'Als Clinton wint, gaat ze in het wit'

Over de uitslag laat politiek strateeg Hans Anker zich niet uit. Over de beeldregie rond de Amerikaanse verkiezingen wil hij - als ik hem enkele weken voor de verkiezingen spreek- wel een voorspelling doen: 'Als Hillary Clinton wint, verwacht dat ze in een witte outfit verschijnt'.

Suffragettes

Het is een dubbele verwijzing, volgens Anker. 'Ze heeft het al eerder gedaan, tijdens de aanvaarding van de nominatie. Ze verwees daarmee naar Geraldine Ferraro. Ferraro droeg ook wit, toen ze in 1984 werd ingehuldigd als eerste vrouwelijke vice-presidente. En dat was weer een verwijzing naar de kleur van de suffragettes.'

Basics

Over een week spreekt Anker, politiek strateeg en expert op het gebied van beeldregie, op het communicatiecongres. Hij zal daar ingaan op de do's and dont's van beeldvoering.  Van de belangrijkste regel - zorg dat beeld en inhoud elkaar altijd versterken -  zag hij dagelijks voorbeelden in de verkiezingsrace. Hij heeft dan ook weinig aan te merken op beide kandidaten. 'Ze hebben hun basics behoorlijk op orde.  Op Clintons gewankel na - toen ze ziek was - want dat had dodelijk kunnen zijn. Dat had nooit in beeld gemogen.' Maar verder beheersen zowel Trump als Clinton het fenomeen tot in de finesses.

Kennedy

'Dat land heeft ook al zo'n lange traditie op dat vlak. Kijk naar de beeldregie na de fatale aanslag op Kennedy. Alle hoofdrolspelers zijn zich vanaf dat moment zeer bewust van het belang van beeld. Jacqy Kennedy  die met een bebloed mantelpakje bleef rondlopen, laat ze maar zien wat er is gebeurd, vice-president Johnson die al president was maar nadrukkelijk wilde dat de overdracht in beeld werd vastgelegd, Bobby Kennedy die door de gang van het ziekenhuis rende om te zorgen dat hij samen met Jacqy naar buiten kon.

MH17

In Nederland zijn er inmiddels ook een hele goede voorbeelden van sublieme beeldregie, vindt Anker. Denk aan de hele visuele communicatie rond de MH17, of de presentatie van het rapport voor de reconstructie van het wrak. 'Dat wrak dat met touwtjes in elkaar hing, wat een sterk beeld was dat. Gedurfd omdat je ook kunt zeggen: is dat wel gepast? Ik vond het heel sterk, omdat je in een oogopslag ziet waar het om gaat. Daar is de beeldregie in handen van twee of drie mensen. Dat is echt belangrijk, dat je het bij een beperkt aantal mensen verankert die snappen hoe het werkt.  Er is een enorme boodschappen- en beelddiscipline voor nodig.  Je hoeft geen woord van die persconferentie op te vangen om toch te zien waar het over gaat.'

NieuwsPoort

De Nederlandse overheid is daarin goed op weg, vindt Anker. Verder dan het bedrijfsleven. Dat moet ook, want  de overheid voelt de hitte van de publieke opinie veel meer. Over de beeldregie van Nederlandse politici is hij minder te spreken. Dat Jacques Monasch  zich, als vertegenwoordiger van een ander geluid, aanvankelijk in NieuwsPoort als derde kandidaat presenteerde is niet heel handig. Althans, niet vanuit het idee dat beeld en boodschap elkaar moeten versterken. Dan moet je niet in het episch-centrum van de macht gaan zitten'

Stonewashen

Doe het maar eens goed. 'Zo'n Jesse Klaver. Die doet alles goed eigenlijk, maar het is te. Het is zo goed dat het niet klopt. Het lijkt teveel op Trudeau. Je mag je laten inspireren, je moet niet imiteren. Veel te gelikt. In Nederland moet de presentatie een beetje stonewashen.'

Pech

Schrale troost, niet elk beeld kan altijd tot in de perfectie gemanaged worden. Ankers credo  - zorg dat het beeld zich niet tegen je keert -  kan ondanks perfecte voorbereiding toch door toeval doorkruist worden. Exemplarisch is een recente foto van Theresa May die voor een bord staat, met daarop: A  better future for Britain. Maar omdat  Mays vinger deels voor de slogan staat, lees je For a bitter future. Anker: 'Soms  heb je gewoon pech. Dat zijn dingen waarvan het onmenselijk wordt om het te beheersen. Het is part art en part science.'

Meer weten? Klik hier voor meer informatie over het  communicatiecongres.