Deze week was Rein Hannah Bojahr, Head of Marketing & Brand bij Hawaiian Poké Bowl ('changing fastfood for good by building the Hawaiian brand in Belgium and the Netherlands'), curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week. Vijf dagen lang deelde zij haar inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).
(Hawaiian Poké Bowl is een healthy fastfood keten uit België, en met zo’n veertig restaurants in België en Nederland is Hawaiian naar eigen zeggen de snelst groeiende keten van de Benelux. Sinds kort woont Rein in Antwerpen. Voorheen was ze onder andere Brand Activation Manager bij Albert Heijn en werkte ze in diverse rollen bij Natwerk en Dawn.)
Hier haar 5 bijdragen:
1. Het omarmen van vrouwelijkheid middels afrobeats - 'Nu zijn het geen mannen die bij grote auto’s staan te dansen, maar vrouwen'
'Mijn eerste random pic(k) of the day van deze week is een muzikale. Want zeker in deze grauwe grijze dagen kan men wel wat positieve vrolijke vibes gebruiken. De afgelopen jaren ben ik enorm geïntrigeerd (en eigenlijk gewoon megafan) van diverse afrobeats artiesten uit West-Afrika: Burna Boy, Ayra Starr, Rema, Adekunle Gold, Ckay en Fireboy DML; ze staan bij mij allemaal op repeat. Afrobeats is een fusion van West-Afrikaanse popmuziek en invloeden uit de hiphop, house en R&B. Deze muziek gaat nog meer leven als je de videoclips bekijkt. Bijvoorbeeld deze van Fireboy DML, een goed geproduceerde videoclip met waanzinnige dansers.
Of deze - zie hieronder - van Ayra Starr: nu zijn het geen mannen die bij grote auto’s staan te dansen, maar vrouwen. Ik heb het idee dat dit genre enorm aan populariteit wint omdat vrouwen in het Westen steeds meer hun vrouwelijkheid en vrouw-zijn omarmen. Waar veel (witte) vrouwen het voorheen misschien spannend vonden om vrijuit te dansen en hun lichaam te gebruiken, zie je steeds meer vrijheid en plezier op de dansvloer. Zeker bij concerten van bovenstaande artiesten. Over twee weken ga ik voor de derde keer naar een concert van Burna Boy, en dit soort optredens inspireert mij enorm.
OneWorld schreef deze zomer ook een artikel, Afrobeats of afrobeat? De politieke oorsprong van je favo hits, over de oorsprong van afrobeat(s).'
'Zeker in Amsterdam, en al helemaal in de creatieve industrie, zitten we volgens mij met elkaar in een hele grote bubbel van 'ikkig-heid''
2. Popster van de psychiatrie - en hoe meer verbinding 'ikkig-heid' kan verminderen
'Mijn volgende inspiratiebron is Dirk De Wachter: een bekende Vlaamse psychiater, schrijver en hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij wordt wel ‘popster van de psychiatrie’ genoemd. In de ogen van De Wachter zijn we geobsedeerd door het streven naar geluk en genot en willen we altijd stoer, leuk, slim, grappig en sterk zijn. We willen altijd maar meer meer meer. De maatschappij lijkt door te schieten in 'ikkig-heid', zoals hij dit mooi omschrijft.
Zeker in Amsterdam, en al helemaal in de creatieve industrie, zitten we volgens mij met elkaar in een hele grote bubbel van 'ikkig-heid'.
We maken een muur rondom ons, waarachter we al onze kwetsbaarheden verbergen, om te doen alsof we succesvol en fantastisch zijn en dat we de ene reclameprijs na de andere winnen.
Door meer kwetsbaarheid, gevoeligheid en kleine verdrietigheden met elkaar te delen ontstaat er meer ruimte voor verbinding.
En die verbinding hebben we nodig. Deze korte video van Dirk de Wachter (5 minuten) voor Museum of Humanity gaat over de schoonheid van verbinding.
'Samen met anderen zijn, is de essentie van het menselijk bestaan', aldus De Wachter en daarmee slaat hij wat mij betreft de spijker op z'n kop.'
3. Sophie Straat, dé protestzangeres van deze generatie
'Vandaag, op de verkiezingsdag voor de Tweede Kamer is mijn inspiratie mijn eigen stem én het album van Sophie Straat.
Talisia Misiedjan omschreef een aantal weken geleden in haar ‘Random Pic(k) of The Day’ heel mooi dat haar inspiratie onder andere haar eigen stem is. Niet hoe deze klinkt, maar wat je er mee doet. En zeker als vrouw. Door zichtbaar te zijn, door je uit te spreken en door je hard te maken moet je je stem gebruiken. En dat inspireerde mij weer om dit (nog) vaker te doen.
En zeker vandaag, want vandaag kun je je stem laten horen in de stembus. En om de rit, gang naar de stembus wat op te zwepen een tip voor een artiest en andere vrouw die haar stem gebruikt: Sophie Straat.
Sophie is een Amsterdamse, maatschappijkritische zangeres die niet terugdeinst voor complexe maatschappelijke problematiek als seksisme en politiegeweld, en heeft zichzelf in de afgelopen periode geprofileerd als dé protestzangeres van deze generatie. Haar (Doe Maar-achtige, red.) sound, haar stijl, haar vibe, haar strijdbaarheid en de manier waarop zij haar stem gebruikt, vind ik te gek.
Het nummer Tweede Kamer leek me daarom een een toepasselijke Pic(k) of the Day voor vandaag. Maar eigenlijk het hele album ‘Smartlap Is Niet Dood’ is een inspiratievolle tip. Oh, en let ook even op de fijne videoclip samen met Goldband.'
