Voor degenen die de persconferentie dood hebben verklaard: dat is ze niet. Maar ze verandert wel van gedaante en aard. En ze lijkt wat minder geliefd. In een Duits onderzoek onder journalisten kwam vorig jaar naar voren dat die de persco oude stijl grotendeels een verspilling van tijd vinden. 66,3 procent geeft aan dat ze in de afgelopen vijf jaar aan belang hebben verloren, terwijl bijna 11 procent ze zelfs als ‘onbeduidend’ kwalificeert. Waarschijnlijk is de teneur in Nederland niet veel anders.
Nieuws met grote impact
Ook hier heeft de persconferentie aan waarde verloren. Het lijkt ook wat ouderwets om journalisten op een plek uit te nodigen om ze daar iets nieuws te vertellen. Dat kan inmiddels wat efficiënter.
Toch zijn er best momenten te noemen die persconferentiewaardig zijn. Nieuws met maatschappelijk grote impact bijvoorbeeld. Of als er persoonlijke relaties moeten worden aangehaald. Bij grote veranderingen die duiding behoeven. Of als partijen de buitenwereld willen laten zien dat zij ‘van een onderwerp zijn’. De persconferentie is dan ook vaak een weergave van autoriteit, ‘macht’ en verhoudingen. Wie mag in het midden zitten, wie komt er het eerst aan het woord, wie beantwoordt welke vraag?
Het is dan ook niet zo raar dat de persconferentie tot een machtsconflictje leidde in de eredivisie. Een kleintje, de betrokken clubs praten in sussende termen. Wat is er aan de hand?
Opsplitsen
De top-3, Ajax, Feyenoord en PSV, heeft besloten afscheid te nemen van de klassieke bijeenkomst waarin twee trainers achter een tafel hun visie op de wedstrijd gaven en vragen beantwoordden, en heel soms wat stekelig tegen elkaar deden. Het splitste de persco op in twee delen, voor elke trainer een. Excelsior besloot daar als kleinere club dit weekeinde niet aan mee te werken.
Allereerst naar de reden voor de wijziging. Volgens Raymond Salomon, woordvoerder Feyenoord is die puur praktisch: het voorkomt veel wachten. ‘Bij persconferenties met zijn tweeën zat de een standaard op de ander te wachten. Waar de ene trainer nog even de kleedkamer in wilde, zijn spelers zien en tot rust komen, daar wilde de ander liefst zo snel mogelijk de media te woord staan. Bijvoorbeeld bij uitspelende ploegen die nog een lange terugreis voor de boeg hadden.’
Service aan journalisten
Bovendien vond Salomons de persbijeenkomst vaak nogal gênant. ‘Het is heel simpel. Na elke wedstrijd zitten er twee trainers bij elkaar, en dan zijn 9 van de 10 vragen bestemd voor de trainer van de grootste club. Die ander krijgt nauwelijks aandacht en zit er bijna voor niks bij.’ Bovendien vindt Salomon de opgesplitste persconferentie een service naar de journalisten toe; die kunnen direct aan de slag als ‘hun’ trainer aan het woord is geweest.
De opgesplitste persconferentie wordt nu op 13 september besproken met de andere eredivisieclubs, waarbij het er niet naar uitziet dat die zonder slag of stoot akkoord gaan. Bij Excelsior steekt het nog dat de top-3 nu al eenzijdig tot de wijziging is overgegaan. Volgens Vincent Wernke, woordvoerder van Excelsior, is dat ook de oorzaak dat de club zijn trainer niet naar de bijeenkomst liet gaan.
‘We zijn als eredivisieclub verplicht de persconferentie te doen. De grote drie hebben besloten daarvan af te wijken, dus dat hebben wij ook gedaan. In die zin is er sprake van protest. Bovendien: als er aan de vorm van de persconferentie wordt getornd hebben wij ook onze voorkeuren.’
Eén watcher
Voor Excelsior is dat in het geheel geen persconferentie, maar een mediamoment in de mixed zone. De journalisten die de club volgen hebben zo trainer en spelers snel bij elkaar en bovendien is er geen ‘hinderlijke’ persbijeenkomst tussendoor waardoor de trainer weg moet. Wernke: ‘Wij hebben bij de grote kranten niet meer dan een watcher. Die komt nu voor de keuze te staan: interview ik de spelers na de wedstrijd of ga ik mee met de persconferentie. Zonder gezamenlijke persbijeenkomst hoef je ook niet te kiezen.’
