Het meest besproken en meest gehate lettertype allertijden: Comic Sans. Al zijn er ook voorstanders. Ooit ontworpen door Vincent Connare van Microsoft voor het softwarepakket Microsoft Bob. Waar een stripfiguur in de vorm van een hond je bijstond met tips door middel van spreekwolkjes. De woorden in deze wolkjes waren eerst lettertype Times New Roman, wat niet bij het stripfiguur paste. Het moest iets worden wat gebruikt werd in stripboeken. En zo ontstond Comic Sans dat later één van de standaard lettertypen van Windows werd.
Graham Lee, (Chief Creative Officer) van het Canadese bureau T1, is dagelijks bezig om innovatieve, mooie designs te creëren met de stellige overtuiging dat creatieven de wereld designen en mooier maken. Esthetisch moet het allemaal kloppen.
Een jaar geleden liep hij op kantoor de keuken in voor een kop koffie en zag een A4-tje op de muur boven het aanrecht met de boodschap de vuile vaat niet op het aanrecht te laten staan. Het lettertype dat werd gebruikt om deze boodschap over te brengen was Comic Sans. Iets wat niet meteen een reclame voor zijn eigen bureau is. Het A4-tje in Comic Sans maakte dat hij bij klanten, collegabureaus, openbare gelegenheden keek of hetzelfde lettertype hun boodschappen domineerde. Al snel kon hij concluderen dat dit absoluut zo was en dat er ook herkenbare overeenkomsten terug te zien zijn. Ze bevatten allemaal een aantal vetgedrukte woorden en hoofdletters op plaatsen waar ze niet thuishoren.
Veeleisend
Comic Sans wordt ook veel gebruikt voor logo’s, maar past niet altijd bij de perceptie die je bij het merk hebt. Een logo van een Sushi restaurant in Comic Sans geeft bijvoorbeeld niet meteen het gevoel dat daar een Japanner de maki's staat te rollen. De vraag is echter of dit erg is. Het is niet mooi, het klopt esthetisch niet en geeft een andere perceptie. Maar is het iets wat mensen tegenhoudt om uiteindelijk naar binnen te lopen en sushi te bestellen? Zijn creatieven wellicht niet te veeleisend en ingewikkeld bezig?
Verkeerde designkeuzes
We leven in een wereld die gedomineerd wordt door slecht design en waar vooraanstaande merken verkeerde designkeuzes maken. We hebben geleerd dit te accepteren. Het is niet mooi, het klopt esthetisch niet, maar uiteindelijk functioneert het wel. Mensen krijgen per dag rond de 12.000 merkuitingen te zien. Graphic design moet een effect creeren, maar niemand zegt dat dit per definitie een positief effect moet zijn. Als het niet mooi is, betekent het niet dat het niet werkt.
Designgoeroe Tom Kenny geeft dan ook de volgende boodschap mee aan creatieven: laat slecht design je inspireren om het zelf beter te blijven doen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!