Alfred Levi: 'Recessie is een zegen'

Natuurlijk is het vervelend voor marketeers, dat alle mechanismen die we tot voor dit jaar als vanzelfsprekend hadden gehouden, toch niet zo vanzelfsprekend blijken.

Levi legt in een rijtje uit waarom de recessie zo slecht nog niet is voor het marketingvak. Zo pleit hij voor meer accountability en meer onderscheidend vermogen, maar het meest prikkelende is evenwel deze:

‘Het gemak waarmee elke marketeer na drie jaar werkervaring zichzelf wijs genoeg achtte om voor zichzelf te beginnen en de wereld zijn diensten aan te bieden tegen een uurloon dat een veelvoud is van een regulier dienstverband.

‘Met een daghonorarium van 1.200 euro per dag is 70 dagen werk genoeg om een minimaal vergelijkbaar salaris te realiseren. Kun je lekker drie maanden werken en negen maanden vrij zijn. Of in één jaar zoveel verdienen, dat je het jaar daarop een sabbatical van een jaar kunt nemen. Ik gun het iedereen van harte, maar het is een vreselijke degradatie van het marketingniveau. En in een overspannen arbeidsmarkt (veel vraag, weinig mensen) kwam het groeiend leger van ZZP’ers er nog mee weg ook.

‘Laten al die mensen, die nu hulpeloos zoeken naar een klusje, nog eens echt bij zichzelf te raden gaan en een goede 10 tot 15 jaar nemen om echt iets van het vak te leren, voor ze als adviseurs of experts tegen hoge vergoedingen hun diensten gaan aanbieden.

‘Er is niets mis met ondernemerschap, er is al helemaal niets mis met ervaren advies (in alle eerlijkheid, ik leef er zelf van), maar het vak moet zichzelf schonen van opportunistische goudzoekers. Met dank aan de economische recessie vindt die opschoning gelukkig versneld plaats.’

De hele column van Levi staat in het septembernummer van het Tijdschrift voor Marketing, dat deze week verschijnt.