Directrice Sylvie van den Akker weet het zeker: haar J.P Coenschool gaat van naam veranderen. Zij en vele ouders willen niet dat de naam van hun school geassocieerd wordt met een koloniale figuur die namens de VOC mensen heeft vermoord. Dat laatste snap ik. Niemand die min of meer geestelijk gezond is, wil met een moordenaar geassocieerd worden.
Mevrouw Van den Akker gaat daarom voor een andere naam, die goed aansluit bij haar mooie en nieuwe visie. Als je kinderen wil bijbrengen verdraagzaam te zijn, respect te hebben voor anderen ongeacht sekse en seksuele voorkeur, etniciteit, religie en huidskleur, dan kan dat natuurlijk niet onder een naam die symbool staat voor uitbuiting, onderdrukking, moord en doodslag.
Nieuwe lading
Kennelijk is de reputatie van die school niet sterk genoeg gebleken om de naam J.P Coen van een nieuwe lading te voorzien. Ook al was de bekendheid van de 400 jaar oude gouverneur tot voor kort maar klein.
Ooit zal die vaderlandslievende naam gekozen zijn op waarden als lef, groei, ondernemingszin en doorzettingsvermogen.
Net als De Ruyter, Hein, Heutsz en al die andere namen uit onze geschiedenis. Veel ervan komen vast nog wel ter discussie te staan en sommige zullen sneuvelen in de nieuwe beeldenstorm.
De middelvinger maakt plaats voor de wijsvinger van weleer. De duim telt al helemaal niet meer mee, want er is nog maar weinig goed en ook liften is vragen om problemen.
Elk wit heb zijn zwart, zou de overgrootvader van Johan Cruyff hebben kunnen zeggen.
Vroeger golden andere normen dan nu. Wat toen goed was, kan nu fout zijn.
Minister van Koloniën
De vader van mijn grootmoeder, Isaäc Dignus Fransen van de Putte, was minister van Koloniën tijdens de beide kabinetten Thorbecke.
Overopa was progressief in zijn tijd, want hij omarmde de roman Max Havelaar van Multatuli, bij uitstek het boek waarin misstanden uit ons koloniale verleden zijn benoemd.
Maar welvaart, ongeacht de manier waarop we die hebben verkregen, zijn we gewoon blijven omarmen. Ook door degenen die Coen, J.P. definitief uit het telefoonboek willen schrappen. Ons kent ons.
Zou het mogelijk zijn om de ‘mooie en nieuwe visie’ waar Sylvie van den Akker het over heeft, uit te dragen onder de huidige naam?
Waarom niet?
Geschiedenis onderkennen en bespreken is stukken goedkoper en kan in meerdere opzichten een hoog rendement genereren.
Is het vervangen van namen die symbool staan voor een bedenkelijke periode uit onze vaderlandse geschiedenis, niets anders dan juist het willen ontkennen van die tijd?
Moet Coen weg alleen maar uit een soort geforceerd moralisme als opleving van het humorloze en benepen calvinisme? Misschien.
Maar misschien moet alles eens in de zoveel tijd op de schop voor een gezonde en noodzakelijke blik naar binnen, via de spiegel die onze samenleving ook is, of zou moeten zijn. Kortom, periodiek onderhoud.
Decreten
Min of meer acute naamswijzigingen zie je veel in dictaturen, waar politiek bruikbare sentimenten, carrièreplanning en hypocrisie van de leiding dankzij de afwezigheid van enige inspraak direct omgezet kunnen worden in decreten.
Het oude St. Petersburg bijvoorbeeld, werd omgedoopt in Petrograd, daarna Leningrad en vervolgens toch maar weer St. Petersburg. Een vergelijkbaar verloop bij Tsaritsyn, dat Stalingrad werd en later Wolgograd.
Door naamswijziging kon per onmiddellijk een streep worden gezet onder elke periode die snel vergeten moest worden. Niets gebeurd, we gaan gewoon weer verder. Stalin? Nooit van gehoord.
Door het verwijderen van J.P. Coen zal die zwarte bladzijde uit onze vaderlandse geschiedenis heus niet verdwijnen.
De paradox is, dat mevrouw Van den Akker de min of meer onbekende J.P. Coen eerst tot een sterk merk heeft gemaakt, en vervolgens op grond van die gereanimeerde VOC waarden heeft besloten van naam te veranderen.
Vergelijkbaar wellicht met hoe Zwarte Piet gezwartepiet werd.
Erg brandbaar
Misschien dat het snel uitzaaiende voedselfundamentalisme het ooit voor elkaar krijgt de naam McDonald’s te schrappen, of dat Shell geen Shell meer mag heten omdat de olie voor velen wel heel erg brandbaar is geweest.
Straks zijn huidskleur, godsdienst en sekse geen issues meer, maar hebben we nieuwe criteria gevonden om anderen uit te sluiten.
Over helden op sokkels gesproken, ik heb de directies van alle Prins Bernhardscholen nog niet gehoord.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!