Modderen met mobiele TV

Maar ook Singapore heeft nu een primeurtje op dit gebied. De Straits Times, 's lands grootste krant, biedt sinds een paar dagen TV aan via videotelefoon. Je pleegt een belletje naar nummer 64039838 (waaghalzen vanuit Nederland moeten hier +65 aan vooraf laten gaan) en je komt onmiddellijk in een simpel menuutje terecht met twee keuzes, Stadsnieuws en Misdaadnieuws, die elk vier clipjes bieden.

De gebruikte techniek is al even simpel: vodcasting, het aanleveren van een videosignaal via RSS. Door middel van streaming over een telefoonlijn, in dit geval, wat betekent dat de bandbreedte van de lijn niet gedeeld wordt met andere gebruikers.

De ST adverteert de dienst als een goedkoop alternatief voor diegenen met een 3G-telefoon die geen ongelimiteerd data-abonnement hebben. Een videoclipje bekijken kost al gauw 4MB aan data-verkeer, met een prijskaartje van iets meer dan een Euro. Een video-telefoontje daarentegen kost doorgaans zo rond de 8 Eurocent. Dat scheelt dus een stuk.

Zelf heb ik een ongelimiteerd data-abonnement, maar toch betrap ik mezelf erop dat ik zo nu en dan het ST-nummer draai. Waarom? Omdat deze dienst nog een ander voordeel biedt: aanloggen over 3G kost nog steeds hinderlijk veel tijd, terwijl de video-telefoon van de ST onmiddellijk opneemt.

Die problemen (lange aanlogtijd en een brokkelig signaal vanwege overbelaste bandbreedte) zijn volgens mij de voornaamste oorzaak dat mobiele TV in sommige landen (waaronder Singapore) nog steeds nauwelijks voet aan wal heeft gekregen. Ook Japan en Korea illustreren dat: het zijn precies de twee landen waar is gekozen voor aparte mobiele TV-netwerken, in plaats van gebruik te maken van de bestaande telefoonnetwerken. Die hebben beide nadelen niet.

Wie meer over de 8 miljoen TV onderweg-gebruikers in Korea wil weten, leze de uitstekende post van Richard van den Boogaard op Frankwatching, een paar dagen geleden. Vorige week in de metro in Seoul heb ik met eigen ogen nog mogen aanschouwen dat Richards beschrijving zonder meer Koreaanse praktijk is.

Japan heeft One Seg. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat inmiddels rond 15% van Japans mobiele gebruikers hiervan regelmatig gebruik maakt, met een gemiddelde kijkduur van een half uur per keer. En net als in Korea, bijzonder vaak in de metro op weg naar kantoor.

Maar overal elders blijft het doormodderen. Behalve in Singapore, als tenminste niet iedereen meteen de Straits Times gaat bellen.