België gaat de dieperik in als je aan de aftrekker komt

Het Vlaamse Radio 1 programma "Hautekiet" startte een actie om Belgen meer klare taal te laten spreken. Zo versimpelde het radioprogramma al het aanslagbiljet voor belastingen.

In dezelfde week kreeg ik bij De Standaard een prachtig boekje met 1.000 Belgisch-Nederlandse woorden die wij Nederlanders nooit gebruiken, maar in Vlaanderen dagelijkse kost zijn. Dagdagelijks zou een goede Vlaming mij nu verbeteren.

Net als het Radio 1 programma is het boek een pleidooi voor duidelijke taal en het behoud van het juiste Vlaams. Want een Vlaming is fier op zijn Nederlands. Hij koestert zijn aftrekker, prijst zijn dampkap, stopt zijn zelfklevers niet in de schuif en wil zorgen dat deze taalvondsten nooit de dieperik ingaan. 

En nu voor iedereen boven Hazeldonk:
Een Vlaming is trots op zijn Nederlands. Hij koestert zijn kurkentrekker, prijst zijn afzuigkap, stopt zijn stickers niet in de lade en wil zorgen dat deze taalvondsten nooit ten onder gaan.)

Voor mij ontbreekt er één van de mooiste Belgische woorden in de verzameling van De Standaard: subiet.

'Tot subiet.' ('Tot zo.') Het is voor het eerst op schrift gezet in het prachtige jaar 1410. Toen er nog geen haast was, guldens van hout waren en mensen rechtop liepen en voor zich uitkeken. 

Ik heb de stille hoop dat subiet, amper zes letters groot, ooit dapper en heldhaftig op eigen kracht het kanaal over is gestoken. Zou het kunnen?

I will see you a little bit later.
See you a bit later.
See you in a bit.
Tot subiet.

Het Radio 1 programma werd aangekondigd met deze advertentie van Mortierbrigade. Alle klare taal werd hier bewust gemeden.