als persoonlijk hoogtepunt: zijn boekpresentatie in Carré waar hij bijna twee uur onafgebroken heeft gesproken. Hij is een soort geeky film ADHD-er die niet meer stopt, maar toch vind ik het heerlijk.
Zijn bekendste werk spreekt voor zich, maar zijn iets minder bekende werk moet je zeker ook gezien hebben, denk aan:
Grindhouse - Theatrical Version. Geweldige B-film cinema experience die bestaat uit een zogenaamde 'double feature' van twee films, helemaal in de stijl van jaren '70/'80 B-film bioscopen ('grindhouse cinema'). Een samenwerking met zijn buddy Robert Rodriguez. Bedoeld als een totaalbeleving. Compleet met voorafgaande trailers van niet-bestaande B-films en commercials van een viezig Mexicaans restaurant. Absurd en extreem, maar ik vind het een genot om te ervaren en bovendien hilarisch!
Het aangeklede tweeluik is helaas nooit aangeslagen bij het Amerikaanse publiek, waardoor het project in twee aparte films opgesplitst is en zonder trailers en omliggende context gereleased is in de rest van de wereld (als Planet Terror en Death Proof). Eeuwig zonde.
Jackie Brown - Verfilming van een 'heist' verhaal van schrijver Elmore Leonard, maar tegelijkertijd een ode aan de jaren '70 'exploitation movies', met de actrice Pam Grier die bekend is van films uit dit genre (Foxy Brown en Coffy) en de muziek uit diezelfde periode van onder anderen Bobby Womack, Shuggie Otis en The Delfonics.
Four Rooms - Segment: The Man from Hollywood. Een film die gaat over een bellboy in een hotel. Bestaat uit vier segmenten waarbij elk segment zich in een andere hotelkamer afspeelt en is geregisseerd door een andere regisseur. De film is op zich niet super-briljant, vooral het eerste segment niet, maar het laatste segment door Tarantino (ode aan een Hitchcock-verhaal) is toch wel een verborgen pareltje voor de Tarantino-fan!
Geheime tip: Pulp Fiction - The Chronological Edit. Dit is een fan-edit versie van Pulp Fiction die gesneden is in chronologische volgorde. Top gedaan qua editing en muziek en verrassend om de film eens op deze manier te zien. Zeker als je het origineel al ontelbare keren gezien hebt. Meer info vind je hier.'
2. Everything is a Remix - ‘Kopiëren is de kern van creativiteit en leren’
'Voortkomend uit mijn waardering voor Tarantino en de verdieping in zijn werkwijze, kwam ik een jaar of tien geleden een vroege versie tegen van de documentaire 'Everything is a Remix' van Kirby Ferguson. Dat was toen nog een korte video, maar wel een die fungeerde als een ware eye-opener. Er werd onder andere getoond welke films en scènes uit 'den ouden doosch' ten grondslag lagen aan Kill Bill en hoe het remixen van bepaalde invloeden tot iets nieuws en origineels kunnen leiden. De video beschreef het creatieve proces in drie fasen: kopiëren, transformeren, combineren.
Mensen hebben echter vaak hun bedenkingen bij het erkennen van de rol van kopiëren in creativiteit. We hebben de neiging om kopiëren te associëren met een gebrek aan originaliteit. Maar kopiëren is de kern van creativiteit en leren; eenvoudigweg kopiëren is niet het antwoord, wel dat er iets ‘open’ gaat, dat je getriggerd wordt, geïnspireerd raakt en ermee gaat spelen om vervolgens iets nieuws te maken.
'That influence was just like a key, that opened up something that was of his own stuff. So I can’t even take credit for that. I can’t take credit for how he heard something.' - Folk-zangeres Odetta over Bob Dylan.
In de afgelopen tien jaar is de korte video waar ik het over had uitgegroeid tot een tot nadenken stemmende documentaire, die iets meer dan een uur duurt en uit vier delen bestaat, waarbij onder andere muziek, films, video games, memes, technologie en artificial intelligence belicht worden. Het biedt nog meer inzichten en geeft je als kijker waarschijnlijk meerdere 'eureka' momenten. Kijken dus!'
3. LucasArts Point & Click Adventures - Een vergeten manier van (slow) gamen
'Point & Click Adventures ('een avonturenspel dat bediend wordt door met de muis voorwerpen of personen op het scherm aan te klikken en zo bepaalde acties uit te laten voeren', red.). Een vergeten manier van gamen. Deze spellen speelde je niet even, het duurde dagen, weken en soms maanden voordat je verder kwam, maar dat maakte niet uit. Je nam er de tijd voor, mede omdat je ook niet anders kon. Er was geen walkthrough of handleiding. Je moest het gewoon uitzoeken. Dit maakte ook dat je zo diep in het spel gezogen werd, je kende alle locaties, personages en verhaallijnen als je broekzak. Terwijl ik dit typ, besef ik dat ik waarschijnlijk nooit meer zo ondergedompeld ben geweest in een spel zoals ik dat bij deze spellen had. Hoe simpel ze nu ook lijken.
De eerste kennismaking was met Sam & Max Hit the Road toen ik een jaar of 12 was. Daarna volgden er nog velen. The Secret of Monkey Island, Day of the Tentacle, Indiana Jones, Full Throttle… het zijn allemaal pareltjes.
Het was door deze Point & Click Adventures dat ik zag wat voor een beleving je neer kon zetten in een digitale wereld. Het idee van een soort interactieve tekenfilm waarin je ingenieuze puzzels moest oplossen, gevuld met humor en een geweldige grafische stijl, maar ook met diepgaande verhalen en personages die je meesleepten.
