Wie is de politieke Kasparov van Nederland?

De PvdA speelt wel hoog spel, maar heeft in zijn handelen meer weg van een politieke Boskabouter dan van een schaakgrootmeester. Eerst door het kabinet te laten vallen over Uruzgan , een gok die in Holland Casino niet zou misstaan en volgens sommigen bovendien genomen met het oog op voordeel in de gemeenteraadsverkiezingen, wat riekt naar partijpolitiek opportunisme dat gevaarlijk prevaleert boven het landsbelang. En vervolgens door andere partijen op te roepen om vooral niet met Wilders in zee te gaan. Dit is écht een oliedomme zet omdat de PvdA daarmee dezelfde fatale fout maakt als ten tijde van Melkert vs. Fortuyn: de partij laat wederom zien niet te willen luisteren naar het aanzienlijke electoraat achter de grote uitdager, in dit geval Wilders.

Bij het CDA is het andere koek: die partij laat kort na de val eensgezind weten weer met Balkenende als lijsttrekker de nationale verkiezingen in te gaan. Business as usual. Gezien zijn staat van dienst qua gevallen kabinetten kan het CDA gewoon zeggen: laat Balkenende zijn karwei niet afmaken, maar laat hem er in ieder geval weer aan beginnen!
Het is een potsierlijke propositie, maar wel degelijk de politieke realiteit die het CDA bestendigt en nastreeft. En Wilders spint handenwrijvend garen bij het visieloos vacuüm dat hierdoor ontstaat. Wat mij betreft is Balkenende Wilders’ grote campagnestrateeg annex bloedgabber aan de andere kant van de Nederlandse politieke medaille.

De VVD speelt slim de nationalistische kaart door er schande van te spreken dat de PvdA onze jongens in Uruzgan in de steek laat. Daarnaast speelt de partij in op de sombere, hypochondrische gevoelens in de samenleving met een grimmige, wat manipulatieve postercampagne die betoogt dat criminelen achter de tralies horen en dat een oud vrouwtje haar kinderen nauwelijks nog ziet omdat het parkeergeld te hoog is. Het zou me niet verbazen als deze campagne goed gaat werken en ook kiezers afsnoept van Wilders.

D66 gaat voor de positieve insteek met een campagne die draait om JA. Ja tegen van alles en nog wat: anders zijn, ambitie, durf, beter onderwijs, diversiteit, flexiber sluitingstijden voor de horeca. Of je het er mee eens bent of niet, D66 brengt in ieder geval een onderscheidend en optimistisch geluid te midden van al het grimmige gesomber. Net als GroenLinks dat gretig ‘zin in de toekomst’ zegt te hebben. Wel profileert GroenLinks zich dermate op groen dat je kunt gaan denken met een one trick pony van doen te hebben.

De SP-campagne is zoals gebruikelijk heel professioneel. Met de slogan ‘Jij. Ik. Wij. SP.’ positioneert de partij zich linea recta tegenover het tegenwoordig populaire ‘IK. MIJN. HULLIE!!!’. De SP videoclip met een dansende Bob Fosko en Agnes Kant bruist van de aanstekelijke positiviteit, maar persoonlijk zou ik liever stemmen op mensen die écht goed kunnen dansen.

De CU-campagne is niet erg zichtbaar, in ieder geval niet binnen de Amsterdamse ring, maar wellicht verandert dat als het CU-kader deze week het IAA Christian Marketing Congress in Amsterdam heeft bijgewoond. Ben benieuwd wat ze daar oppikken qua reli-gebeuren.

En dan is er Wilders, de sluwe vos slash electorale voetzoeker par excellence en wellicht zelfs premier in spe. Wilders kijkt de kat uit de boom en slaat dan toe via de media. Hij speelt een uitgenast politiek catenaccio, immer loerend op die dodelijke counter. Zal hij zijn hoogmoed kunnen beteugelen? We gaan het zien.

Wil dan nu de enige echte politieke Kasparov van Nederland opstaan? Ik weet niet zeker of alle lijsttrekkers de vraag goed verstaan hebben, maar ze staan allemaal op, behalve één: Balkenende. Hij blijft lekker zitten op het pluche.