The Common Linnets staan in de finale. Ze staan zelfs nummer 2 in sommige polls. Ilse en Waylon lijken de Dark Horse van het festival te worden: een potentiële winnaar die niemand had verwacht (ik zeker niet, zie mijn eerdere blog over het nummer en Waylon). Zou het festival voor 40 jaar na Dingedong eindelijk weer naar Nederland komen? Dat zou geweldig zijn! Als gastland is de organisatie van het songfestival een mooie gelegenheid om het land te promoten. Dat kan verschillende vormen aannemen. Wat kunnen we leren van Kopenhagen en ander voorgangers?
1. Kies wat je wilt uitstralen met het festival
Natuurlijk, het songfestival heeft al een bepaald imago. Maar elke stad kan nog zelf accenten leggen. In Kopenhagen heeft het soms de uitstraling van een alternatief popfestival. Je gaat met bussen naar een fabriekshal op een afgelegen modderige locatie. Bij die locatie staan buiten biologische eet- en drinktentjes in de open lucht in een soort barakken. Gezellig, maar met regen is het een grote modderpoel. In de zaal heb je vooral staanplaatsen. Inderdaad de sfeer van een popfestival. Een heel andere uitstraling dan in Baku Azerbeidzjan Daar was het songfestival een galavoorstelling. Iedereen kwam in het lang en kreeg een zitplaats, inclusief vlaggetje.
2. City promotion
Het festival is natuurlijk DE gelegenheid om de stad (of het hele land) bij de kijkers te promoten. Tijdens de uitzending heb je verschillende keren de gelegenheid om stad of land te laten zien. Dat kan met humor, zoals de Zweden en Denen ons hebben laten zien. Zoals de Denen hun eigen kleine zeemeermin op de hak nemen, kunnen wij misschien de klompen wat relativeren. Het kan ook serieus, zoals in Baku. De bekendste promomomenten zijn de kleine intro-filmpjes die aan het begin van elk lied worden getoond. Filmpjes van één minuut. In Baku werd elk introductiefilmpje van de deelnemers aangegrepen om wat van het land te laten zien. 36 keer promotie voor je land! Effectief, maar misschien een beetje te veel 'in your face'.
Voor de 20.000 officials en bezoekers van het festival is het de moeite waard te investeren in city-dressing. Zowel Baku als Kopenhagen projecteert op grote gebouwen met led-verlichting de vlaggen van de deelnemende landen (in Baku zelfs op een gebouw van 150 meter hoog, zeer indrukwekkend). In Kopenhagen stonden op elke hoek kleine kubussen waar je een dansje voor Eurovision kon doen. Een prijsvraag waarvan de winnaars donderdag al te zien waren. Een leuke vorm van songfestival-participatie. Amsterdam heeft bij de kroning bewezen dat ze goed zijn in city-dressing. Het geeft sfeer aan de stad. En voor de fans die geen kaarten hebben is het goed om grote schermen in de stad te plaatsen om het festival met vrienden te kunnen bekijken.
3. Praktisch: Regel een grote festivalhal
Lastig. In Denemarken zijn drie hallen kandidaat geweest, en uiteindelijk is het de B&W hal geworden. Een oude scheepshal buiten de stad. Omvang, bereikbaarheid en beschikbaarheid hotelruimte zijn belangrijk. In Amsterdam staat de perfecte zaal voor het songfestival: de Ziggodome. Capaciteit van 17.000, geweldig geluid. Goede logistiek en prima bereikbaar. Alleen: is die zaal twee weken beschikbaar begin mei 2015? De repetities beginnen namelijk al en week voor de eerste uitzending. En is de omroep bereid om die kosten te betalen. Mocht Ziggodome niet beschikbaar zijn, dan hebben we natuurlijk nog Ahoy, of een grote lege hal (Kopenhagen) of een stadion (zoals in Dusseldorf). Je kan natuurlijk ook uitpakken en in een jaar een nieuw muziekstadion bouwen, zoals Baku deed in 2012. O ja, er is ook een grote persaccomodatie nodig. Zou bijvoorbeeld de HMH hal kunnen zijn.
4. Regel met Eurovision dat het songfestival een week wordt verschoven
Normaal is het songfestival de eerste week van mei. Dat zou volgend jaar betekenen dat de eerste halve finale op 5 mei zou vallen. Dat is niet handig.
5. Check beschikbaarheid hotelaccomodaties
Het songfestival is een geweldige publiekstrekker. De organiserende stad krijgt de week voor het songfestival al zo'n vijf tot tienduizend bezoekers, die in de organisatie zittenende die hard-fans. De week zelf heb je al snel 20.000 bezoekers in de stad. Daar moet wel hotelcapaciteit voor zijn. 2011 was dat in Dusseldorf een probleem door een groot congres. Veel bezoekers moesten in Keulen slapen. Gelukkig was er 's nachts een treinverbinding tussen beide steden. Dit jaar was eigenlijk de zaal in Arhuus de beste keuze. Maar door gebrek aan hotelaccomodatie viel deze locatie toch af.
En een vlekkeloze organisatie is belangrijk. Als bezoeker word je niet blij als na afloop van de show 18 van de 20 toiletwagens zijn afgesloten, waardoor hele lange rijen ontstaan. Ook niet fijn als er onvoldoende bussen zijn om bezoekers terug te brengen naar de stad. Kopenhagen scoort op beide punten wat minder.
Amsterdam als songfestivalstad. Dat zou toch prachtig zijn. De eerste buitenlandse fans zijn al hotels aan het boeken in de hoofdstad. Of wordt het toch Conchita Wurst uit Oostenrijk? Zaterdag om 23.30 weten we meer.
Foto: ANP
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!