“Typisch PICNIC: er zijn sessies die helemaal geweldig zijn, maar ook sessies waarbij je je afvraagt wat die spreker hier nu doet”. Aldus een van de geestelijk grondleggers van PICNIC, Bas Verhart (Media Republic) tijdens de editie 2010. Zo waren er dit jaar bij PICNIC meer vragen te stellen.
Door Wim Andrea, directeur strategy & creatie bij internetbureau Clockwork
Het altijd zwaar gehypte evenement (NOS Journaal!) vertoonde parallellen met het eerder in Nederland gehouden internationale evenement WCIT2010 (World Congress on Information Technology). Daar was het thema ‘Challenges of Change'. En ook dit event mocht zich verheugen in grote bemoeienis van de stad Amsterdam. Het iamsterdam-logo dook ook op PICNIC overal op. PICNIC is dan ook een van de voornaamste evenementen waarmee Amsterdam zich als creatieve hoofdstad van Europa op de kaart wil zetten. Probleem blijft echter dat de creativiteit bij PINIC vooral ‘aan de buitenkant' zit.
De aankleding van de gassilo is zonder meer creatief te noemen. Alleen jammer dat het de weg vinden naar de sessies lastig maakt. Het talrijk aanwezige personeel staat ook enorm zorgvuldig ‘gebrand' te staan in PICNIC-T-shirts, maar weet bij navragen net zo weinig over de locatie als de zoekende bezoeker. Men is duidelijk ingehuurd en weet niet precies waar en waarvoor. De sponsordruk is groot: Vodafone, KvK, UPC en Gemeente Amsterdam krijgen waar voor hun geld. Wel hinderlijk als dat het nieuws rond de inhoud ook duidelijk domineert (zie PICNIC-website). Is dit gezeur? Waarschijnlijk wel. Maar wel gezeur dat is gebaseerd op een gezonde kijk op alternatieven in het aanbod van ‘inspirerende bijeenkomsten'.
Neem de TEDx-bijeenkomsten zoals die in Amsterdam en Rotterdam gehouden werden: gratis, kwalitatief uitstekend programma, zeer inspirerende discussies tijdens lunch en naprogramma. Een ander format, inderdaad. Maar als PICNIC pretendeert dat daar in drie dagen de wereld, media design, de stad, zakendoen en het leven wordt ‘ge-redesigned', dan verwacht je wat. Die belofte wordt mijn inziens niet waargemaakt. De sprekers zijn zonder meer ter zake kundig maar slagen er zelden in het strikte pad van hun specialisme te verlaten. Terwijl juist de cross-departementale bruggen zo inspirerend kunnen werken. Het PICNIC-publiek komt duidelijk voor de sociale component en interacteert binnen de sessie ondanks nadrukkelijke uitnodigingen daartoe maar weinig. De sessies lijken een uitrustmoment tussen het sociaal interacteren rond de horeca-punten.
Het is ook lastig om uit te vinden wat een sessie precies behelst: de omschrijvingen in het programma zijn uiterst summier. De sprekers en panelleden worden wel met standaard bio's geïntroduceerd maar de ‘reason why' om je bij een sessie aan te sluiten ontbreekt. De PICNIC- website biedt ook geen meerwaarde (links!, interactie!) Daarnaast is de programmering ronduit onhandig. Veel sessies zijn niet te bezoeken omdat ze tegelijkertijd plaatsvinden. Zo dwingt PICNIC de bezoekers strikt binnen de domeinen van het gekozene te blijven en vindt er weinig kruisbestuiving plaats tussen bijvoorbeeld het domein ‘onderwijs' en ‘communicatie'. Terwijl je juist van die kruisbestuiving zoveel kunt leren.
En waarom beklijft er zo weinig van wat op PICNIC aan de orde komt? Zelfs een intensieve zoektocht op Internet naar voorgaande lezingen en die van de editie van dit jaar levert weinig op. Voor een evenement dat een ‘network' wil zijn dat de wereld herontwerpt, laat het weinig mentaal erfgoed na... Alles moet op PICNIC in het Engels gezien het internationale karakter. Dat zou het eenvoudiger moeten maken om de content mondiaal te verspreiden (a la TED), maar dat gebeurt dus niet.
Op PICNIC veel zoekende zielen: creatieven op zoek naar de bevestiging van hun creatieve status (die zit tussen je oren, niet in je sneakers), een Gemeente die zoekt naar invulling van het begrip ‘Creative Capital', sponsoren die zoeken naar ROI van hun sponsorship en vooral veel vrijkaarten lijken weg te geven (heel veel bezoekers lopen met een door een sponsor geleverde kaart rond), bezoekers die zoeken naar interessante sessies. De (betere) wereld wordt niet uitgevonden of vormgegeven op PICNIC. De ‘nieuwigheid' lijkt er inmiddels een beetje af te zijn. Een vormconcept is ook minder lang houdbaar dan een concept waar een inhoudelijk fundament aan ten grondslag ligt. Misschien moet PICNIC eens op zoek naar een grondige heruitvinding van zichzelf? Of gewoon zo doorgaan, maar dan alsjeblieft met wat minder pretenties.
PICNIC op #search?q=%23picnic2010" title="#search?q=%23picnic2010">Twitter
PICNIC op Flickr
PICNIC in de pers
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!