Waarom niemand van reclame houdt
Ik had moeten weten dat ik een kritische grens overschreed toen ik onwillekeurig een gebed om duurzaamheid over mijn lippen hoorde rollen.
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Maar ja, het was ook ernstig gesteld. Met achter mij aan een rolkoffer, tot de uitscheurende naad gevuld met folders, stickers, geurvreters, gratis bladen, tuppertjes, vleesloze kipfilets, testzakjes L’Oréal for Men, een duurzaam haardblok, twee T-shirts met de onflatteuze opdruk ‘Avro voor de breder beeld’ en een voordeeldoos antislip-inlegkruisjes waarmee ik altijd de velgen van mijn auto tot hysterisch glimmen breng, zigzagde ik als een bever op paddo’s door de menigte over de Huishoudbeurs.
Sommige mensen gaan naar India voor een 28-daagse rituele schijtkuur, sommigen lezen in de vakantie een boek dat ze anders nooit zouden lezen, ik zoek mijn essentie door eens per jaar de Huishoudbeurs te doen. Want laten we wel wezen, als er ergens voor ons een reden van bestaan ligt dan is het hier.
Ik had mezelf net volgestopt met een late lunch van innovatieve kaashapjes onder het genot van een Yakult Light (Nu Ook Zonder Smaak) en was aan het invreten op mijn doelgroepverdraagzaamheid, toen een Huisvrouw mij aansprak. Ik keek nog of ik weg kon, maar alle vluchtwegen waren versperd met kofferrollers. ‘Ja, ik bedoel u', zei ze, 'kijk maar niet zo verbaasd, ik ken u van de reclame.’ Ik wou uitgillen: Ik wil u helemaal niet spreken! Maar uit mijn mond kwam geen geluid.
‘Zal ik u wat vertellen, dat wordt nooit meer wat met de reclame. Altijd maar dat zelfde wedstrijdje grappig doen. En dan heb ik het nog over de goeie reclames.’ Ze wees naar een kluwen vrouwen rond een tipsy BBN’er die een modeshow versloeg. ‘Hier valt wat te beleven. Je moet mij kietelen. Hier worden wij warm van.’
Ik gruwde, maar begon te geloven dat ze gelijk had. Misschien moeten we wat vaker iets leuks doen mét de mensen in plaats van klakkeloos de boodschap van de klant over ze uitstrooien. Proberen iets voor ze te betekenen. Obama doet het ook.
related partner content for mobile comes here
related partner content comes here
Alsof ik erom gebeden had, was ze verdwenen. Ik vouwde mijn handen. Ik geloof in haar! En ik geloof dat we haar leven leuker moeten maken. Plechtig beloofde ik dat ik zou gaan preken voor minder eenrichtingsdenken, duurzaamheid en voorbij het simpele zenden. Dan wordt het pas echt leuk. Dat heb ik toch maar mooi cadeau gekregen op de Huishoudbeurs.
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid