In Adformatie #14 (23 september 2016) en online stond een artikel over uitdagers van het bureaumodel. Gaandeweg het lezen begon ik me steeds meer te ergeren.
In dit artikel gingen drie bedrijfjes, noem het eenpitters, ons even vertellen hoe het eigenlijk beter moet. Wat me opviel is dat alle drie hetzelfde ‘sterke punt’ hebben: de nadelen benadrukken van de ‘traditionele’ bureaus. Ik vraag me meteen af: wat zijn traditionele bureaus eigenlijk? En bestaan die nog dan?
Zelf hebben ze het ei van Columbus gevonden: direct met klanten aan tafel. Wow. Ze hebben ontdekt dat klanten verbaasd zijn dat ze direct met creatieven en strategen aan tafel zitten.
Wat?! Wanneer hebben zij voor het laatst bij een groot bureau gezeten? In de tijd van Mad Men? Ik werk al ruim twintig jaar bij verschillende grote bureaus en zit al vanaf het begin met klanten om de tafel.
Volgens deze mannen gaan we naar een ‘koffietent-economie’. Nou, ik hoop het niet. Een goed idee ontstaat namelijk niet starend naar een latte macchiato. Een goed idee komt niet zomaar even onder de douche. Als dat je beeld van communicatie is, heb je een behoorlijk achterhaald beeld. Een goed idee verzinnen is een proces van hard werken, dat tijd nodig heeft. Tegenwoordig verzin je (met meerdere partijen) communicatie-ideeën of -strategieën door gefocust te werk gaan en er hard aan trekken. En dat is nou precies wat een groot bureau te bieden heeft.
Concurreren met grotere bureaus
Dat mensen kiezen om zelfstandig te werken is prima, maar dat moet dan voortkomen uit een ambitie om vrij te zijn. Ik zie absoluut niet hoe ze willen concurreren met grotere bureaus. En ik begrijp ook niet zo goed waarom ze zich daartegen moeten afzetten. Wat hebben ze zelf eigenlijk bijgedragen om grote bureaus beter te maken?
Het is natuurlijk heel hip om te zeggen dat grote bureaus passé zijn. Maar zijn ze dan ook log en ouderwets? Vertel dat Wieden+Kennedy, BBH, DDB & Tribal of Achtung. Size doesn’t matter. Het gaat om de drive en het talent waar je mee werkt. In de twintig jaar die ik bij grote bureaus werk heb ik heel veel talenten leren kennen. Mensen die echt uitzonderlijk goed zijn in hun vak. En die hard werken.
Persoonlijke keuze
Dat het een trend is om als eenpitter aan de slag te gaan snap ik wel. Het is het verlangen naar vrijheid en je eigen tijd kunnen indelen. Meer work /life balance. Je leeft niet om te werken, maar werkt om te leven, of zoiets. Maar dat is denk ik meer een persoonlijke keuze. Het heeft niks te maken met de toekomst van het bureaumodel of van reclame.
Begrijp me niet verkeerd, ik gun deze mannen hun succes en vooral veel plezier, maar kom niet aan met dat slappe gelul over ‘traditionele’ bureaus, want dat is echt een uitgekauwd cliché. Verzin wat beters. Kom met je eigen propositie. Laat mij voorlopig maar lekker hard werken in een groot bureau met goeie mensen om mij heen, en slechte koffie.
Nils Taildeman is executive creative director Havas Boondoggle Amsterdam
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!