1%CLUB, de Sellaband van de goede doelen

Als we gezamenlijk een encyclopedie kunnen schrijven, waarom zouden we dan ook niet gezamenlijk de armoede kunnen oplossen? Dat is het idee achter de 1%CLUB. Ambitieus, maar niet naïef.

Oprichters Anna Chojnacka en Bart Lacroix hebben zich voor de 1%CLUB laten inspireren door onder meer het concept van Sellaband. Daarbij doneren vele fans allemaal een beetje, waardoor gezamenlijk voldoende geld wordt opgehaald om een project op te starten. Als iedereen 1% van zijn/haar geld, tijd of expertise geeft, kan de armoede (voor een groot deel) bestreden worden.

Ontwikkelingssamenwerking 2.0
Hoewel de toevoeging 2.0 inmiddels op veel weerstand stuit, zijn een aantal web2.0-principes waarbij de mens centraal staat, de inspiratie voor de 1%CLUB. Massive collaboration, zelforganisatie, open source marketing, crowd funding, collectieve intelligentie en crowdsourcing. Buzzwords wellicht, maar door de 1%CLUB goed uitgewerkt naar een praktische toepassing. Aan vraagkant kan men zelf ontwikkelingsprojecten inbrengen. Aan aanbodkant kunnen bezoekers zelf bepalen hoeveel ze aan welk project willen doneren.

Zo is er heel direct zicht op de bestemming van de gedoneerde euro: een groentetuin voor een kindertehuis in Cambodja, een leslokaal voor de vrouwen van Mtangani in Kenia, of een van de tientallen andere projecten.

Het sociale web
De 1%Club is gebaseerd op twee belangrijke pijlers:
1) de drive om de wereld een beetje beter beter te maken en
2) het geloof in de kracht van nieuwe media.

Persoonlijk vind ik het prachtcombinatie. Uit nieuwsgierigheid naar het verhaal en de mensen ben ik gaan kennismaken op het Amsterdamse ‘hoofdkantoor’: twee kamertjes in een binnenstedelijk bedrijvenpandje.

Naast de twee oprichters is het team inmiddels uitgebreid met een aantal medewerkers. Zo is er nu iemand die voltijd de kwaliteit en betrouwbaarheid van aangemelde projecten controleert. Een ander is continu bezig met de ‘presence’ op internet: Onder meer op Hyves (inmiddels meer dan 500 leden) en Twitter (twitter.com/1procentclub).

Je zou haast zeggen de inzet van sociale media voor het goede doel pas echt betekenis geeft aan ‘het sociale web’.

Werkt dat?
De website van de 1%CLUB is in april 2008 gestart en heeft inmiddels ruim 1.300 aangemelde 1%LEDEN. Er staan meer dan 70 projecten online, waarvan er 15 de benodigde financiering rond hebben. Is dat veel? De oorspronkelijke doelen lagen hoger, maar daar treurt men niet echt om. De gestelde doelen waren puur theoretisch omdat er geen enkele referentie was in de charity-markt.

Ikzelf geloof dat het een mooie aanvulling is aan de traditionele charity en dat de insteek van de 1%CLUB zeker een groter markt kan aanspreken. Zoals Sellaband een ander concept biedt dan traditionele platenmaatschappijen, zo biedt de 1%CLUB een dynamiek die de grote spelers als Oxfam Novib en Artsen Zonder Grenzen niet kunnen bieden: gewone mensen die zelf projecten kunnen indienen en donateurs die zelf bepalen hoeveel budget ze aan welk project schenken.

Een paar feiten van dit moment op een rij:
-gestart in april 2008
-meer dan 70 online projecten uit 30 ontwikkelingslanden
-15 projecten zijn inmiddels kunnen starten
-meer dan 60.000 euro gedoneerd
-gemiddeld rond 25 euro per donatie
-het meest recent grealiseerde project: een naai-atelier in Mali.

De 1%CLUB is opgestart met subsidiegeld van NCDO, de Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling. NCDO is onderdeel van het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. Met andere woorden: de 1%CLUB is niet zomaar hobbyclub, maar zeker een serieus initiatief.

Internationaliseren
De 1%CLUB heeft nog veel plannen. Aan de ene kant is het de bedoeling dat het niet alleen donateurs uit Nederland gaat aanspreken, maar in veel meer westerse landen. Er liggen al concrete plannen voor een Engelstalige website die voor de zomer online zal gaan.

Minstens zo belangrijk is de internationalisering aan de vraagkant. Waar de projecten nu nog vanuit Nederlandse weldoeners worden aangemeld, is het doel om de projecten vanuit de ontwikkelingslanden zelf aan te melden. Anders gezegd: een project voor een dorpspomp moet gewoon door het dorpshoofd aangemeld kunnen worden.

Voor dat laatste is met name lokale ondersteuning nodig: hoe meldt een Tanzaniaans dorpshoofd een project aan? Hoe kan hij een eenvoudige website laten maken om het project aan potentiële donateurs te kunnen laten zien? Precies om dit soort praktische vraagstukken te lijf te gaan is het streven om lokale kantoren te openen.

Knipoog
Het gaat bij de 1%CLUB om serieuze zaken. Maar in de communicatie zijn ze niet bang voor een vette knipoog. Op grote posters staat “Arm zijn is uit. Rijk zijn is in.” Op de website staan bij de veelgestelde vragen o.a. deze relativerende quotes:
Is 1% niet wat veel? Dat ligt er aan hoe je het bekijkt. Probeer maar eens 1% van een pizza af te snijden. (...)
Ik verdien maar heel weinig. Nou dan valt 1% helemaal mee. (...)

Het doet niets af aan de ernst van de zaak en de energie die in ‘de goede zaak’ wordt gestoken. Bovendien werkt het, het bewijs is deze Molblog-post: ik heb ongeveer honderd postings op Molblog geplaatst en met deze over de 1%CLUB heb ik dus... juist, 1% van mijn postings besteed aan het goede doel.