Het einde van de Spullenkar?

Mensen houden van oplossingen. Beschrijf een probleem en voordat je het weet ligt er een oplossing op tafel. Vaak heeft de oplossing niets met het probleem te maken maar denken in oplossingen vinden we nu eenmaal het leukste dat er is.

Omdat het aantal mogelijke oplossingen steeds groter wordt, lijkt het wel alsof de marketingcommunicatiestrategie alleen maar gaat over de oplossingen. En om iets preciezer te zijn, bedoelen we dan in veel gevallen de middelen. Waren we ooit nog de meesters van de behoeften; we zijn inmiddels de meesters van de middelen geworden.

Voordat de briefing is uitgesproken en het probleem op tafel ligt, is er altijd wel iemand die de spullenkar de kamer binnenrijdt en in geuren en kleuren het palet aan mogelijkheden toont. Dit palet wordt, om verveling te voorkomen, iedere week wel weer voorzien van een nieuwe variant of een nieuw inzicht. Ook in onze vernieuwde Adformatie zien we vaak verhalen die inspelen op deze behoefte.

Laat me er een paar noemen die de afgelopen weken voorbijkwamen. ‘Merken herontdekken de waarde van printmedia’, ‘Facebook-topman voorspelt dat Stories volgend jaar populairder zijn dan Feeds’, ‘Over advertenties op basis van je WhatsApp data en tickets kopen op Instagram’, ‘Twitch-streamster verwondert zich over gebrek aan creativiteit bij adverteerders’. 

Nieuwe spullen

Inmiddels zijn we de afgelopen weken ook weer bijgepraat over de huidige technologische stand van zaken door de ontwikkelaars conferenties van de grote technologiebedrijven. Voor het totale plaatje moeten we nog even wachten op Apple die op 4 juni de lijst afsluit. 

De mogelijkheden van onder andere AI, voice en augmented reality zorgen voor een verandering die misschien wel groter is dan dat die op het eerste gezicht lijkt te zijn. Een verandering die een grotere impact op ons vakgebied heeft dan de hierboven omschreven nieuwsfeitjes.

De introductie van bijvoorbeeld Google Duplex (en duplex betekent het toestaan van twee gelijktijdige conversaties in tegengestelde richting) was waarschijnlijk de meeste opvallende ‘uncanny’ introductie.

Als je goed kijkt naar deze nieuwe ontwikkelingen constateren we een fundamentelere transitie dan alleen een stapel nieuwe gadgets. Het is wellicht het begin van een ommekeer van het oude, en nog steeds dominante, zender/ontvanger model naar het nieuwe ontvanger/zender model.

In het optimaliseren van het oude zender/ontvanger model hebben we eigenlijk alleen maar gekeken naar de zenderkant en dachten we daarmee de ontvanger een plezier te doen.

De nieuwe mogelijkheden geven de ontvanger echter steeds meer ruimte om effectief en relevant op zoek te gaan naar datgene waar zijn behoeften en interesses echt liggen. Daarmee zou het oude model wel eens flink op de schop kunnen gaan en komen we hopelijk in een omgeving terecht waarbij de nieuwe ontwikkelingen niet uitgaan van de middelen (vul in bereik) maar van een behoefte.

Ik kan niet wachten!