Vier vragen aan Ed Rakhorst

Je verlaat na zestien jaar de reclamewereld, waarom? 

‘Als iets meer energie kost dan het oplevert, en je bent heel eerlijk tegenover jezelf, moet je op zoek naar iets wat wel meer energie oplevert. Het is all the way of niet...

Wat ga je het meeste missen?

'De hectiek, de dynamiek, het snelle schakelen, de trots van de vette projecten, blije klanten, maar vooral mijn collega’s, met wie ik lief en leed heb gedeeld.’

Ben je niet bang dat je je gaat vervelen?

‘Nee hoor. Ik kan nu tijd en aandacht geven aan zaken die voor een groot deel aan me voorbijgingen, met name ons gezin. Ik hou me ook veel bezig met non-profit werk zoals, het coachen van studenten bij ROC de Leijgraaf, ons fantastische Bambanani-project in Zuid-Afrika en niet te vergeten mijn bestuursfunctie bij theater de Blauwe Kei.’

Je wilt meer achterlaten dan alleen succes in de reclamewereld. Hoe ga je dit doen? 

‘Het zou prachtig zijn om de wereld een stukje mooier achter te laten dan toen ik die betrad. De Vrienden van Bambanani hebben inmiddels al 84 schooltjes in en rond Phalaborwa. Mooi voorbeeld is de samenwerking met DSM. Met Feike Sijbesma heb ik een voedselproject opgezet dat nu met succes draait op vijf schooltjes. Binnen onze eigen schooltjes daalde de kindersterfte als gevolg van ondervoedingsziekte met bijna vijftig procent!’
Wat zijn de plannen voor de toekomst? ‘Eerst zes maanden compleet afstand nemen en elke dag fietsen om mijn hoofd leeg te maken. Ondernemerschap zit in mijn bloed, dus er komt vast weer een vervolg. Als het om ­mensen, verbinden en handel gaat, is het mij op het lijf geschreven.’