De Hippe Vegetariër Isabel Boerdam werd gekozen tot het Communicatietalent 2018, vooral voor haar Nationale Week Zonder Vlees in Nederland. Op het Communicatiecongres 2018 gaat ze in op dit succesverhaal en de lessen die ze leerde. ‘Je moet bereid zijn los te laten’. Een interview.
Ze ziet het op allerlei plaatsen terug. In de keukens van de topchefs met hun vegetarische hoogstandjes. In de schappen van de supermarkten, met hun vleesvervangers. In de groeiende interesse in Vegan-eten. Isabel Boerdam: ‘Dat is echt populair aan het worden. Er komen steeds meer vegan-restaurantjes en je kunt steeds meer vegan-food kopen. Dat vind ik van betekenis. Niet dat mensen massaal veganistisch zullen worden, zo’n vaart loopt het ook weer niet, maar het duidt op een grotere vega-trend. Mensen gaan bewuster met hun eten om en kiezen ook veel vaker voor vegetarisch.’
Boerdam beseft dat ze de wind mee heeft. Ze is al sinds haar 9e vegetariër en startte vijf jaar geleden als masterstudent Communicatie haar blog dehippevegetarier.nl. Dit trekt inmiddels 150.000 unieke bezoekers per maand. Bovendien stampte ze dit jaar zo ongeveer in haar eentje de Nationale Week Zonder Vlees in Nederland uit de grond, waarvoor ze bekroond werd met de Logeion-titel ‘Communicatie Talent 2018’.
‘Bij minder vlees eten hebben mensen grofweg drie motivaties: dierenwelzijn, de eigen gezondheid en het milieu. Voor de grote massa die nu bewuster wordt is milieu het belangrijkste. Daarin speelt ook een documentaire als Cowspiracy een rol. Er komt een nieuwe moraal, en dat zie je in alle geledingen. Een beetje sterrenchef heeft tegenwoordig zijn eigen vegetarische signature menu. Met groenten kan een kok zich meer onderscheiden dan met het goed bakken van een biefstukje. Er is bovendien inspiratie van over de hele wereld. Uit Azië, dat veel meer historie heeft met vleesloos eten, komt veel deze kant op.’
‘Omdat ik zag dat de mindervleesbeweging wel snel groeit, maar er vanuit de overheid en bedrijfsleven niet werd ingespeeld op de potentie ervan. Daarom heb ik het zelf opgepakt. Ik heb letterlijk aan mijn keukentafel een plan opgezet en ben bedrijven gaan benaderen. Ik ben gewoon begonnen, met 0 euro.’
‘Via sponsoring. Aanvankelijk dacht ik: ik benader een klein aantal bedrijven, en als elk er voor 20k instapt zijn we klaar, maar dat bleek dus niet te werken. Achteraf gelukkig maar. Ik heb het toen anders aangepakt en ben bedragen van tweeduizend euro gaan vragen. Toen ging het lopen. Adformatie heeft daarbij nog flink geholpen trouwens.’
‘Ja, toen ik zo’n 60% van het budget binnen had, heeft het een artikel geplaatst met de partners maar ook met de bedrijven die schitterden door afwezigheid. Haha, daarna ging de telefoon direct rinkelen. Uiteindelijk kwam ik uit op 56 partners en heb ik 133 duizend euro opgehaald. Dat stelde me in staat een 360-gradencampagne op te zetten met abri’s, radiocommercials, digitale bannering en heel veel pr, mijn eigen vakgebied. Daar hadden we ook de perfecte ingrediënten voor. Ik als "held" van het verhaal, een jonge bezorgde dame die zo’n project trekt en grote bedrijven achter zich krijgt. Daar hebben wel alle dagbladen en journaals mee gehaald. Ook bleek dat de vele partners die ik aan me had gebonden een enorme communicatiekracht opleverden. Daar heb ik veel aan gehad.’
‘We hadden 32 duizend geregistreerde deelnemers, hoewel er veel meer mensen hebben meegedaan. Daarnaast hebben we miljoenen mensen bereikt met de media-aandacht. Het is moeilijk te berekenen hoor, maar ik durf met een gerust hart te zeggen dat 80% van Nederland van de week heeft gehoord.’
‘Misschien is het een beetje een open deur, maar ik geloof veel meer in luisteren dan in zenden. In de praktijk merk ik dat met name de grote commerciële merken altijd erg graag hun eigen verhaal vertellen, duidelijk maken wat hun product allemaal kan. Maar als je meer bezig bent met het maatschappelijk gesprek en daarbij aanhaakt, breng je meer teweeg. Wat dat betreft is communicatie een kwestie van timing, om op het juiste moment aan te haken bij wat speelt. En je moet bereid zijn los te laten en accepteren dat een ander je verhaal anders vertelt dan je had bedacht. Ik werkte met veel partners samen, en ieder geeft zijn eigen invulling aan de communicatie en het verhaal. Dat is helemaal niet erg. Goede communicatie is bereid zijn je verhaal los te laten, heb ik gemerkt.’
‘Nee hoor, ik ben een bureau begonnen voor food en communicatie, Green Food Lab. Ik richt me daarbij alleen op foodbedrijven die een bepaalde duurzame innovatie op de markt brengen. De keukentafel is verruild voor een kantoor. Ik werk met twee fulltimers en drie parttimers en dat brengt hele nieuwe professionele uitdagingen met zich mee.’
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!