Over Seth Godin, God en goeroes

Hij was vorige week in Nederland: marketinggoeroe Seth Godin. In een paar sessies heeft de goeroe himself een paar honderd (een paar duizend misschien zelfs) vakgenoten toegesproken. En wie er zelf niet bij was mocht live meegenieten via twitter en photosharing. Hier op Molblog stond ‘coveritlive’ aan: alle tweets over Godin real-time bij elkaar. Inmiddels zijn er goede verslagen op Molblog, Marketingfacts, enzo, die ervoor zorgen dat zijn verhalen terug te lezen zijn.

Godin vertelde de verhalen die hij eerder in zijn boeken beschreef, inclusief het verhaal over de paarse koe die opvalt te midden van haar zwart-witte zusjes. Verhalen die iedereen al kende of had kunnen kennen. Weinig nieuws onder de zon dus.

Maar Godin vertelt het mooi, geloofwaardig en hoopgevend. Als de boeken van Godin marketingbijbels zijn, zijn zijn verhalen evangelieën over de richting waar we heen moeten. Godin is als een God voor Marketeers. Zeer inspiratief voor velen.

Vorige week daalde god Godin af naar Nederland, verscheen aan zijn volgelingen en inspireerde. En zoals dat gaat: er ontstond eentweedeling tussen zij die geïnspireerd werden door Godin en zij die het bekende verhaal (te) mager vonden. Met name de thuisblijvers, zij die het met de tweets van de aanwezigen moesten doen, leken de woorden van Godin minder inspirerend te vinden. Blijkbaar is het voor de sterkte van het geloof van belang of je het van de god zelf hoort of niet.

Het doet er wat mij betreft niet toe of het verhaal nieuw was of niet. Inspiratie hoeft niet per se vernieuwend te zijn. Maar lastig is wel dat we de weg naar het licht zelf mogen bepalen. Ofwel: de vraag HOE marketeers hun organisaties naar de ‘nieuwe marketing’ moeten verheffen is niet beantwoord. Koen Verhagen merkt in zijn verslag op Molblog terecht op dat er op hetzelfde event als waar Godin sprak ’s middags doodleuk werd verteld hoe je nóg beter oude marketing kunt bedrijven. Via nieuwe media weliswaar, maar toch.

Een dag na de Godinshow was ik bij een event over ‘Mobile’. Van hetzelfde laken een pak. Goeroes op het podium vertelde dat de wereld revolutionair veranderd was en advertising in ‘social’ en op ‘mobile’ écht niet van deze tijd is. Terwijl op datzelfde podium een bedrijf in mobiele advertising stond dat trots vertelde dat het – op wat formaliteiten na - door Google overgenomen is. En iemand van The Guardian, een van de vooruitstrevende nieuwsplatforms op het web, vertelde dat ze hun web- en mobiele aanwezigheid voor een deel betalen uit good-old advertenties.

Mijn conclusie: de veranderingen in media, marketing en organisaties zijn er ontegenzeggelijk. Maar het is allemaal niet zo zwart-wit. Oude marketing bestaat nog gewoon naast nieuwe marketing. Niet of-of, maar en-en. Al die marketinggoeroes moeten ons blijven inspireren met verhalen. Echt. Er zijn immers nog steeds marketeers die de ontwikkelingen in het vak nog nauwelijks (willen) zien.

Dé openstaande vraag is echter HOE je die nieuwe marketing in je (bestaande) organisatie toe gaat passen. Hoe krijg je als eenling de rest van je organisatie mee? Als je baas niet meewil moet je volgens Godin gewoon zélf gaan veranderen, stap voor stap. Dan volgt de rest vanzelf. Zou het echt?

Paarse koeien in traditionele organisaties zouden wel eens verdacht kunnen worden van gekke koeienziekte: die worden meestal gewoon geruimd. Godin-volgelingen hebben nu eenmaal een andere kijk op de wereld dan Godin-sceptici. Dat maakt de stap van inspiratie naar implementatie bijzonder moeilijk, ook al willen de volgelingen nog zo graag. Verhagen spreekt in plaats van over purple cows over purple cowards: individuele marketeers durven in hun organisatie te weinig hun nek uit te steken. Meer marketeers zouden meer lef moeten tonen. Ik ben het daar erg mee eens, maar toch zou ik óók van de goeroes meer concrete handleidingen zien hoe dat dan moet. Dan hebben de paarse koeien meer overlevingskansen én meer kans op succes. Goeroes en ondernemers hebben het makkelijk: als je zelf niet in zo'n (traditionele) organisatie werkt praat het allemaal toch nét even makkelijker.

Godin blogt veel en noemt twitter als prachtvoorbeeld van moderne interactie. Maar hij twittert zelf niet. Ik weet niet waarom niet, hij heeft er vast een reden voor. Videomateriaal van zijn sessies is er trouwens ook niet (veel): opnames van zijn optredens vindt hij ook niet goed. Jaha, zegt Godin, organisaties moeten open zijn en ze moeten alles delen en laten doorvertellen. Maar zelfs hij gaat niet all-the-way. Hmm…

Ik denk dat ik over dit onderwerp maar eens een boek over ga schrijven. Want Godin zegt het zelf: ‘Be remarkable’. Wie weet wordt ik dan ook goeroe en kan ik veel geld gaan vragen voor spreekbeurten. Godin vraagt naar verluid 50.000 euro voor een praatje. Dat klinkt aards aantrekkelijk.

Oh nee. Geen winsmaximalisatie nastreven had Martijn Aslander in het ‘voorprogramma’ van Godin nog zo gezegd. Wáárde creëren, daar gaat het om. Daar heeft Aslander gelijk in. Maar volgens mij zit het meest waardevolle geheim voor organisaties precies op dit punt: hoe gaan we de profetieën van de goeroes realiseren. Dáár is iedereen naar op zoek. Zowel Godin-volgelingen als Godin-sceptici en zowel purple cows als purple cowards. Dat is in ieder geval iets gemeenschappelijks…