Actiegroepen zijn dol op bedrijven met een goede reputatie

Hoe sterker de bedrijfsreputatie, hoe groter de kans dat actiegroepen op de stoep staan. Vooral als het om grote organisaties gaat, met een ‘prominent brand image’. Die conclusie valt te trekken uit Amerikaans onderzoek van de Ohio State University naar anti-sweatshop campagnes in de jaren negentig. Volgens Tim Bartley, leider van het onderzoek, is de combinatie van deze drie factoren bijna een ‘garantie’ om doelwit te zijn van acties.

Reden voor de uitgesproken belangstelling van actiegroepen ligt voor de hand: bedrijven met een hoge zichtbaarheid en goede reputatie zijn ‘more shamable ‘ - makkelijker zwart te maken - dan andere organisaties.

‘Activists have enthusiastically adopted the strategy of trying to turn corporate strengths into vulnerabilities.’, aldus de onderzoekers.

Het onderzoek werd uitgevoerd onder ruim 150 Amerikaanse bedrijven in de kledingindustrie. Opvallend was dat op vrijwel alle bedrijven kritiek uitgeoefend kon worden op de inzet en werkomstanstigheden in de sweatshops. Maar slechts een beperkt aantal organisaties trok de belangstelling van actiegroepen. Opvallende uitkomst van het onderzoek is dat globalisering geen rol speelde in het selectieproces van de actiegroepen. Bartley: ‘Bedrijven die intensief gebruik maakten van goedkope toeleveranciers in het buitenland bleken geen groter risico op activisme te lopen dan concurrenten die internationaal een veel beperkter bereik vertoonden. Het activisme tegen sweatshops is veel minder gelinkt aan het verzet tegen de globalisering dan algemeen wordt verondersteld.’

Volgens de onderzoekers gebruiken de actiegroepen van toen dezelfde tactieken nu tegen de electronica-industrie.

Grote vraag is of de acties van de belangroepen ook daadwerkelijk effect hebben. Dat is inderdaad het geval, zo blijkt uit eerder onderzoek.

Anti-sweatshop activisme leidde inderdaad tot lagere verkoopcijfers in de textielbranche en tot een tijdelijke daling van beurskoersen. 

Het huidige onderzoek verschijnt in het augustusnummer van het tijdschrift American Sociological Review.