Het is een zwarte dag in de historie van de Rabo-wielerploeg. Als bloeddorstige hyena's verzamelden de internationale media zich gisteravond in het hotel van de ploeg in Pau. Uren na zijn fenomenale triomf op de Aubisque verdween Michael Rasmussen in alle stilte uit de Tour de France. Even daarna was er ook een politieinval. Een drama ook voor de Rabobank, die gisteren niet alleen 55.000 gebakjes had besteld voor het personeel world-wide maar ook daadwerkelijk in de bedrijfscommunicatie het succes en uitstraling van de sport-sponsoring integreert. Speciaal voor Nederland: een gigantische afbeelding van de geletruidrager met zijn ploegmaten in actie zou de gevel van Rabobank Nederland aan de Croesenlaan in Utrecht sieren, zo was de bedoeling. ,,Rasmussen zei toen hij over de finish kwam dat het een ploeginspanning is geweest, dus dat moet tot uitdrukking komen. Daar zijn wij apetrots op.’’, zei Raymond Salet.
Dat de Rabobank niet bang hoeft te zijn voor imagoschade door het Tourdrama is deze week al heel duidelijk geworden. Zelf niet nu Michael Rasmussen is ontmaskerd als grote leugenaar en onmiddellijk de Tour mag verlaten. De Nederlanders liggen gek genoeg niet wakker van een dopingschandaal en zien het meer als een probleem van te veel journalisten in de Tour op te weinig vierkante kilometers.
De kijkcijfers spreken duidelijke taal. Gemiddeld kijken er overdag 930.000 mensen naar de live registraties van de etappes. Dat zijn er 250.000 meer dan vorig jaar in de eerste twee Tourweken. De Tour is sinds jaren niet meer zo populair geweest. De dopingschandalen schrikken de Nederlandse tv-kijkers niet af.
Wel is alle ophef in Frankrijk uitermate vervelend voor het teammanagement van de wielerformatie. Zij weten hoe kwetsbaar een reputatie in de wielersport is en kennen de risico’s voor de sponsor en voeren een heel bewust mediabeleid als het om doping gaat. Niets laat men na om het cleane imago te ‘spinnen’ Het supertalent Thomas Dekker stopte zelfs zijn samenwerking met een Italiaanse trainer toen er alleen al in de verte geruchten over doping gingen. Aan de Italiaanse kant dan.
Maar in sportsponsoring zijn imago’s broos. De Raboploeg haalde in de jacht op Toursucces twee heren, Dennis Menchov en Michael Rasmussen, binnen over wie de nodige geruchten circuleerden. Laat ik het heel voorzichtig zeggen. Heren die ook aan de uitstraling en de communicatie van de ploeg niets toevoegden. Hun interviews waren legendarisch en dreven journalisten tot wanhoop. Veel “yes, no en maybe’ zal ik maar zeggen en hun uitstraling was flets. De Rabobank onwaardig. Een kleurloze Rus en een wereldvreemde Deense macrobioot.
Maar misschien dat alle ellende van vandaag ook tot iets moois kan leiden. Ga weer lekker aan de slag met een frisse Nederlandse ploeg met een enkele verdwaalde Belg of Duitser. Thomas Dekker is niet alleen een groot sportief talent, maar genereert ook positieve aandacht. Net als Michael Boogerd dat meer dan voortreffelijk doet.
De Rabobank is een zeer loyale sponsor die ook nog eens veel doet aan decentrale communicatie over de wielerploeg. Het imago is perfect en de bank is tot in de verste uithoeken van het land populair als sportieve bank. Buitengewoon handig integreert men de sport in het dagelijkse communicatiebeleid. Een succes in de sport is voor de Rabo-staf een succes voor de hele bank. Zelden heb ik een betere case gezien in sportsponsoring als bij de Rabobank.
Daar hebben ze Dennis Menchov en Michael Rasmussen niet voor nodig.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!