Vandaag in het FD: verhaal van Theo Huibers, media-adviseur en director bij KPMG Business Advisory Services en hoogleraar Information Retrieval aan de Universiteit Twente.
Hij vindt dat uitgevers aan de slag moeten voor hun bestaansrecht en zich niet laten verleiden tot achterhoedegevechten rondom het auteursrecht met partijen als Google.
De Nederlandse Dagbladpers (NDP) eist namelijk een gesprek met Google , nu Google News ook nieuwsartikelen uit Nederlandse bronnen verzamelt, en daarvan koppen en intro's weergeeft zonder vooraf toestemming te vragen. De ingesleten reflex om het auteursrecht te beschermen is begrijpelijk, maar onverstandig, meldt Huibers.
Ze verspillen hun tijd met achterhoedegevechten zoals die tegen Google News.
'Dat ze in de discussie met Google op zijn minst voor een deel in hun gelijk staan is eigenlijk nauwelijks relevant. Belangrijker is dat ze duidelijke keuzes moeten maken, ingesleten conventies ter discussie durven stellen en het experiment niet moeten schuwen. Liefst vandaag nog'.
Ze moeten daarbij rekening houden met allerlei maatschappelijke ontwikkelingen, zoals:
'iTune-isering'. De moderne consument consumeert in delen en neemt wat hij interessant vindt. Uitgevers moeten ook meer gaan denken in losse objecten als nieuwsartikelen of nieuwsfeiten in plaats van een complete krant, tijdschrift of uitzending.
'Wikipedia-isering'. .Dit betekent dat iedere burger journalist kan worden door de enorme democratiserende werking van internet. De encyclopedie 'Wikipedia' op internet wordt samengesteld door een schare actievelingen die een (gratis) bijdrage leveren aan de encyclopedie. In die anarchie blijkt het mogelijk te zijn om goede content te maken die qua betrouwbaarheid niet hoeft af te wijken van die van professionele organisaties.
Friedman-isering. De wereld is plat en afstanden spelen steeds minder een rol in de 'global economy'. Internet maakt het mogelijk om op elk moment op elke plaats te werken, aldus New York Times-redacteur en Pulitzer Prize-winnaar Thomas Friedman in zijn boek The World is Flat.
Dat betekent dat we op vrijwel alle terreinen en vanuit alle hoeken van de wereld omvangrijke concurrentie verwachten. Impact voor uitgevers is dat internationaal nieuws in de nabije toekomst veel eenvoudiger en goedkoper te vergaren is.
Wat zijn de opties voor krantenuitgevers om hun bestaansrecht in deze wereld te verzekeren?
1. Het papieren model. Een uitgever die alleen maar een papieren krant uitgeeft, sluit zich af van allerlei moeilijke issues op internet en kan dat rechtvaardigen door te stellen dat mensen niet van het scherm willen lezen. Vervolgens moet de uitgever hopen dat hij met die strategie zijn pensioen haalt.
2. Het me too-model. Uitgevers kunnen proberen het succes van Google te kopiëren door het Nederlandse informatiecontactcentrum te bouwen, dat alle informatiecontacten aanbiedt zoals sportevenementen, games, relaties, weer, misdaad etc. Zij moeten zijn voorbereid op weinig nachtrust: dagelijks doemen nieuwe concurrenten op om de betalende klanten weg te roven.
3. Het alles eromheen-model. In dit model is informatie slechts een middel om andere gerelateerde producten aan te bieden, zoals encyclopedieën, boeken, cd's etc. Maar is zo'n aanbod van een oud assortiment dat men op eenvoudige wijze ook ergens anders (goedkoper) kan verkrijgen voldoende?
4. Het multimediale model. Veel krantenuitgevers bieden niet alleen tekst en beeld maar ook video aan. Dit vergt een hoge investering of een samenwerking met een televisieproducent, maar het is zeker een interessante optie. Multimediale uitgevers zullen echter ook de adem van Google News in hun nek voelen. Google ontsluit namelijk ook videobeelden.
5. Het exclusieve model. Een uitgever die alleen (fors) betalende abonnees toelaat tot zijn digitale producten kan niet worden verrast door concurrenten die deze content ook gebruiken. Dit model vergt een duidelijke toegevoegde waarde voor de betalende abonnee.
Huibers vindt het vooral van belang dát uitgevers nu een keuze maken en daarbij uitgaan van hun eigen kracht en competenties. Een van de fundamentele vragen die ze zich moeten stellen is of ze willen meeliften op het succes van Google of dat ze liever zelfstandig een strategie definiëren. Alleen dat is al een moeilijk dilemma en er is geen universeel antwoord op te definiëren.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!