Ook de beperkte resoluties van schermen maakte het grafisch heel vet. Tegenwoordig zou je het pixel art noemen, maar toen was het geboren uit noodzaak; meer pixels waren er niet. Door ingenieus gebruik te maken van deze beperking werd er toch de suggestie gewekt van tekenfilm-achtige animatie, je vulde de resolutie als het ware zelf in met je verbeelding. Ook het gebruik van prachtig geïllustreerde achtergronden in het beperkte pixel grid is noemenswaardig.
De narratieve rijkdom van deze spellen heeft me later geïnspireerd om storytelling en beleving centraal te stellen in digitale producten zoals websites.
Sam & Max Hit the Road. De eerste waar ik kennis mee maakte, maar voor mij ook de grappigste.
Day of the Tentacle. Uit dezelfde periode als Sam & Max. De beste qua verhaallijn, die door verschillende tijdsperiodes heen gaat doordat personages tijdreizen en vast komen te zitten in het verleden, het heden en de toekomst. Uiteraard ook weer uiterst grappig.
In recente jaren zijn er nog een paar kleine oplevingen van het genre geweest met de komst van een aantal remastered versies met high-res graphics en nieuwe games van de pioniers en bedenkers Tim Schafer en Ron Gilbert namelijk: Broken Age (2015) en Return to Monkey Island (2022).'
4. The Eames Office - En rode draad in of essentie van design
'The Eames Office, opgericht door het legendarische ontwerpersduo Charles en Ray Eames. Bij iedereen bekend om hun revolutionaire meubelontwerpen. Maar voor mij vooral een bron van inspiratie na het zien van een documentaire, waarin ook de veelzijdigheid en vernieuwende benadering van de studio op andere gebieden naar voren kwamen.
Wat The Eames Office voor mij zo inspirerend maakt, is hun multidisciplinaire aanpak. Charles en Ray Eames beperkten zich niet tot één medium of discipline; ze waren net zo bedreven in architectuur, grafisch ontwerp, film, fotografie en tentoonstellingsontwerp, als in meubelontwerp. Dit vermogen om verschillende disciplines te integreren en te combineren, resulteerde in unieke en invloedrijke creaties met voor mij als absolute toppunt de film voor IBM uit 1977: Powers of Ten.
In deze explainer video wordt de schaal van het universum verkend door uit te zoomen vanaf het niveau van de menselijke hand tot aan de uiterste grenzen van het bekende universum op een Google Earth-achtige wijze, maar uiteraard zonder gebruik te maken van dat soort technologieën. Ontzettend knap uitgevoerd. Mind blowing… zeker als je in je achterhoofd houdt dat dit gemaakt is in 1977.
Een ander voorbeeld is hun werk op het gebied van tentoonstellingsontwerp, zoals de Mathematica-tentoonstelling uit 1961. Deze tentoonstelling gebruikte interactieve displays en innovatieve presentatiemethoden om abstracte, wiskundige concepten toegankelijk te maken voor een breed publiek
De rode draad in de genoemde voorbeelden is dat design gebruikt wordt om taaie stof uit te leggen, begrijpbaar te maken en vooral ook om te toveren naar een plezierige ervaring. Iets wat de essentie van design is, zeker ook in het digitale werkveld waarin we ons bevinden.
Naast hun werk is ook hun werkomgeving en sfeer een inspiratiebron die me altijd bijblijft. Als je ziet waar het werk gemaakt werd, dan zie je dat het geen strak ingericht kantoor is waar alles spic en span is, maar een creatieve workshop waar ideeën en inspiratie bijna in het rond vliegen. Dat voelt goed.
Oké, nog een kers op de taart, omdat het kan. Een design Q&A filmpje uit 1969 waarin Charles Eames antwoord geeft op verschillende vragen over 'wat design is'.'
5. Ricky Gervais - Humor als smeermiddel voor het dagelijks leven
'De veelzijdigheid, nuchterheid en vooral humor van deze man zijn voor mij een inspiratiebron. Naast de humor is het inspirerend hoe deze man in het leven staat. Hij is een vrijdenker, realist en humanist en inspireert me om in mezelf te geloven.
Mijn eerste aanraking met hem als komiek was The Office UK/OG, een aanrader als je alleen bekend bent met The Office US (waar hij overigens ook aan meeschreef). Maar hij werd voor mij pas echt een held na het zien van de Golden Globe uitreikingen die hij presenteerde. Hierin roast hij half Hollywood, maar de intelligente manier van grappen maken en geen blad voor de mond nemen, maken dat ik van mijn stoel lig van het lachen.
Zijn comedy-stijl is vaak een satire op het dagelijkse leven. En hij is niet bang voor heilige huisjes. En dat voelt heel bevrijdend in een wereld waarin veel mensen zichzelf te serieus nemen. Hij laat je inzien dat humor het smeermiddel is voor het dagelijkse leven, op de werkvloer, maar ook privé. Alles wordt leuker, makkelijker en soepeler met een lach en een grap. Zonder humor zou er voor mij weinig inspiratie en creativiteit over blijven en ik ben dan ook trots op het feit dat we bij 51North een bedrijfscultuur hebben waarin humor een dagelijkse hoofdrol speelt.
'Is there anything you shouldn’t make a joke about? No. There’s nothing you shouldn’t joke about. It depends what the joke is.' - Ricky Gervais
Op Netflix zijn zijn meest recente stand-up specials te vinden, allemaal aanraders, maar check zeker ook eens een interview met hem op YouTube.
Of de serie After Life, ook op Netflix, een perfect voorbeeld van absurditeit en humor gecombineerd met serieuzere zaken in het leven van de hoofdpersoon.'
In de week van 12 februari (Random Pic(k) Of The Day For A Week verschijnt tweewekelijks) is Tim van der Sijde, managing director Cheil Benelux, curator van #RPOTDFAW.
