Wanneer we kijken welke supermarkt het beste op de kleintjes let, kan Albert Heijn waarschijnlijk nog iets leren van Tesco. In de schappen van de Britse marktleider in levensmiddelen is namelijk een opmerkelijk fenomeen te zien. Kies een willekeurige product dat als commodity verkocht wordt, zoek naar het huismerk en vergelijk vervolgens de kiloprijs van de kleine verpakkingen met die van de grote verpakkingen. Elke consument weet dat de grote verpakking relatief goedkoper is dan de kleine verpakking. Dat is ook logisch. De klant koopt extra, dus hij krijgt kwantumkorting.
Bij Tesco doen ze echter het omgekeerde. De klant die een grotere verpakking koopt, betaalt kwantumtoeslag. Neem bijvoorbeeld instantkoffie. Die wordt bij Tesco onder huismerk verkocht in drie maten. Een klein potje van honderd gram, een gemiddelde maat van tweehonderd gram en een grote pot van vierhonderd gram. De kleinste pot heeft de laagste kiloprijs. Hetzelfde fenomeen is te zien bij rijst. Drie verpakkingen: half pond, pond en kilo. De kleinste verpakking heeft de laagste kiloprijs.
Tesco doet dat overigens alleen bij producten waar onderlinge vergelijking beperkt is. Voor dagelijkse benodigdheden zoals suiker en melk wordt de gebruikelijke prijssteling gehanteerd: grotere verpakkingen zijn ietsje goedkoper dan kleinere verpakkingen. Dat suggereert dat Tesco deze prijspolitiek selectief inzet. Niet voor alledaagse producten en niet voor producten waar de consument kritisch naar kijkt. Alleen zo valt er onopvallend met de prijs te smokkelen. En daar verdient Tesco goed aan.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!