Al Driessend Verantwoord

In het marketingcommunicatie vak voeren we intussen al een halve eeuw discussie over verantwoord communiceren. Het startpunt kunnen we min of meer 50 jaar terug plaatsen toen de Reclame Code Commissie, die op 14 november aanstaande haar jubileum viert, werd opgericht.
Daar moest ik aan denken toen ik afgelopen weekend de stapel kranten doorlas met alle artikelen en columns over het Rabobank Liborschandaal. De link met ‘onze’ discussie legde ik met name naar aanleiding van de column van Marike Stellinga met de kop ‘Die eikels van de Rabo, dat zijn wij zelf’.

In deze column concludeert zij dat wij Europeanen maar een stelletje slapjanussen zijn die vooral veel kletsen, vergaderen en polderen, maar weinig besluiten en doen. Het kabinet cijfer dat vandaag gepubliceerd werd getuigt daar ook weer van.
Na woekerpolissen. Na de facto faillissementen van ABN, ING en Reaal. En na nu het Rabo rente manipulatie schandaal beschikt Nederland nog altijd niet over deugdelijke en afschrikwekkende wetgeving. Wetgeving én een Openbaar Ministerie dat voldoende middelen ter beschikking gesteld krijgt om het gevecht met de financiële staat in de staat (De Vierde Macht) te voeren.

Vroeger zouden we misschien geloven in een mogelijk nieuwe moraliteit, lessons learnt. Degenen die echter nu nog denken, dat een eed verandering gaat brengen, doen er goed aan de columns van Joris Luyendijk nog eens na te lezen. Hij schreef ze afgelopen jaar vanuit de Londense City in het NRC. Zij schetsen een ontluisterend beeld en laten weinig ruimte voor hoop op betere tijden.

Uiteraard komt de reclame van Rabo er in de pers evenmin goed vanaf. En wel omdat met de kennis van nu het verhaal van toen (en nu) blijkt niet geborgd te zijn geweest. Wel een ‘Andere Bank’ willen zijn, maar niet de systemen en interne controlemechanismen daarop afstellen. Dat laatste klinkt alle wielren liefhebbers ongetwijfeld bekend in de oren.

Dit brengt mij bij de dag van vandaag. Een dag die in het teken staat dat het anders moet en ook kan. Dat het gaat om eerlijk communiceren en financieel verantwoordelijkheid nemen.

Visies en stippen aan de horizon zijn nooit zonder risico en zorgen vaak voor rumoer. Zeker in een land waarin alles erop is gericht om je kop niet boven het maaiveld uit te steken, om vooral Jan Modaal te zijn. Als je dan toch al Driessend een nieuwe en andere weg kiest, daarbij stof op doet waaien, maar overtuigd van de juistheid van je visie doorgaat en uiteindelijk resultaat haalt, dan mag dat gezegd.

Niet alleen Aegon heeft het ervaren. Voor Ajax weet ik het even niet, maar het communicatievak zeker ook. En daarbinnen de SRC in het bijzonder! Zonder overdrijving kan gesteld worden dat dankzij zijn visie de funding en daarmee het voortbestaan van de SRC is veiliggesteld. Basisvereiste voor verantwoorde communicatie in eigen beheer.

Vanaf daar is het aan het bedrijfsleven zelf om gedrag te Verantwoord-en en communicatie ermee in overeenstemming te brengen. Als zij daarbij de visie van Jan betrekken wordt Nederland er vast en zeker beter van.