Naast het hoofdkantoor in Den Haag zijn er nog veertig lokale Terre des Hommes winkels in Nederland, die door 1600 vrijwilligers worden gerund. Hanenberg brengt bijna twintig jaar ervaring in marketing mee. Hij heeft zowel aan klantzijde als aan bureauzijde gewerkt. Zijn specialisme is online en mobile marketing.
U koos voor werken bij een bijzondere organisatie. Waarom juist Terre des Hommes?
Het initiatief kwam van mijzelf en ik had twee goede redenen. In de eerste plaats geloof ik heel erg in de missie van Terre des Hommes en het doel dat de organisatie zich stelt: Het bestrijden van kinderuitbuiting. Ik voel veel affiniteit met dat onderwerp. Eerder werkte ik om die reden al voor Unicef en VSO (Voluntary Service Overseas - red). Die beide organisaties hebben overigens wel een bredere scope en begeven zich bijvoorbeeld ook op medisch terrein. Deze baan voelt veel meer als narrow casting: het gaat specifiek om uitbuiting van kinderen. Dat maakt het lastig en uitdagend tegelijk. Daarnaast is dit gewoon een mooie baan en een stap hoger bij een grotere organisatie. Daar was ik aan toe.
Wat deed u bij Unicef en VSO?
Bij Unicef werkte ik drie jaar als online marketeer. Daar heb ik ook veel kunnen leren want het speelde in 2004 en online fondsenwerven was in die tijd nog vrij nieuw. Dat leverde me bijzonder waardevolle ervaring op. Voordat ik bij Terre des Hommes begon werkte ik voor VSO - een Engelse organisatie - en daar begon ik als senior fondsenwerving. Overigens heb ik ook een tijd in de profitsector gewerkt.
De doelstelling van Terre des Hommes is het stoppen van kinderuitbuiting. U noemt dat in een bericht over uw aanstelling ‘een hele scherpe propositie en daardoor zeer uitdagend’, waarom uitdagend?
Omdat Terre des Hommes zich bezig houdt met thema’s die niet erg aaibaar zijn. De bekende Sweetie-campagne zette bijvoorbeeld in op aandacht voor seksuele uitbuiting. Dat is bepaald geen licht thema om de publiciteit mee te zoeken of om aan de koffietafel ter sprake te brengen. Inhoudelijk interessant, scherp als onderwerpgebied, maar uiteindelijk niet gemakkelijk te ‘vermarkten’.
Bovendien is de concurrentie groot. Waar zit de concurrentie?
In ieder geval niet aan de kant van aanvragen uit het veld, want daarvan zijn er genoeg. Aan vraag geen gebrek. Maar er is natuurlijk veel concurrentie tussen de goede doelen onderling, die allemaal uit zijn op gunst van de donateurs. Tegelijk werken we in de praktijk geregeld samen met andere non profits: Zo zijn we in Brazilië samen met Plan bezig en van VSO weet ik dat het samenwerkt met Unicef. Ook in Nederland bestaan dat soort coalities, naast de vele eigen projecten die elke organisatie heeft.
Wat maakt marketing in een non profit-omgeving zo anders dan voor een bedrijf?
Het grote verschil is het concrete product of de dienst. Die hebben wij niet, wij verkopen vertrouwen en mensen geven ons vertrouwen. Daarom is het zo belangrijk om voor donateurs inzichtelijk te maken waar je uitgaven zitten en wat je daarmee doet. Als je dat goed beheerst, en zorgt dat je dat goed doet, maak je het aantrekkelijk voor donateurs om bij je te blijven of vaste donateur te worden.
U ben in een organisatie gestapt die verrassend genoeg dé marketingcommunicatieactie van het jaar – de virale film van Sweetie – lanceerde…
Dat kun je wel zeggen. Ik ben er ook heel trots op om bij een organisatie te werken die dát heeft neergezet. En het effect is ook nog altijd niet uitgewerkt. Mijn collega Hans Guijt reist nog altijd de wereld over om daarover te praten en uit te leggen. Het was zo groot. Anderzijds moeten we natuurlijk oppassen dat het andere projecten niet in de weg zit. Inmiddels maken we ons alweer op voor een nieuwe campagne die we voor dit najaar uitwerken en waarin we aandacht zullen vragen voor de positie van de vele huisslaven die in de wereld aan het werk zijn; kinderen die soms tot 18 of 20 uur per dag gedwongen worden om te werken in huishoudens. Er is nog veel werk te verzetten.
