Nu de verwachtingen over een spoedige iPhone-introductie in China inmiddels behoorlijk getemperd zijn, richten alle ogen zich op Kwatta.
Kwatta in casu is Japan, de tweede grootste markt in Azie (en derde in de wereld). De mobiele markt in Japan is zijn tijd zo ver vooruit dat deze voor buitenlandse mobieltjesmakers als onbenaderbaar wordt gezien. Sony Ericsson heeft jammerlijk gefaald, wereldleider Nokia komt geen steek verder, en de markt wordt beheerst door een klein clubje uitsluitend Japanse fabrikanten (Fujitsu, Sharp, Panasonic, NEC, etc.) of eigenlijk: door het almachtige NTT DoCoMo, dat feitelijk uitmaakt wanneer nieuwe handsets worden uitgebracht, en wat voor functionaliteit die bieden.
Behalve de iPhone. Al sinds de introductie in Amerika in juli blijkt uit het ene na het andere marktonderzoek dat het Japanse publiek niet vies zou zijn van een locale versie van de Jesus Phone.
Volgens Mijnheer of Mevrouw Watanabe (de Japanse Otto und Lisl Normalverbraucher) moeten er eigenlijk maar twee dingen worden aangepast: 4G of op z'n minst 3G (twee generaties achterop is teveel van het goede), en er moet een oogje aan, waaraan je phone jewellery kunt bevestigen. Dat laatste wordt even slikken voor Steve Jobs, maar ik zie met de beste wil ter wereld niet hoe je in Japan een mobiel kunt introduceren waaraan geen Hello Kitty kan bungelen.
De vraag bij dat alles blijft natuurlijk: kun je een boek schrijven op zo'n aanraakscherm? Maar dat terzijde.
De hamvraag is: wie o wie? NTT DoCoMo, de onbetwiste marktleider? Nee, die zit te vastgebeiteld in zijn eigen business model, dat lijnrecht ingaat tegen een partnerschap met het eigenzinnige Apple.
KDDI au, de nummer twee? Lijkt inderdaad een betere match, want au is het leidende merk in coolness en muziekdownloads. Maar KDDI kan zich op het moment geen bokkesprongen veroorloven en heeft een te groot belang bij de heersende status quo.
SoftBank, de underdog, dan? Die hebben inderdaad het meest te winnen. SoftBank Mobile heette tot voor kort Vodaphone Japan, een vijf jaar durend experiment waarin alles misging wat er maar mis kon gaan. Een jaar geleden nam SoftBank de rokende puinhopen over en nu is er weer geld voor een aggressieve expansie.
Maar volgens de Wijzen in Oost en West wordt het... Disney. En ook een beetje Softbank, overigens. Hoe zit dat?
In november kondigde Disney al aan in Japan een virtuele aanbieder te gaan starten, met capaciteit gehuurd van SoftBank. Dat wordt dan overigens de eerste zogeheten MVNO in Japan, waar dit tot op heden een onbekend verschijnsel is.
Algemeen wordt aangenomen dat Disney kansen ziet vanwege de combinatie met zijn uitgebreide film- en muziekbibliotheek, die ook in Japan immens populair is. Maar om daarvan optimaal gebruik te maken, heb je een handset nodig die de gebruiker de best mogelijke belevenis biedt.
Tot zover de feiten. En vanaf dit punt nemen de geruchten het over. Ingredienten zijn Apples innige banden met Disney (Steve Jobs is directielid en grootste aandeelhouder), de iPhones prachtige scherm en robuuste operating system voor de optimale muziek- en filmbelevenis, en een groeiende stroom interne bronnen bij SoftBank, plus waarnemingen van Apple- en Disney-dignitarissen die ontmoetingen hebben met SoftBankiers.
Wordt het de Disney iPhone? Of krijgt de wereld een opvolger voor de Mickey Mouse-telefoon (zie plaatje) gepresenteerd? En krijgt-ie een oogje om mascottes aan te hangen?
Dat laatste lijkt onvermijdelijk. En wat branding betreft, gok ik op Mickey Mouse. Die wordt qua populariteit in Japan alleen geevenaard door Hello Kitty - met in zijn kielzog onze eigen Nijntje.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!