Seks, drugs en rock-‘n-roll, de gouden combinatie. Totdat zanger Dinand Woesthoff van de rockband Kane op een zonnige dinsdagochtend met zijn kinderen in de auto op de A4 ter hoogte van Schiphol reed.
Eerst wees Dinand nog naar een opstijgende Boeing 747. Wat een mooie vorm heeft dat vliegtuig. Maar vlak daarna stond er opeens iets met hele andere vormen in het weiland. Een meer dan levensgrote Bobbi Eden, pornoster, lacht vriendelijk naar Dinand en zijn kinderen op het welbekende Clear Channel-buitenreclameobject.
Alle sterke punten van Bobbi zijn netjes bedekt. Maar er staat een verwijzing naar de webcamsekspagina van de blonde diva. En dat schiet de zanger van Kane in het verkeerde gouden keelgat. In een tweet of tien uit hij zijn ongenoegen. Webcamseks, hoe moet hij dat zijn kinderen uitleggen?
Een ‘belachelijk onverantwoorde positie’ neemt Clear Channel in volgens Woesthoff. Ook tweet hij het telefoonnummer van Clear Channel. Of iedereen de exploitant even wat ‘educatief moreel besef’ wil bijbrengen.
Nou heeft hij misschien een punt. Maar zo’n tirade klinkt net iets minder geloofwaardig van iemand die zich met zijn band Kane ooit door de vloeitjes van Mascotte liet sponsoren om de kijkbuiskinderen van jongerenzender TMF aan de zware shag te krijgen.
Wat de zedenpreek ook niet sterker maakt is dat de zanger er de marketing van zijn eigen kinderboekjes bijhaalt.
De vraag is of er een grens is overschreden. Tijdens RTL Telekids kan je met een druk op de knop naar teletekst. En dan mag papa uitleggen wat een ‘horny pretty black beauty’ op een webcam is. Op SBS zit je op elk moment via teletekst voordat je het weet ‘live met een geil wijf’. ‘s Middags horen kinderen op Radio538 hoe ze condooms in alle soorten en maten online kunnen bestellen.
In een aantal gevallen vraag je je inderdaad af waarom mediabedrijven op deze manier een paar euro’s willen verdienen.
Alhoewel blond, geeft Bobbi via Twitter Dinand nog het allerbeste antwoord: ‘..Hey! Zit niet zo te zeuren man! Je mening is prima hoor. De discussie ook. Gelukkig mag dat in NL..’
Deze column staat in Adformatie 9 (1 mei 2015)
