Reclame is levensgevaarlijk! (2)

Gisteren schreef collega Molblogger Elfahmi El Bouazati een stuk n.a.v. uistpraken van het Amsterdamse SP-raadslid Meta Meijer in Het Parool van 24 oktober 2007. Zij zegt dat veel kruispunten extra gevaarlijk zijn door een overmaat aan reclame. De verkeersdeelnemers zouden door reclame-uitingen worden afgeleid.

Ook ik werd geprikkeld door die uitspraken, maar met heel een andere insteek dan Elfahmi. Want wat mij al tijden verbaast bij reclame langs de weg, is dat het vaak gewoon heel erg slecht is. In die zin: het is voor de voorbijrijdende automobilist of fietser vaak gewoon niet te lezen, onbegrijpelijk, cryptisch, overvol, et cetera.

Ik heb vandaag langs de Amsterdamse straten eens een paar foto's gemaakt om dit te illustreren:

Probeer bij dit soort uitingen in het voorbijrijden maar eens te zien wat belangrijk is. Meestal zijn er maar een paar dingen die je zou willen weten: wat is het en waar en wanneer kan ik het krijgen. En eventueel: op welke website vind je meer info.

Maar er is bij veel uitingen wel iets wat je niet kunt lezen. Meestal doordat het klein geschreven is of wordt overvleugeld door minder relevante info. Als je het zou willen lezen moet je echt even in de remmen.

'Vaak staan de reclameborden vlak naast de weg. Hierdoor verliezen verkeersdeelnemers het overzicht op de weg,'' vindt Meijer.

Ik denk dat raadslid Meijer op een bepaalde manier wel gelijk heeft: het overzicht is kwijt. Maar dat komt volgens mij vooral door de slechte kwaliteit van de uitingen. Gewoon simpele, heldere reclame maken. Da's volgens mij veel effectiever en veel ongevaarlijker.