‘Motorclub is het zat om gecriminaliseerd te worden', bericht Elsevier vandaag. En om dat tegen te gaan: ‘Motorclub Satudarah gaat logo in bescherming nemen’, aldus Volkskrant.
Ik kijk al lange tijd met verbazing naar motorclubs en hun symboliek. Het heeft iets komisch dat organisaties die elkaar het licht in de ogen niet gunnen wel een zelfde symboliek hanteren.
De Hells Angels, de Demons, No Surrender, Bandidos, Satudarah… Allemaal clubs met zwarte leren hesjes, Harleys, vervaarlijk ogende leden…
Exact hetzelfde
En al hun logo’s hebben een opbouw die exact hetzelfde is: een illustratie in het midden, een halfrondlopende banner erboven en eentje eronder. Aan de zijkanten emblemen die aangeven wat de status is van een lid van de club.
satudarah2.jpg
Merkenrecht
Ik ben geen expert op het gebied van auteursrecht en merkenrecht maar ik kan me zo voorstellen dat de strategie van het deponeren van dit specifieke logo van Satudarah niet perse de meest effectieve strategie is. Tenminste, niet als je van het negatieve imago af wil.
Strategie
Een strategie die wel effectief kan zijn bestaat volgens mij uit drie stappen:
- Het begint met ‘je te gedragen’. Gedrag is nogal dominant als het gaat om het imago. Maar als we Satudarah mogen geloven dan is op het gedrag weinig aan te merken. Dat is mooi.
- Kies een visuele identiteit die past bij je gewenste imago. Het kan aan mij liggen maar ik vind de symbolen van de motorclubs nogal agressief overkomen.
- Kies een visuele identiteit die je onderscheidt van concurrerende motorclubs. Eentje die je echt onderscheidt. Anders tralen de gedragingen van die andere clubs toch ook op jou af. Daar helpt geen lieve Gerritje aan.
De gekozen strategie van het beschermen van het logo komt op mij over als een ‘kool-en-de-geit-strategie’. Dat is een strategie, maar duidelijker wordt het er niet van.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!