De huisstijl van Lufthansa is een van de iconen van het grafisch ontwerp. In 1962 en 1963 ontwikkeld door Otl Aicher en een team van de door hem opgerichte Hochschule für Gestaltung Development, één van de belangrijkste opleidingscentra voor design in die tijd.
Otl Aicher, een grootheid. Ook verantwoordelijk voor de stijl van de Olympische Spelen in Munchen van 1972, met de bijzonder sterke pictogrammen die hij speciaal voor de spelen ontwierp.
In een uitgebreide studie onderzoeken en analyseren Aicher en zijn collega’s de visuele identiteit van Lufthansa, op basis waarvan zij tot nieuwe ontwerpen komen.
Dat was in 1963. 55 jaar geleden dus.
De huisstijl van Lufthansa heeft nu een restyling gekregen. Niet zo gek, om na verloop van tijd zo’n huisstijl tegen het licht te houden, op te schonen, bij te punten en op te frissen.
Godzijdank hebben tot nogtoe alle ontwerpers die in de historie van Lufthansa aan het merk hebben gewerkt, de discipline op kunnen brengen om met respect om te gaan met al het goede van de stijl. Het huidige beeldmerk, een gestileerde kraanvogel, bestaat al sinds 1918 en is dit jaar dus exact 100 jaar oud. Het is weliswaar in detail een paar keer aangepast, zoals ook nu, maar het is nog steeds dat sterke logo van toen. De grootste wijziging die Aicher aanbracht in 1963 is de cirkel rondom het beeldmerk die de kraanvogel in feite opsluit. Een gegeven waar hij kritiek op krijgt: een kraanvogel moet immers vrij kunnen vliegen! Maar Twitter bestond nog niet en het is maar de vraag of die kritiek hem bereikt heeft.
Ook bij deze restyling blijft het goede behouden. Het beeldmerk, de kraanvogel, wordt een fractie ranker gemaakt. En het vraagt een typografisch fijnslijper om de verschillen in het woordmerk te zien. Het kleurpalet blijft ook intact: donkerblauw en Lufthansa geel. Nou ja intact… Héél veel donkerblauw en nog maar een heel klein beetje geel.
Het lijkt misschien niet zo als je de beelden van Lufthansa ziet, maar geloof me: het is weg, het doet niet meer mee. Einde geel.
Wat zei Aicher eigenlijk over kleur? Hij stelde in ’63 een dominant gebruik van geel voor, met accenten in donkerblauw. Geel stond volgens hem voor snelheid, veiligheid, frisheid, levendigheid, activiteit, technologie en voor vliegen. Terwijl hij blauw koppelde aan serieusheid en efficiency.
Volgens Aicher was kleur belangrijker dan welk ander element dan ook voor het uitdragen van de identiteit van een organisatie. Een naam of logo heb je nodig om te weten aan welk merk of welke organisatie je de kleur moet koppelen. Als je dat geleerd hebt, kan de kleur op zichzelf staan en is de kleur genoeg om te weten over welke organisatie het gaat.
Het is allemaal goed gedaan hoor. Wat een pracht van een project voor een ontwerper. Once in a lifetime. Het ziet er allemaal fantastisch uit. En als je de (slim geconstrueerde) beelden van Lufthansa zelf ziet dan levert die restyling echt wel iets op. Het is allemaal consistenter, meer in lijn, opgeschoond…
Maar allemachtig, wat is het saai. Lufthansa noemt het een 'premium' uitstraling. Ik noem het gewoon saai. Corporate. Serieus en efficiënt, zoals Aicher al zei in relatie tot het blauw.
Aicher heeft hartstikke gelijk. En in dat licht maakt Lufthansa een grote fout door het geel niet prominenter in de stijl op te nemen. Onderscheidend is dat blauw niet. Het geel moet terug!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!