Blogging, spelen met vuur

Gisteren een interessante bijeenkomst van GVR: Blogging, spelen met vuur?
Twee internetmannen aan het woord: Marco Derksen van Marketingfacts en internetjournalist Francisco van Jole.

Wat het tot een bijzondere bijeenkomst maakte was, dat de heren als ying en yang waren. Derksen, de optimist, Van Jole, de pessimist.

De hele bijeenkomst beschrijven wordt wat veel, hieronder wat hoogtepunten.

Derksen ziet de blogs als de dragers van kennis. Een bericht kan zich als een olievlek uitbreiden.
Hij haalde het voorbeeld aan van Amerikaanse slotenmaker Kryptonite. Een consument plaatste een filmpje online waar een Kryptonite-slot met een Bic-pen werd geopend. 'Als Kryptonite eerder had gereageerd, was de schade wellicht minder geweest dan de tien miljoen dollar die het het bedrijf uiteindelijk kostte doordat ze de sloten terug moesten roepen.'

Van Jole kwam later op dit voorbeeld terug. 'Ook ik schreef een stukje over deze sloten, totdat ik er later achterkwam dat dit euvel alleen voor de Amerikaanse sloten gold. Niet voor de sloten die op de Nederlandse markt te koop zijn.' Maar ook in Nederland ging het verhaal al de ronde.

Derksen gaf in zijn presentatie aan dat hij de kwaliteit van de berichten niet overschat. 'De berichtgeving neem ik vaak met een korreltje zout.' Maar hij gelooft wel in de wet van het grote aantal. 'Als iets onzin is, zal het op internet nooit zo groot worden als iets dat waar is.'

Derksen gaf aan dat weblogs vooral hun waarde hebben aan het begin van een nieuwsstroom. 'Het nieuws is vaak het eerst te lezen op weblogs, pas later wordt het door mainstream media overgenomen.'

Correspondent
Francisco van Jole is van mening dat blogs hetzelfde pad volgend als het oude medium de krant vroeger.
Hij vergelijkt de opkomst van de blogs met de opkomst van de kranten in de 19de eeuw. Destijds bestonden er ook duizenden krantjes in Nederland en deden de bewoners/lezers verslag van wat ze zagen. Hence het woord, correspondent. Ze corresponderen met de redactie vanuit hun woonplaats over wat er gebeurde in hun omgeving. Zo werken weblogs ook.

'Weblogs zijn een volgende logische fase in de ontwikkeling van internet', aldus Van Jole. Niets meer, niets minder.

Uit onderzoek van bijvoorbeeld MarketingTribune blijkt dat 85 procent van de marketeers nooit een weblog bekijkt. Ook uit het Grote Marketing-enquête van Tijdschrift voor Marketing blijkt dat niet veel marketeers een 'nieuwerwetse' ontwikkeling als weblogging volgen.

'Hoe komt het dan', zei Van Jole, dat als ik kijk naar de toptien van veel bekeken blogs kijk, ik twee marketingblogs zie staan? Marketingfacts en MolBlog/DutchCowboys.'

Geen Stijl
Marco Derksen noemde een voorbeeld van iets wat onlangs op shockblog Geen Stijl langskwam: iemand had aangegeven nadat ze een klacht over UPC op Geen Stijl had geventileerd, al snel door UPC werd geholpen. De macht van het blog!
'Dat was rond de tijd dat UPC aankondigde zeven mensen non-stop in te zetten voor het monitoren van blogs. Ik vond het te toevallig. Een gecoördineerde actie?'

Van Jole: 'Dat is iets dat ik nooit zou beweren. Ik kan als journalist niet zoiets gaan roepen. Ik heb daar helemaal geen bewijs voor.'

Van Jole is cynisch over internet. 'Internet is de spiegel van de maatschappij, het laat een omgekeerde realiteit zien. Het is niet de gewone wereld, de mensen met een extreme mening gaan naar internet.'

'Weblogs zijn vaak een echokamer, ze roepen elkaar na. En wat je ook vaak ziet: "Ik vind jou zo goed, wat vindt jij van mij?'". De roep om bevestiging.

'Beroepsmatig kijk ik niet op blogs', zei Van Jole. 'Alleen soms voor privé-zaken. Op andere blogs reageren doe ik ooit nooit. Zo kan er nooit verwarring zijn. Er staan veel reacties op blogs met als naam Francisco van Jole, maar dat ben ik niet.'

Google Francisco van Jole en je ziet dat de internetjournalist reden heeft om cynisch te zijn:

Van Jole wordt hard aangepakt op shockblogs. Geen Stijl noemt hem een internetarcheoloog. 'Die naam draag ik als een geuzennaam', zegt Van Jole.

Retecool beweerde net als Evert Santegoeds in maart dit jaar dat dat hij twee jaar lang zijn salaris van 200 duizend euro per jaar doorbetaald zou krijgen, nadat hij was gestopt met de presentatie van de Wereld Draait Door.
Wat blijkt, te lezen op medialog: zijn salaris was stop gezet. Er was helemaal geen sprake van doorbetaling.
Maar de leugen waart wel rond op internet.

Adverteerders
Van Jole beweerde dat de meeste adverteerders zich niet bewust zijn van het feit wat Geen Stijl eigenlijk is. En als ze zouden weten wat het is, zouden ze zich wel twee keer bedenken voordat ze weer gaan adverteren op Geen Stijl. 'Ook valt mij op dat je de advertenties op Geen stijl nauwelijks ziet. Je ziet ze even en hup! Weg zijn ze. Ik neem aan dat de adverteerders zich daar ook niet van bewust zijn.'

Het kennisniveau wat betreft weblogs is over het algemeen niet hoog bij adverteerders, gaven Van Jole en Derksen allebei toe.

De Telegraaf is ook erg slim, meende Van Jole. 'En daarom zijn ze groot en de Volkskrant niet. Geen Stijl is van De Telegraaf, maar ze zijn wel zo slim om niet boven het blog Telegraaf te zetten. Iets wat de Volkskrant wel doet met de Volkskrant-blogs.'

Derksen gaf in zijn presentatie aan dat hij het jammer vond dat de Postbank bij de bekendmaking van het personaliseren van de Postbankpas, na eerste instantie alleen van de buzz via internet uitgegaan te zijn, uiteindelijk toch mainstream media in heeft gezet.

Van Jole was het niet met hem eens: 'Door de aandacht in advertenties, in print en op televisie, is het succes vele malen groter geworden dan wanneer alleen via weblogs aandacht aan de actie werd besteed.'

Zie ook: Adfoblog