Wordt ons kleine feestje toch weer verstoord? Hadden we met z’n allen hoop dat het economische leed achter ons lag - de gure jaren 2009-2013 voorbij. Groei blonk als een zon aan de horizon want er werden weer meer huizen verkocht, de stijging van de werkeloosheid was gestopt. Omzetten in winkels waren iets minder slecht dan voorheen.
Sinds een onrustige zomer met veel nieuws over politieke instabiliteit, weet iedereen dat onze schamele economische plusjes weer weggestreept kunnen worden. Einde optimisme.
Weg kunnen uw plannen voor 2015 waar hoop en overtuiging in was gebakken. Ik had ooit een baas die zei ‘hope is not a strategy’ en zo is het maar net.
Wederom een harde landing, de zoveelste? De Duitse groei is weg, Frankrijk blijkt nog zieker dan gedacht en in Italië wordt niets meer geproduceerd. De bankensector heeft niets veranderd. Het goedkope geld heeft de aandelen de hoogte ingeduwd, maar niets gedaan voor de werkelijke economie. Smijt er nog een boycot tegenaan met Rusland, en het cocktail van ellende is compleet. Wij zijn onderdeel van een systeem dat we zelf kozen en waar we in geloofden: Europa. Maar ondertussen zijn we de zieke man van de wereld.
Ik ben ervan overtuigd dat een fors deel van uw jaarplannen 2015 is gebaseerd op de overtuiging dat het niet meer zo slecht kon gaan als eerder, dat u minimaal de marktgroei moet kunnen ‘matchen’. Plannen die zijn gebaseerd op kleine omzetplusjes en gecombineerd met een beetje ‘cost cutting’ moeten ze eindelijk een stijging van het resultaat realiseren.
Gooi die plannen maar in de prullenbak, want u houdt uzelf voor de gek. Tenzij er een strategie onder ligt met risico’s en disruptie. Voeg er een stevige dosis urgentie en snelheid bij en het komt goed. Misschien. Alle parameters in uw plannen zijn relevant, behalve hoop.
René Repko spreekt op het Grote Marketing Congres, 2 december in Amsterdam.
Deze column staat in Tijdschrift voor Marketing nummer 11