Verlinden begon aan een jarenlange marketingcarrière bij onder andere PepsiCo, maar op zijn 47e begon ‘het toch te knagen’
4. Ritchie: een inspirerend ondernemersverhaal van Belgische bodem. Hoe plezier, passie en ondernemerschap mij inspireert in het marketingvak
'Naast muziek, het belang van verbinding en het laten horen van een/mijn stem, deel ik ook graag een inspirerend marketingverhaal. Vorige week had ik namelijk een uitgebreide kennismaking met Jan Verlinden van Ritchie: een frisdrankmerk van Belgische bodem. Zijn verhaal inspireerde mij marketingwise (want binnen 5 jaar marktaandeel winnen in de frisdrankmarkt is niet niks), maar ook persoonlijk.
In de jaren '50 brouwde Belgische bierbrouwerijen niet alleen bier, maar vaak ook een limonade. Limonade zoals het ooit bedoeld was: zonder toegevoegde suikers, maar gemaakt met vers fruit. De familie van Jan had destijds een bierbrouwerij en dus ook een limonade(merk): Ritchie. Hij bedankte op jonge leeftijd zijn vader om het familiebedrijf over te nemen, en daarmee ging het merk verloren. Verlinden begon aan een jarenlange marketingcarrière bij onder andere PepsiCo, maar op zijn 47e begon ‘het toch te knagen’. Jan haalde Ritchie letterlijk onder het stof vandaan, ontwikkelde een nieuwe receptuur en bracht Ritchie opnieuw op de markt. Dat was vijf jaar geleden, en inmiddels is Ritchie een populaire (en gezonde) frisdrank in horeca en retail.
De groei is mede ontstaan omdat Jan durfde te investeren in massamediale campagnes en sponsorships; zo is Ritchie bijvoorbeeld sponsor van The Masked Singer, de Belgische Wie is de Mol.
Het plezier dat Jan heeft in het runnen van zijn eigen merk, de snelheid die hij kan maken (want hij doet alles nog steeds alleen), de mate van trots die hij heeft voor zijn merk en zijn ondernemersschap vond ik erg inspirerend.
Ik denk dat heel wat marketeers hier een voorbeeld aan zouden kunnen nemen. Bijvoorbeeld door jezelf vaker af te vragen: wat zou je doen als het jouw eigen merk en (marketing)investering was? En door flink plezier te hebben (of te maken) in wat je doet.'
5. Rolmodellen en RA*W - Maar echt, tot slot
'Ik wil deze week graag afsluiten met een soort lofzang aan al mijn rolmodellen.
Het was een rare week, een week waarin Nederland verscheurd werd door de verkiezingen van de Tweede Kamer. Een week waarin meer dan ooit duidelijk werd hoe erg we met z’n allen in onze eigen bubbel leven. Dinsdag was mijn bijdrage over 'ikkig-heid' en verbinding en ik denk dat we de komende tijd meer dan ooit onze 'ikkig-heid' moeten loslaten en met elkaar moeten verbinden. Die verbinding is voor mij eigenlijk altijd de basis geweest in mijn vak.
In 2014 startte ik samen met Gerben van der Zwaard (nu Dentsu Creartive) RA*W University: een label van RA*W (dat toen nét opgericht was) speciaal voor studenten. We wilden een brug te slaan tussen de collegebanken en de creatieve industrie. Inmiddels is RA*W University en RA*W één stichting onder de naam We Are RA*W en slagen zij er nog steeds in om studenten en jonge ambitieuze mensen wegwijs te maken in de creatieve industrie.
Ik heb me jaren ingezet voor RA*W, en hierdoor heb ik met heel veel heel getalenteerde mensen mogen samenwerken. Het zijn er te veel om op te noemen, maar iedereen met wie ik ooit in het bestuur heb gezeten, een sessie heb georganiseerd of een glas rosé heb gedronken in Cannes: weet dat jullie mij allemaal stuk voor stuk geïnspireerd hebben. Maar echt. Ik heb vrienden voor het leven gemaakt en heb veel te danken aan die tijd.
Tot slot. Naast alle rolmodellen uit mijn RA*W-periode is er één iemand die voor mij werkinhoudelijk (en dus ook privé) het meest impact heeft gemaakt en rolmodel is geweest. En dat is Sanne Nobel. Sanne heeft mij in 2017 aangenomen bij Albert Heijn en ik heb veel, héél veel van haar geleerd. Sanne is in augustus overleden. Jeroen van Eck (Joe Public) schreef een prachtig in memoriam. Sanne was naast een waanzinnig goede manager een prachtig mens. En dus, stiekem, mijn rolmodel.
En dat zie ik nu pas. Nu ik zelf een team aanstuur en ouder ben geworden, merk ik dat ik vaak een beetje meer Sanne probeer te zijn. Sanne kon als geen ander verbinding maken en zag als geen ander verbindingen.
Wat ik mee zou willen geven is om je uit te spreken als iemand voor jou een rolmodel is. Ik heb spijt dat ik dat nooit tegen Sanne heb kunnen zeggen. Dus: zet die ikkig-heid aan de kant, maak verbinding en vertel diegene dat hij/zij/hen een een rolmodel voor je is of jou inspireert.'
Komende week is Anneli Rispens, Global Strategy Director Nestlé (freelance) | Pragmatic Strategist for Fortune 500 companies 🧠 | Strategic Sparring Partner for C-level Execs 🥊 | Professional Matchmaker between brands, agencies, and partners 💛, curator van #RPOTDFAW.
