Dit artikel is eerder gepubliceerd op Bijgespijkerd
Ik merk echter wel tijdens mijn lezingen en workshops over personal branding dat de term an sich een naar/negatief imago begint te krijgen. Steeds vaker wordt personal branding aangezien voor een vervelende hype die is overgewaaid vanuit Amerika. Personal branding is een typisch voorbeeld van Amerikaanse arrogantie en egotripperij wordt er vaak gezegd.
Ik ben het ermee eens dat de term personal branding wellicht wat te kil en zakelijk over komt, zeker gezien het feit dat we het hier hebben over een handelingswijze die juist de persoonlijkheid in business naar voren moet brengen. Wellicht wordt het dus tijd om eens naar wat andere omschrijvingen van dit fenomeen te gaan zoeken. Als personal branding te kil en zakelijk is, hoe kunnen we het dan beter omschrijven? Bij deze lanceer ik nog een aantal andere mogelijke omschrijvingen die ik opgevangen heb de afgelopen maanden (waar mogelijk met bronvermelding), in de hoop dat dit stof geeft voor discussie.
Self-awareness: #comment-320859" title="#comment-320859">WebworkerDaily.com
Auteur Georgina Laidlaw geeft in haar post aan dat personal branding een term is die teveel gericht is op merkeigenschappen, en te weinig op persoonlijke menselijke eigenschappen als eerlijkheid, integriteit en het maken van beslissingen op gevoel. Ze wil hiermee dus af van de zakelijke benadering van je eigen persoon.
Self-actualisation: Maslow
Een andere mogelijke omschrijving die je kunt gebruiken voor personal branding is ‘Self-actualisation’ uit de behoeftepiramide van Maslow. Door het schrijven van artikelen op weblogs, en het delen van informatie via foto/video en netwerktools is men makkelijker in staat tot zelfontplooiing (het topje van de Maslowpiramide) te komen dan voorheen. Het is trouwens altijd leuk middels Maslow aan te tonen dat we allemaal samen geen haar veranderen!
De bovenstaande twee omschrijvingen hebben wel wat van waarheid in zich, en de auteurs zitten dan ook op een goed spoor. Toch mis ik in deze omschrijvingen het externe karakter van personal branding. Het gaat namelijk niet enkel om het kennen van jezelf en het ontplooien van jezelf, maar ook om het op een gepassioneerde manier vertalen van die zelfkennis en ontplooiing naar je omgeving. Hier komt het stukje marketingcommunicatie door en voor jezelf om de hoek kijken.
Personal storytelling: Jack Maguire (schreef er in 1998 een boek over)
Mijn favoriete omschrijving is zonder twijfel personal storytelling, vanwege de integrerende, tikje mysterieuze en vooral persoonlijke sfeer die om de term storytelling hangt. Je maakt in een klap duidelijk dat het gaat om jouw persoonlijke verhaal, zonder dat dit direct als een keihard marketingpraatje overkomt. Het is dus minder agressief en kil dan de term personal branding. De term storytelling dekt ook nog eens de door mij zojuist geformuleerde kritiek op de andere omschrijvingen, namelijk de externe factor in personal branding. Storytelling draait juist om het overbrengen van een verhaal aan je omgeving.
Wat denken jullie? Is personal storytelling een serieuze kandidaat om het steeds negatiever geassocieerde woord personal branding op te volgen, zonder aan dekking te verliezen? Natuurlijk zijn ook suggesties weer zeer welkom! Op Bijgespijkerd leverde dit artikel reeds een leuke discussie op, wie weet hier ook.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!