Het gevaar van een callcenter

En dat zes keer binnen twee weken, ofwel om de twee werkdagen. Op zulke momenten gaan je haren rechtop staan, maar je bent tegelijkertijd toch wel benieuwd wat de persoon te vertellen heeft.

Uiteindelijk kreeg hij op een woensdagavond toch de persoon te pakken die hij wilde spreken, namelijk mij. Dag meneer, ik ben van financieel?en dan raffelt hij zijn zin af zodat ik niet versta waarvan het is.

Zijn betoog: "In Nederland zijn sinds kort (per 1 januari 2007) nieuwe pensioenregels van kracht, wij willen u daar graag over bijpraten om te laten zien wat voor u de voor- en nadelen zijn. Kunnen we een afspraak maken?"

Nog niet beseffend wat ik na een lange werkdag naar mij toegeworpen kreeg, vroeg ik toch heel bewust hoe ze bij mij terechtgekomen waren. Ik kreeg daar geen duidelijk antwoord op, alleen 'dat ze bij mij in het dorp zijn' rond deze tijd.

Daarop: "Wat voor organisatie zijn jullie dan? Is dit commercieel of vanuit de overheid geregeld?" "Geen van beiden, het is gewoon een dienstverlening," kreeg ik te horen. Wederom lekker duidelijk. Ik zei daarom maar dat ik niet geïnteresseerd was, maar dat had ik beter niet kunnen doen.

De persoon wil perse een afspraak maken voor de volgende dag en ik werd dringend verzocht om op deze afspraak aanwezig te zijn. Blijkbaar wordt er dus veel afgezegd. Ik twijfelde.

Ook als ik meld dat ik reeds een financieel adviseur heb moet de afspraak gemaakt worden. Op mijn werk kan er op de dag zelf nog een deadline gezet worden, dus ik zeg dat ik één dag van te voren geen garantie op mijn aanwezigheid kan geven.

"Ik heb ook in de reclame gewerkt en ik weet dat dat niet snel gebeurt. U ben het verplicht meneer, alleen bij een noodtoestand mag u afzeggen." Op dat moment had ik er helemaal genoeg van en vertelde de jongen dat ik zijn opdringerige gedrag en agressieve benadering niet accepteerde.

Ondertussen bedacht ik me wel een mooie case te hebben?een case zoals het niet moet. Uiteindelijk bleek het mogelijk dat ík kon bepalen wanneer ik een afspraak wilde, wat ik uit nieuwsgierigheid dan toch deed.

Nog steeds was mijn gevoel over deze vage afspraak niet goed, maar ik besloot te wachten op de afspraakbevestiging. Het bleek te gaan om het FCB. Het Financieel Consumenten Belang is een onafhankelijke marketingorganisatie die samenwerkt met een landelijk netwerk van financieel adviseurs en adviesbureaus.

Je krijgt financieel advies op maat, vrijblijvend. Maar goed, dat zegt tegenwoordig ieder adviesbureau.

Gister, maandag, was het zover en de financieel adviseur kwam langs. De vriendelijke dame van Lavida Financieel Advies was heel aardig en open, totaal tegen de verwachting in.

Het gesprek verliep zeer snel, omdat ik al een financieel adviseur had (wat ze toen pas hoorde) leek het haar beter om met hem een gesprek over pensioenen te houden. Uiteraard moest ik voorleggen hoe deze afspraak tot stand gekomen was, waarop ik het hele verhaal uit de doeken deed.

De wervingstactiek van de medewerker van het callcenter was buiten proporties en werkt mijns inziens negatief voor een bedrijf.

Mijn beeld over het FCB was direct gevormd en men moet van goede huize komen om dit bij te draaien. Ik denk dat dit FCB goede bedoelingen heeft om de consument te helpen met financieel advies, maar de benadering van prospects laat te wensen over. Het callcenter kan op deze manier een zorgvuldig uitgestippeld marketingplan om zeep helpen.

Er wordt blijkbaar niet geluisterd naar de mensen die gebeld worden, waardoor de vrouw uiteindelijk voor niets kwam. Of toch niet? Het FCB heeft nu wel mooie free publicity te pakken. En dat is ook marketing?