Claudine Wijsmuller en haar serie over mensen met ballen

2. Paul Polman – Een CEO met ballen! Hij durfde voor de troepen uit te lopen

'Twee miljoen open sollicitaties per jaar. Dat is waar de HR-afdeling van Unilever mee te dealen heeft, mede dankzij Paul Polman. Na het boek Het grote gevecht gelezen te hebben (waarin journalist Jeroen Smit zich buigt over de leiderschapsstijl van Paul Polman) was ook ik vastberaden om bij Unilever aan de slag te gaan. De ambities van Polman zijn niet alleen gericht op omzetverhoging, maar ook op het behalen van duurzaamheidsdoelstellingen.

Zijn gedrevenheid en passie om het goede te doen was nog steeds sterk te voelen in de cultuur van het bedrijf (Claudine liep eerst stage bij Unilever en daarna bij Natwerk, red.). Hij stapt af van het klassieke kapitalistisch idee dat je als bedrijf enkel winst moet maken en er vooral voor de aandeelhouders bent. Hij was gericht op de lange termijn, zo weigerde Polman om kwartaalcijfers te presenteren en zei hij tegen aandeelhouders die gericht waren op kortetermijnwinst, dat ze beter konden vertrekken. Het inspireert mij dat hij voor de troepen uit durft te lopen in een wereld waarbij shareholder value altijd bovenaan staat. Polman is een ‘voorbeeld’ voor al diegenen die het goede proberen te doen in hun bedrijf.'

3. Honderd jaar later labelen sociale media-algoritmen hun kunst als porno

'Voor vandaag heb ik een campagne uitgekozen die ballen toont, want jammer genoeg zie ik in mijn vak nog vaak dat marketeers voor de veilige optie gaan. Initiatieven die niet meteen centen opleveren of waarbij het resultaat onzeker is, gaan de prullenbak in. Zonde want om de liefde voor een merk aan te blijven wakkeren en mensen nieuwsgierig te maken, is lef nodig. Als je merk het avontuur niet aangaat, dan word je saai en is dat kans groot dat een ander merk ervandoor gaat met je klant.

De campagne die ik met jullie wil delen is van het toeristenbureau van Wenen: Vienna strips on OnlyFans, zie hieronder. Wenen is de thuisbasis van een aantal wereldberoemde kunstwerken. Honderd jaar geleden vochten Klimt, Schiele, Moser en vele anderen voor de vrije expressie van hun kunst. Honderd jaar later labelen sociale media-algoritmen hun kunst als pornografisch, wat zorgde voor geblokkeerde accounts en verwijderde posts.

Als reactie daarop publiceerde het toeristenbureau in samenwerking met verschillende musea een aantal expliciete kunstwerken op OnlyFans – een platform dat bekend staat om zijn pornografische content. Hier hadden de kunstwerken wél bestaansrecht.

Het aandurven om een website te gebruiken die vooral geassocieerd wordt met pornografie is een slimme aanpak voor een PR-gerichte campagne. Door ervoor te zorgen dat de OnlyFans-abonnees gratis toegang tot de musea in Wenen kregen, is niet alleen een PR-stunt, maar ook een conversie-gedreven campagne.'

4. Zelensky – 'The marketing machine'

'Volodymyr Zelensky kan in een serie over mensen die ballen tonen natuurlijk niet ontbreken. Terwijl hij zijn land probeert te redden, verschijnt de Oekraïense president voortdurend op schermen over de hele wereld. Hij geeft geïmproviseerde interviews vanaf de frontlinie en is bereid om elk onderwerp te bespreken. Via social media weet hij Oekraïne om te buigen van een relatief “obscuur" land tot een land wiens volkslied wordt gezongen op sportevenementen aan de andere kant van de wereld.

Ik wil niets afdoen aan de ernst van de oorlog, maar vanuit een marketingperspectief is zijn tactiek een voorbeeld van een knap staaltje branding. Zelensky brengt zekerheid waar vooral onzekerheid heerst en motiveert mensen die door angst niet weten wat te doen om tot actie over te gaan. Interessant om te zien dat dit communicatietalent komt vanuit een staatsman en niet van een vakbroeder (hoewel Zelensky eerder cabaretier en acteur was, dus het bloed kruipt…).

Tijdens het festival in Cannes heeft Zelensky zelfs nog een beroep gedaan op de creatieve industrie via een videoboodschap. In deze boodschap liet hij weten dat alle aanwezigen in de zaal kunnen helpen om vrede in Europa te brengen door hun professionele kwaliteiten te gebruiken om de aandacht van de wereld op de oorlog te houden. Oftewel: “The power of human creativity is greater than the power of the nuclear state that is stuck in the past.”

Tot slot wil ik graag eindigen met een quote uit een van zijn eerste speeches waarbij hij zijn ballen op tafel/het hakblok gooit: “When you attack us, you will see our faces, not our backs.”'

5. Livestrong blijft een succesverhaal

'Gediagnostiseerd met teelbalkanker. Uitzaaiingen naar de longen en hersenen, een overlevingskans van fifty/fifty. Een jaar na genezing zeven keer op een rij de Ronde van Frankrijk winnen. Lance Armstrong did it! Ballen heeft hij helaas niet meer, maar man, wat een vastberadenheid. Na zijn genezing richtte hij de Livestrong Foundation op om kankerslachtoffers en kankeronderzoek te ondersteunen. Nike’s marketingteam zag de potentie van de naam Livestrong en werd partner. In 2004 brachten zij samen het gele anti-kankerbandje op de markt, dat een rage werd in de hele wereld.

De kracht van het polsbandje zit hem in de eenvoud. De kleur geel vertegenwoordigde de gele trui. Het lichte gewicht en de lage productiekosten maakte het bandje perfect voor wereldwijde marketing. Verder speelde Nike slim in op een onderliggende menselijke eigenschap; het verlangen om ergens bij te horen. Al snel was het gele bandje niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Armstrong is niet altijd even netjes geweest (dat is een understatement), maar het Livestrong-polsbandje blijft een succesverhaal. Het statement “if you can make something fashionable, it will sell” werd hiermee wederom bewezen. Heel af en toe zie ik mensen nog steeds met het bandje lopen, die van mij kon ik helaas niet meer vinden…'

Komende week is fotografe/kunstenares Wyne Veen curator van #RPOTDFAW.