De Vereniging voor Reclamerecht (VvRr) concludeerde recent in een van haar gevraagde advies dat er geen behoefte is aan een deze code, die op initiatief van de DDMA in 2012 het licht zag.
Op 4 november 2013 raken de financiële wereld en het communicatievak elkaar meer dan ooit. Afscheid kan ook een begin zijn.
Reclame mag het vertrouwen in reclame niet schaden. Reclame mag dus zeker niet misleiden over wat voor de maatman consument van het grootste belang is bij het besluit tot aankoop: DE PRIJS!
Wie Prism zegt, zegt Privacy. Of kan ik beter de Voltooid Verleden Tijd gebruiken?!
Zelfs een jurist kent de 4 marketingmix P’s: Product, Prijs, Promotie & Plaats. Maar zijn die nu wel of niet vervangen door de 3 MVO P's: People, Profit & Planet. Of zijn deze ook al weer achterhaald en houden we alleen de P van Promise over?
Of je voor of tegen roken bent. Of je voor of tegen Geert Wilders bent. Het maakt niets meer uit. Wat vijf jaar geleden nog gewoon was, is intussen achterhaald. En dan blijft er niets anders over dan uit de wereld te treden.
In 1975 bracht Supertramp het album 'Crisis? What crisis?' uit. Nu lijkt de markt de zelfde ontkenning te hanteren voor privacy. De oplossing ligt in vervanging van de Euro die toch in crisis verkeert. Privacy als de nieuwe currency.
Pomazánkové máslo uit Tsjechië, Kalbsleberwurst uit Duitsland, Amazon uit de UK en Coolbest in Nederland hebben verwarring met elkaar gemeen. Die verwarring leidt tot geheel verschillende uitkomsten en daarmee tot de vraag of misleiden moet of juist toch niet? Maar als niet, waarom lopen dan de grootste misleiders vrij rond en worden juist de partijen die feitelijk niet misleiden gestraft?